✍️ | داروینیسم و اخلاق 💢داروین معتقد بود تنها افرادی در تنازع می‌توانند زنده بمانند که دارای صفت مفیدی باشند که باعث برتری این موجود بر سایر موجودات باشد. 🔸داروین این ترجیح بر بقاء به واسطه صفت ممتاز را «انتخاب اصلح» یا انتخاب طبیعی می‌نامید. 🔺این ویژگی‌ها از حیوان باقی مانده به نسل بعدی منتقل می‌شود. 👈آن چه داروین آن را تکامل می‌نامد در واقع نتیجه همین انتخاب طبیعی است. بنابراین نظریه داروین در چهار اصل زیر خلاصه می‌شود: 1️⃣ اصل تغییر پذیری ارگانیسم موجود زنده از عوامل محیطی؛ 2️⃣ اصل تنازع بقاء کوشش مستمر جانداران برای ادامه زندگی؛ 3️⃣ اصل بقای اصلح در میدان تنازع بقاء انتخاب طبیعی؛ 4️⃣ اصل انتقال صفات اکتسابی به نسل‌های آینده. 🔻داروین، اخلاق را نیز مانند تکامل انسان محصول انتخاب طبیعی می‌داند. به نظر او رفتاری از نظر اخلاقی درست است که انسان را در تنازع بقاء پایدار نماید. ‼️از آنجا که انسان تکامل یافته حیوانات است اخلاق او نیز در واقع باید یک رفتار حیوانی تکامل یافته باشد. این رویکرد به اخلاق به اخلاق داروینی شهرت یافته است. 👈در دیدگاه اخلاقی مبتنی بر نظریه تکاملی داروین اصل مسلمی که تمام رفتارها بر اساس آن تفسیر می‌شوند تنازع بقاء است؛ زیرا تنازع بقاء و انتخاب اصلح ناموس طبیعت است. پس در جامعه انسانی هم باید این گونه باشد. 📎 📎 📎 📥 wikifeqh.ir/اخلاق_تکاملی 🔘 🆔 @wikifeqh