🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 #راه_روشنایی : #دوری از #دشمنان اهل #بیت علیهم السلام 🌺 موضوع: #تولی_و_تبری #قسمت_بیست_و_نهم #برترین_عمل شماره ۴ لعن دشمنان از آموزه‌های قرآنی است، خدا در قرآن به ما یاد داده است تا دشمنانی که ظلم و ستم می‌کنند را لعنت کنیم. واژه «لعن» به معنای «دوری از رحمت خدا» می‌باشد، وقتی ما کسی را لعن می‌کنیم، در واقع از خدا می‌خواهیم تا آن شخص را از رحمت خود دور کند و به عذاب، گرفتارش نماید. در اینجا می‌خواهم آیه ۹۳ سوره «نساء» را ذکر کنم: «وَمَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیًما » «هر کس مؤنی را از روی عمد به قتل برساند، مجازات او دوزخ است که جاودانه در آن می‌ماند و خدا بر او غضب می‌کند و او را لعنت می‌نماید و عذابی بس بزرگ برای او فراهم می‌آورد». [۱] آری، هر گاه کسی مؤنی را عمداً به قتل برساند و انگیزه او، بغض و کینه نسبت به دینِ مومن باشد، توبه او قبول نمی شود و خدا او را لعنت می‌کند. خلاصه سخن آن که قرآن می‌گوید: خدا قاتلِ مومن را لعنت می‌کند، به راستی کدام مومن از امام حسین علیه السلام برتر و بالاتر است؟ آیا می‌توان باور کرد که خدا قاتل امام حسین علیه السلام را لعنت نمی کند؟ مگر می‌توان شهادت امام حسین علیه السلام را از یاد برد؟ مصیبت او جگرسوز است، وقتی او در کربلا به دستور یزید، مظلومانه به شهادت رسید، همه اهل آسمان‌ها عزادار او گشتند، فرشتگان برای غربت او گریستند، مصیبت او دل آنها را هم به درد آورد، هنوز هم زمین و زمان برای او اشک می‌ریزد. پیش از این درباره استاد غزالی سخن گفتم، یک روز یکی از شاگردان او چنین پرسید: «جناب استاد! به نظر شما آیا ما می‌توانیم یزید را لعنت کنیم؟ ». استاد غزالی در جواب گفت: «کشتن حسین، باعث کفر یزید نمی شود، یزید یک معصیت انجام داده است، کشتن حسین، معصیت و گناه بزرگی است، امّا باعث نمی شود که قاتل حسین، کافر بشود، لعن یزید جایز نیست و هر کس قاتل حسین را لعنت کند، فاسق است و معصیت خدا را نموده است». کاش یک نفر به او می‌گفت: ای غزالی! مگر تو قرآن نخوانده ای؟ قرآن که می‌گوید خدا قاتل مؤن را لعنت می‌کند، مردم تو را امام و رهبر خود می‌دانند، چگونه شده است که از قرآن این گونه بی خبر مانده ای؟ ای حسین! من از دشمنان تو بیزار هستم، از کسانی که امروز هم با نام و یاد تو، دشمن هستند، بیزارم! من با دوستان تو، دوست هستم و با دشمن تو، دشمن هستم، من فریاد بر می‌آورم: بار خدایا! همه آنانی که باعث قتل مولای من شدند را لعنت کن! من با همه کسانی که به روی مولای من شمشیر کشیدند، دشمن هستم، لعنت کن کسانی را که تیر و نیزه پرتاب کردند، کسانی که به سوی مولای من سنگ زدند، کسانی که برای کشتن او در کربلا جمع شدند، من از همه آنان بیزارم. وقت آن است که حدیثی را نقل کنم: پیامبر فرمود: «وقتی دخترم فاطمه در محراب خود به نماز می‌ایستد، هفتاد هزار فرشته به او سلام می‌کنند. این ها، همه فرشتگان مقرّب درگاه خدایند، آنان به او چنین می‌گویند: ای فاطمه! خدا تو را برگزید و از پلیدی‌ها پاک گردانید و تو را سرور زنان جهان قرار داد». [۱] این سخن پیامبر این حقیقت را آشکار می‌سازد که فاطمه علیهاالسلام مقامی بالاتر از همه زنان مومن دارد، او سرآمد همه زنان مومن است، اکنون می‌خواهم این سوال را بپرسم: قرآن می‌گوید اگر کسی مومنی را به قتل برساند خدا او را لعنت می‌کند، اگر کسی باعث قتل فاطمه علیهاالسلام بشود، آیا به لعن خدا گرفتار نمی شود؟ بعد از رحلت پیامبر، حوادثی در شهر مدینه روی داد، عدّه ای به خانه فاطمه علیهاالسلام هجوم بردند، درِ خانه او را آتش زدند و او را اذیّت و آزار کردند و باعث بیماری او شدند که بعد از مدّتی، او مظلومانه جان داد و به شهادت رسید. آری، کسانی که باعث شهادت او شدند، به لعن خدا گرفتار شدند [۱]: . إن کان قتله لإیمانه فلا توبة له، وإن کان قتله لغضب أو لسبب شیء من أمر الدنیا فإن توبته أن یقاد منه...: الکافی ج ۷ ص ۲۷۶، من لایحضره الفقیه ج ۴ ص ۹۵، تهذیب الاحکام ج ۱۰ ص ۱۶۳، وسائل الشیعة ج ۲۹ ص ۳۰، مستدرک الوسائل ج ۱۸ ص ۲۲۰، جامع احادیث الشیعة ج ۱۴ ص ۳۴۵، تفسیر العیاشی ج ۱ ص ۲۶۷، البرهان ج ۲ ص ۱۴۹. [۱]: . إن رسول الله کان جالسا ذات یوم وعنده علی وفاطمة والحسن والحسین فقال: اللهم إنک تعلم أن هؤاء أهل بیتی وأکرم الناس علی فأحبب من أحبهم... وإنها لتقوم فی محرابها فیسلم علیها سبعون ألف ملک من الملائکة المقربین، وینادونها بما نادت به الملائکة مریم فیقولون: یا فاطمة إن الله اصطفاک وطهرک واصطفاک علی نساء العالمین: الامالی للصدوق ص ۵۷۵، روضة الواعظین ص ۱۴۹، مناقب آل ابی طالب ج ۳ ص ۱۳۵، بحار الانوار ج ۳۷ ص ۸۵، تفسیر نور الثقلین ج ۱ ص ۳۳۸ @ya_amiralmomenin110

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 #شيعه_و_پاسخ_به_چند_پرسش✨🍂🍂 #قسمت_بیست_و_نهم #بدعت_چيست؟ 🔹🌸 «بدعت» در لغت به معني كار نو و بي سابقه اي است كه بيانگر نوعي حسن وكمال درفاعل مي‌باشد، چنانكه يكي از صفات خداوند «بديع» است: (بَدِيعُ السَّمواتِ وَ الأَرض) (بقره: ۱۱۷). مفهوم اصطلاحي بدعت نيز آن است كه انسان چيزي را كه جزو شريعت نيست، به آن نسبت دهد، و كوتاهترين عبارت براي تعريف اصطلاح بدعت آن است كه بگوييم: إدْخالُ ما لَيْسَ مِنَ الدِّينِ في الدينِ. بدعت گذاري در دين از گناهان كبيره بوده و در حرمت آن هيچ ترديدي نيست. پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: «كُلُ بِدْعَةِ ضَلالَةٌ، وَكُلُّ ضَلالَة فِي النّار» [۱] . نكته مهم در مسأله بدعت، تنها اين است كه مفهوم بدعت به صورتي روشن تبيين شود تا بدعت از غير آن تميز داده شود در اين زمينه، براي درك حقيقت بدعت، بايستي به دو مطلب توجه نمود: ۱ بدعت، نوعي تصرف در دين، از طريق افزودن يا كاستن شريعت است. بنابراين، نوآوري‌هايي كه ربطي به دين و شريعت نداشته، بلكه به عنوان يك مسأله عرفي و عادي انجام گيرد، بدعت نخواهد بود (هرچند مشروع بودن آن مشروط به اين است كه ابداع و ابتكار مزبور در شرع محرّم و ممنوع نباشد). في المثل، بشر از نظر مسكن و پوشاك و ديگر وسايل زندگي همواره دست به نوآوريهايي مي‌زند و بويژه در عصر ما بسياري از روشها و ابزارهاي معمول زندگي دگرگون شده و براي نمونه لباس‌ها و خوراك‌هاي جديد پديد آمده است. بديهي است همه اينها يك نوع بدعت (به معني نورآوري) بوده، ولي ارتباط به بدعت در شرع ندارد. تنها، چنانكه گفتيم، حلال بودن آنها و استفاده از آنها مشروط به اين است كه مخالف با احكام و موازين شرع نباشد. مثلا، اختلاط