🔴 آیه ی روز : ♻️ وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىَ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ اعراف-96 و اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها می‌گشودیم؛ ولی (آنها حق را) تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم. نکته ها: «بركات» جمع «بركت»، به موهبت هاى ثابت و پایدار گفته مى شود، در مقابل چیزهاى گذرا. در معناى «بركت»، كثرت، خیر و افزایش وجود دارد. بركات، شامل بركت هاى مادّى و معنوى مى شود، مثل بركت در عمر، دارایى، علم، كتاب و امثال آن. سؤال: اگر ایمان و تقوا سبب نزول بركات است، پس چرا كشورهاى كافر، وضع بهترى دارند و كشورهاى اسلامى با مشكلات فراوانى روبرو هستند؟ پاسخ: اوّلاً آن كشورها از نظر علم و صنعت جلو هستند، ولى از نظر روحى و روانى آرامش ندارند. از این نظر آنان نیز مشكلات فراوانى دارند. ثانیاً: اغلب كشورهاى اسلامى، تنها نام اسلام را با خود دارند و قوانین و رهنمودهاى دین اسلام در آنجا حاكم نمى باشد. به علاوه گاهى رفاه مادّى، نوعى قهر الهى است. چنانكه قرآن مى فرماید: «فلمّا نسوا ما ذكّروا به فتحنا علیهم أبواب كلّ شى ء» (186) چون تذكّرات الهى را فراموش كردند، درهاى همه چیز را به رویشان گشودیم تا سرمست شوند. در قرآن، دو نوع گشایش براى دو گروه مطرح است: الف: رفاه و گشایش براى خوبان كه همراه بركات است، «فَتَحنا علیهم بركات». ب: رفاه و گشایش براى كفّار و نااهلان كه دیگر همراه بركت نیست، «فَتَحنا علیهم ابواب كلّ شى ء»، زیرا چه بسا نعمت ها، ناپایدار و سبب غفلت و غرور و طغیان باشد. خداوند، این رفاه و گشایش كفّار را وسیله ى مهلت و پرشدن پیمانه ى آنان قرار داده است. بنابراین به هر نعمت ظاهرى نباید دل خوش كرد، زیرا اگر این نعمت ها براى مؤمنین باشد، مایه ى بركت است، و اگر براى كفّار باشد، ناپایدار و وسیله ى قهر الهى است. امام صادق علیه السلام فرمودند: گاهى بنده اى از خداوند حاجت و تقاضایى دارد و خداوند دعایش را مستجاب مى كند و مقرّر مى شود تا مدّتى دیگر برآورده شود. امّا پس از آن، بنده گناهى را انجام مى دهد كه موجب برآورده نشدن حاجتش مى شود. (187) از مصادیق بارز این آیه، دوران ظهور حضرت مهدى (عجّل اللّه تعالى فرجه) است كه به گفته ى روایات، در آن زمان بركات از آسمان و زمین سرازیر مى شود. (188) 186) انعام، 44 187) تفسیر اثنى عشرى 188) تفسیر نورالثقلین پیام ها: - ایمان آوردن و متّقى شدن جامعه، كار بسیار سختى است. «لو... آمنوا واتّقوا» («لَو»، نشانه ى كار بسیار سخت و نشدنى است) - براى دریافت الطاف و بركات اجتماعى خداوند، ایمان و تقواى فردى كافى نیست، باید اكثریّت جامعه اهل ایمان و تقوا باشند. (189) «أهل القرى آمنوا واتّقوا» - ایمان به تنهایى كافى نیست، بلكه تقوا لازم است. «آمنوا واتّقوا» - سرمایه گذارى روى فرهنگ ومعنویّت جامعه، بازده اقتصادى هم دارد. «آمنوا و اتّقوا لفتحنا علیهم بركات» - وعده هاى الهى را جدّى بگیریم. با ایمان و تقوا، نزول بركات حتمى است. (حرف لام در «لفتحنا») - بستن و گشایش، در اختیار خداست، «لفتحنا» امّا بازتابى از عملكرد ماست. - ادیان آسمانى، خواستار بهبود وضع اقتصادى مردمند. «لفتحنا علیهم» - انسان به طور غریزى به دریافت بركات وخیرات علاقمند است وانبیا از همین تمایلات طبیعى براى اهداف خود استفاده مى كردند. «لفتحنا علیهم بركات» - آنچه از بركات دریافت مى كنیم، گوشه اى از بركات الهى است. «بركات» (كلمه ى «بركات» بدون الف و لام است، لذا شامل تمام بركت ها نمى شود) - زمین و آسمان، سرچشمه ى بركات اند. «بركات من السماء و الارض» - نقش آسمان در بركت رسانى، بر نقش زمین مقدّم است. «بركات من السماء و الارض» (تقدّم آسمان بر زمین) - ایمان و تقوا سبب نزول بركات مى شود، ولى هر نعمت و رفاهى معلول ایمان و تقوا نیست. «آمنوا واتّقوا... بركات» - عامل محرومیّت ها و مشكلات، عملكرد خود ماست. «بما كانوا یكسبون» - لجاجت و پافشارى بر گناه، سبب قهر و عذاب الهى است. «فاخذناهم بما كانوا یكسبون» 189) تفسیر فرقان عضـویت در کــانال👇 📡 @www_irismed_ir