🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 : از اهل علیهم السلام 🌺 موضوع: شماره ۴ لعن دشمنان از آموزه‌های قرآنی است، خدا در قرآن به ما یاد داده است تا دشمنانی که ظلم و ستم می‌کنند را لعنت کنیم. واژه «لعن» به معنای «دوری از رحمت خدا» می‌باشد، وقتی ما کسی را لعن می‌کنیم، در واقع از خدا می‌خواهیم تا آن شخص را از رحمت خود دور کند و به عذاب، گرفتارش نماید. در اینجا می‌خواهم آیه ۹۳ سوره «نساء» را ذکر کنم: «وَمَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیًما » «هر کس مؤنی را از روی عمد به قتل برساند، مجازات او دوزخ است که جاودانه در آن می‌ماند و خدا بر او غضب می‌کند و او را لعنت می‌نماید و عذابی بس بزرگ برای او فراهم می‌آورد». [۱] آری، هر گاه کسی مؤنی را عمداً به قتل برساند و انگیزه او، بغض و کینه نسبت به دینِ مومن باشد، توبه او قبول نمی شود و خدا او را لعنت می‌کند. خلاصه سخن آن که قرآن می‌گوید: خدا قاتلِ مومن را لعنت می‌کند، به راستی کدام مومن از امام حسین علیه السلام برتر و بالاتر است؟ آیا می‌توان باور کرد که خدا قاتل امام حسین علیه السلام را لعنت نمی کند؟ مگر می‌توان شهادت امام حسین علیه السلام را از یاد برد؟ مصیبت او جگرسوز است، وقتی او در کربلا به دستور یزید، مظلومانه به شهادت رسید، همه اهل آسمان‌ها عزادار او گشتند، فرشتگان برای غربت او گریستند، مصیبت او دل آنها را هم به درد آورد، هنوز هم زمین و زمان برای او اشک می‌ریزد. پیش از این درباره استاد غزالی سخن گفتم، یک روز یکی از شاگردان او چنین پرسید: «جناب استاد! به نظر شما آیا ما می‌توانیم یزید را لعنت کنیم؟ ». استاد غزالی در جواب گفت: «کشتن حسین، باعث کفر یزید نمی شود، یزید یک معصیت انجام داده است، کشتن حسین، معصیت و گناه بزرگی است، امّا باعث نمی شود که قاتل حسین، کافر بشود، لعن یزید جایز نیست و هر کس قاتل حسین را لعنت کند، فاسق است و معصیت خدا را نموده است». کاش یک نفر به او می‌گفت: ای غزالی! مگر تو قرآن نخوانده ای؟ قرآن که می‌گوید خدا قاتل مؤن را لعنت می‌کند، مردم تو را امام و رهبر خود می‌دانند، چگونه شده است که از قرآن این گونه بی خبر مانده ای؟ ای حسین! من از دشمنان تو بیزار هستم، از کسانی که امروز هم با نام و یاد تو، دشمن هستند، بیزارم! من با دوستان تو، دوست هستم و با دشمن تو، دشمن هستم، من فریاد بر می‌آورم: بار خدایا! همه آنانی که باعث قتل مولای من شدند را لعنت کن! من با همه کسانی که به روی مولای من شمشیر کشیدند، دشمن هستم، لعنت کن کسانی را که تیر و نیزه پرتاب کردند، کسانی که به سوی مولای من سنگ زدند، کسانی که برای کشتن او در کربلا جمع شدند، من از همه آنان بیزارم. وقت آن است که حدیثی را نقل کنم: پیامبر فرمود: «وقتی دخترم فاطمه در محراب خود به نماز می‌ایستد، هفتاد هزار فرشته به او سلام می‌کنند. این ها، همه فرشتگان مقرّب درگاه خدایند، آنان به او چنین می‌گویند: ای فاطمه! خدا تو را برگزید و از پلیدی‌ها پاک گردانید و تو را سرور زنان جهان قرار داد». [۱] این سخن پیامبر این حقیقت را آشکار می‌سازد که فاطمه علیهاالسلام مقامی بالاتر از همه زنان مومن دارد، او سرآمد همه زنان مومن است، اکنون می‌خواهم این سوال را بپرسم: قرآن می‌گوید اگر کسی مومنی را به قتل برساند خدا او را لعنت می‌کند، اگر کسی باعث قتل فاطمه علیهاالسلام بشود، آیا به لعن خدا گرفتار نمی شود؟ بعد از رحلت پیامبر، حوادثی در شهر مدینه روی داد، عدّه ای به خانه فاطمه علیهاالسلام هجوم بردند، درِ خانه او را آتش زدند و او را اذیّت و آزار کردند و باعث بیماری او شدند که بعد از مدّتی، او مظلومانه جان داد و به شهادت رسید. آری، کسانی که باعث شهادت او شدند، به لعن خدا گرفتار شدند [۱]: . إن کان قتله لإیمانه فلا توبة له، وإن کان قتله لغضب أو لسبب شیء من أمر الدنیا فإن توبته أن یقاد منه...: الکافی ج ۷ ص ۲۷۶، من لایحضره الفقیه ج ۴ ص ۹۵، تهذیب الاحکام ج ۱۰ ص ۱۶۳، وسائل الشیعة ج ۲۹ ص ۳۰، مستدرک الوسائل ج ۱۸ ص ۲۲۰، جامع احادیث الشیعة ج ۱۴ ص ۳۴۵، تفسیر العیاشی ج ۱ ص ۲۶۷، البرهان ج ۲ ص ۱۴۹. [۱]: . إن رسول الله کان جالسا ذات یوم وعنده علی وفاطمة والحسن والحسین فقال: اللهم إنک تعلم أن هؤاء أهل بیتی وأکرم الناس علی فأحبب من أحبهم... وإنها لتقوم فی محرابها فیسلم علیها سبعون ألف ملک من الملائکة المقربین، وینادونها بما نادت به الملائکة مریم فیقولون: یا فاطمة إن الله اصطفاک وطهرک واصطفاک علی نساء العالمین: الامالی للصدوق ص ۵۷۵، روضة الواعظین ص ۱۴۹، مناقب آل ابی طالب ج ۳ ص ۱۳۵، بحار الانوار ج ۳۷ ص ۸۵، تفسیر نور الثقلین ج ۱ ص ۳۳۸ @ya_amiralmomenin110