زن و مرد بدون حجاب در مجالس و محافل، كه از ارمغانهاي فاسد غرب مي‌باشد، حرام است ولي بدعت نيست؛ زيرا كساني كه در اين محافل شركت مي‌كنند، اين كار را به عنوان يك عمل مشروع كه اسلام بر آن صحه نهاده انجام نمي دهند، بلكه احياناً با اعتقاد به اينكه امري مخالف شرع است، روي عدم مبالات تن به اين كار مي‌دهند. لذا گاه تنّبه يافته و تصميم جدّي مي‌گيرند كه ديگر در آن مجالس شركت نورزند. و يا چنانچه ملتي روز يا روزهايي را براي موسم شادي و گردهمايي معين كنند، امّا نه به اين قصد كه شرع چنين دستوري داده است، چنين كاري بدعت نيست، هرچند بايستي حلّيّت و حرمت آن از جهات ديگر مورد بحث و بررسي قرار گيرد. از اينجا روشن مي‌شود كه بسياري از نوآوريهاي بشري در زمينه هنر، ورزش، صنعت و غيره از قلمرو بدعت اصطلاحي بيرون بوده، و آنچه درباره آنها مطرح است مسأله حلال و حرام بودن آن‌ها از جهات ديگر است كه خود ملاك و مقياس خاص خويش را دارد. ۲ اساس بدعت در شرع به اين نكته باز مي‌گردد كه چيزي را به عنوان يك امر شرعي به كار برند، در حالي كه براي مشروعيت آن، اصل يا ضابطه اي در شرع وجود نداشته باشد؛ ولي هرگاه كاري را كه انسان به عنوان يك عمل ديني انجام مي‌دهد، دليل شرعي يي (به صورت خاص، يا كلّي و عام) بر مشروعيت آن وجود داشته باشد، آن عمل بدعت نخواهد بود. از اين روست كه علامه مجلسي، عالم بزرگ شيعي، مي‌گويد: «البِدْعَةُ في الشَّرعِ ما حَدَثَ بَعْدَ الرَّسُولِ [بما انّه من الدين] وَ لَمْ يَكُنْ فِيهِ نَصٌ عَلي الخصوصِ وَ لا يَكُونُ داخلا في بَعْضِ العُمُوماتِ» [۱]: بدعت در شرع چيزي است كه پس از رسول گرامي حادث شده و دليل شرعي خاص يا عامّي نيز بر جواز آن در كار نباشد....... #ادامه_دارد ---------- 📚منابع: [۱]: بحارالانوار: ۲: ۲۶۳؛ مسند احمد: ۴: ۱۲۶ ۱۲۷. [۱]: بحارالانوار، ۷۴: ۲۰۲. ❌کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110💫

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 #شيعه_و_پاسخ_به_چند_پرسش✨🍂🍂 #قسمت_بیست_و_نهم #بدعت_چيست؟ 🔹🌸 ابن حجر عسقلاني، دانشمند مشهور اهل سنت، نيز مي‌گويد: «البدعةُ ما أُحدثَ و ليس له أصل فِي الشرع، و ما كانَ له أصل يدلّ عليه الشّرع فليس ببدعة» [۱]: بدعت چيزي است كه (پس از پيامبر) پديد آمده باشد و دليلي حاكي از جواز آن در شريعت يافت نشود؛ و آن چيزي كه دليل و ريشه اي در دين دارد، بدعت نخواهد بود. بنابراين، هرگاه عملي را كه به شرع نسبت مي‌دهيم مستند به دليلي خاص يا ضابطه اي كلي در شرع باشد، مسلّماً بدعت نخواهد بود. صورت نخست (وجود دليل خاص) نياز به بيان ندارد. مهم توضيح قسمت دوم است، زيرا چه بسا ممكن است يك عمل ظاهراً حالت نوآوري داشته و در تاريخ اسلام بي سابقه باشد ولي معناً تحت ضابطه اي قرار گيرد كه شرع اسلام آن را به صورت كلي پذيرفته است. به عنوان نمونه، مي‌توان از سربازگيري عمومي ياد كرد كه امروزه در نوع كشورها اجرا مي‌شود. دعوت جوانان به خدمت زير پرچم به عنوان وظيفه ديني، هرچند حالت نوآوري دارد، ولي چون يك اصل و قاعده ديني پشتيبان آن است بدعت نخواهد بود. زيرا قرآن مي‌فرمايد: (وَأَعِدُّوالَهُمْ مَّااسْتَطَعْتُمْ مِّنْ قُوّة) (انفال: ۶۰). بديهي است بر اثر تحوّلات جهاني، آموزش عمومي رزمي براي جوانان موجب آمادگي بيشتر در مقابل دشمن مترصد و گوش بزنگ است و عمل به روح آيه شريفه، در عصر ما، مقتضي همين امر است. از بيان فوق، بسياري از شبهات واهي حل مي‌شود. براي نمونه، انبوه مسلمانان جهان روز ميلاد پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) را جشن مي‌گيرند و گروهي اين امر را بدعت مي‌نامند! در حاليكه، طبق آنچه گفتيم، هرگز ملاك بدعت بر آن صادق نيست. زيرا استحباب اظهار محبت به پيامبر گرامي اسلام و خاندان او سلام الله عليهم اجمعين يكي از اصول مسلّم اسلام است كه اين گونه جشنهاي مذهبي جلوه و مظهري از آن اصل كلّي است. پيامبر گرامي (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: «لا يُؤْمِنُ أَحدُكُمْ حَتّي أَكونَ أحبَّ إِليهِ مِنْ مالِهِ وَ أَهلِهِ وَ النّاس أجْمَعين» [۱]: هيچكدام از شما مؤمن نخواهد بود، مگر آنكه من نزد او از خانواده وي و تمامي مردم، محبوبتر باشم. همانگونه كه يادآور شديم، بدعت بودن عمل در صورتي است كه براي آن مدرك صحيحي در شرع (به صورت خاص يا عام) وجود نداشته باشد، و بايد توجه نمود كه روايات ائمه اهل بيت (عليهم السلام)، به حكم حديث متواتر «ثقلين»، از مصادر شريعت و دلايل احكام ديني به شمار مي‌رود. و هرگاه حضرات معصومين سلام الله عليهم اجمعين بر جواز يا منع چيزي تصريح كنند، پيروي از گفتار آنان پيروي از دين بوده و مشمول عنوان بدعت گذاري در دين نخواهد بود. ---------- 📚منابع: [۱]: فتح الباري: ۵: ۱۵۶، ۱۷: ۹. [۱]: جامع الأُصول ۱: ۲۳۸. ❌کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110💫

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 #فضایل_و_صفات_شیعیان_و_دوستان_ائمه_اطهار_علیهم‌_السلام 🌸🍂 #قسمت_بیست_و_نهم #فصل_دوم: #فضائل شیعیان و #دوستان اهل #بیت علیهم السلام در #دنیا 🍂 #محبت ائمه عَلَیهِ السَّلام به #محبین و #شیعیانشان 🌸🍃🍃 وَ رَأَيتُهُ يَرفَعُ التُّرابَ مِن تَحتِ أَقدامِهِ وَ يَمسَحُ بِهِ وَجهَهُ وعَيْنيهِ مَعَ صِغَرِ سِنِّهِ فَأَنَا مِنْ ذَلِك اَليَوم بقيت أَحِبُّ هَذَا اَلصَّبِيَّ حَيْثُ أَنَّهُ يُحِبُّ وَلَدِي اَلْحُسَيْنَ فاحببْتُهُ لِحُبِّ اَلْحُسَيْنِ و فِي يَومِ القِيامَةِ أَكُونُ شَفِيعاً لَهُ و لِأَبِيهِ ولأُمِّهِ كَرَامَةً لَهُ ولَقَدْ أخْبَرَنِي جبْرائيلُ أَنَّهُ يَكُونُ هَذَا الصَّبِىُّ مِنْ أَهْلِ الْخَيْرِ والصَّلاحِ وَ يَكُونُ مِن أَنْصَارِ اَلْحُسَيْنِ فِي وَقْعَةِ كَرْبَلاَءَ فَلِأَجْلِ هَذَا أَحْبَبْتُهُ وَ أَكْرَمْتُهُ كَرَامَةً لِلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ. [۲] ۷- امام صادق عَلَیهِ السَّلام فرمودند: خداوند شیعیان ما را رحمت کند، همانا آنها به خاطر ما اذیت شدند و ما به خاطر آنها اذیت نشدیم، شیعیان ما از ما هستند و از زیادی گل ما آفریده شده اند و با نور ولایت ما عجین شده اند، به امامت و پیشوائی ما راضی شدند و ما نیز به شیعه بودن ایشان رضایت داریم. هر مصیبتی به ما برسد به آنان نیز می‌رسد و آنان را گریان می‌کند و حزن و اندوه ما آنها را محزون می‌کند و شادی ما آنان را مسرور می‌کند و ما از درد ایشان درد می‌کشیم و از احوالات آنها مطلعیم، پس آنان با ما هستند و از ما جدا نیستند چرا که عبد نزد سید و آقایش باز می‌گردد و بر مولایش تکیه می‌کند. آنان از دشمنان ما دوری می‌گزینند و اهل ولایت ما را آشکارا مدح می‌کنند و از هر که ما را اذیت کند تنفر دارند. بار خدایا شیعیان را در دولت ما زنده بدار و آنان را در ملک ما باقی گذار بار خدایا تو مالک مائی، بار خدایا همانا شیعیان ما از ما هستند و به ما اضافه می‌گردند پس هر که مصائب ما را یاد کند و بخاطر ما بگرید یا خود را گریان نشان دهد خداوند از اینکه او را به آتش عذاب کند حیا فرماید. ۸- روایت شده است که رسول خدا صَلَی اللهُ وعَلَیه ِوَ آلِه با جمعی از اصحابشان از راهی عبورمی کردند که با بچه‌هایی که در این مسیر مشغول بازی بودند روبرو شدند پس پیامبر کنار یکی از آنها نشسته و میان دو چشم او را بوسیدند و او را نوازش فرموده و در دامان خود نشاندند و در این حال همواره او را می‌بوسیدند. پس یکی از اصحاب به پیامبر صَلَی اللهُ وعَلَیه ِوَ آلِه عرض کرد: ای رسول خدا ما این طفلی را که با بوسیدن او و نشستن در کنارش و نشاندن در دامنتان به او شرف بخشیدید نمی شناسیم و نمی دانیم فرزند کیست؟ پیامبر اکرم صَلَی اللهُ وعَلَیه ِوَ آلِه فرمودند مرا ملامت نکنید همانا من روزی شاهد بازی کردن این طفل با حسين عَلَیهِ السَّلام بودم و دیدم که علیرغم سن کمش، او خاک زیر پای حسین را بر می‌داشت و آن را به صورت و چشمان خود می‌کشید و من از آن روز دوستدار و محبت این طفل شدم چون او فرزندم حسین را دوست دارد. پس بخاطر حب حسین او را دوست دارم و در روز قیامت بخاطر گرامیداشت این طفل شفيع او و شفیع پدر و مادرش خواهم بود و همانا جبرئیل به من خبر داد که این طفل از اهل خیر و صلاح خواهد بود و در واقعه کربلا از انصار حسین عَلَیهِ السَّلام می‌باشد پس بدین سبب او را دوست دارم و بخاطر کرامت حسين عَلَیهِ السَّلام او را گرامی داشتم. ۶-إنَّما يَتَقَبَّل الله الأَعمالَ مِنَ الشّيعَةِ ۱- عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَیهِ السَلام: يَا أَبَا جَارُودٍ امَّا تَرْضَوْنَ أَن تُصَلُّوا فَيُقبَلَ مِنكُم وتَصُومُوا فَيُقْبَلَ مِنْكُمْ وَ تَحُجُّوا فَيُقْبَلَ مِنْكُمْ و اَللَّهِ انه لَيَصلى غَيْرُكُمْ فَما يُقْبَلُ مِنْهُ وَ يَصومُ غَيرَكُم فَما يُقْبَلُ مِنهُ وَ يَحُجُّ غَيرُكُم فَما يُقْبَلُ مِنهُ. [۱] ۲-عَنْ مُعَاذِ بْنِ كَثِيرٍ قَالَ: نَظَرْتُ إِلَى اَلْمَوْقِفِ وَ اَلنَّاسُ فِيهِ كَثِيرٌ فَدَنَوْتُ إِلَى أَبِي عَبْدِاللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْتُ لَهُ: إِنَّ أهلَ المَوْقِفِ لَكَثِيرٌ قَالَ: فَصَرَفَ بِبَصَرَهُ فَأَدَارَهُ فِيهِمْ ثُمَّ قَالَ: اُدْنُ مِنِّي يَا أَبَا عَبْداللَّهِ غُثَاءٌ يَأْتِي بِهِ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ لا واللَّهِ مَا الْحَجُّ إِلاَّ لَكُمْ واللَّهِ مَا يَتَقْبَلُ اللَّهُ إِلاَّ مِنْكُم. [۲] ۷- محبُّ علىٍّ عَلَیهِ السَّلام هُوَ المُؤمنُ ۱-قَالَ عَلِيُّ بْنُ ابيطالب عَلَيْهِ السَّلاَمُ: وَ اَلَّذِي فَلَقَ اَلْحَبَّةَ وَ خَلَقَ اَلنَّسَمَة اِنَّه لَعَهِدَ النَّبيُّ الأُمِّيِّ إلىّ: لا يُحِبُّكَ اِلاّ مُؤمِنٌ وَلا يُبْغِضُكَ الآ مُنافِق [۳] ۸-مَكافاةُ الرَّسولِ صَلَی اللهُ وعَلَیه ِوَ آلِه الشِّيعةَ لِصِلَتِهِم أهلَ البَيتِ عَلَیهِم ُالسَّلام