🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 🍃🌸🌸 🌼🍂🍂 کلمه "حلبتین" به ضم و فتح فاء الفعل (حرف حاء) قرایت شده چنان چه در کتاب "النهایه" آمده است. ۳/۱۱۴- الكليني، هَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَحْفُوظٍ عَنْ أَبِی اَلْمَغْرَاءِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ یَقُولُ: ﴿لَیْسَ شَیْءٌ أَنْکَی لِإِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ مِنْ زِیَارَهِ اَلْإِخْوَانِ فِی اَللَّهِ بَعْضِهِمْ لِبَعْضٍ قَالَ وَ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَیْنِ یَلْتَقِیَانِ فَیَذْکُرَانِ اَللَّهَ ثُمَّ یَذْکُرَانِ فَضْلَنَا أَهْلَ اَلْبَیْتِ، فَلاَ یَبْقَی عَلَی وَجْهِ إِبْلِیسَ مُضْغَهُ لَحْمٍ إِلاَّ تُخَدِّدُ حَتَّی إِنَّ رُوحَهُ لَتَسْتَغِیثُ مِنْ شِدَّهِ مَا یَجِدُ مِنَ اَلْأَلَمِ فَتُحِسُّ مَلاَئِکَهُ اَلسَّمَاءِ وَ خُزَّانُ اَلْجِنَانِ فَیَلْعَنُونَهُ حَتَّی لاَ یَبْقَی مَلَکٌ مُقَرَّبٌ إِلاَّ لَعَنَهُ فَیَقَعُ خَاسِئاً حَسِیراً مَدْحُوراً﴾ [۱] ابي المغرا گوید: شنیدم امام کاظم علیه السلام می‌فرمود: برای شیطان و سپاهیانش چیزی کوبنده تر از دید و بازدید بین مؤمنان نیست فرمود وقتی مؤمنان در ملاقات خود یاد خدا کرده و فضایل ما اهل بیت علیهم السلام را متذکر می‌شوند (و شیطان هم نظاره گر است) پس هر چه گوشت در صورت شیطان است فرو می‌ریزد به طوری که از درد به خود پیچیده و فریاد استغاثه اش بلند می‌شود این جاست که ملائکه آسمان و دربانان بهشت با شنیدن فریاد او لعنتش می‌کنند و این لعن را همه فرشتگان مقرب نیز می‌گویند سپس شیطان وامانده و رنجور و مطرود می‌گردد. می گویم: در نسخه خطی ما از کافی عبارت "انکالا من ابلیس" به عنوان نسخه بدل ضبط شده و نیز "شدَّة" - با تای گرد - طبق نوشتار در حدیث آمده، ولی در نسخه چاپی "شدَّه" - با ضمیر - مرقوم شده که گویا ضبط اول صحیح باشد. و اما عبارت "ّأنکی" چنان چه در " النهایه" نیز آمده گویند: نَکَيتُ في العدوّ أنكى نكاية فأنا ناكٍ زمانى بکار می‌رود که در بین جمعی جراحت و کشتار به قدری افزایش داشته باشد که به سستی و ضعف کشیده شوند و نيز المُضغَة: مقدار گوشتی است که جویده شود و تخدّد گوشت بدنش از لاغری سست و متشنّج شد المُتخدّد لاغر و ناتوان خاسِئا: خَسَاتُ الكَلبَ خَسأ: او را دور کردم و از خود راندم. حَسیرا: خسته و فرومانده مَدحُورا: الدَّحر والدُّحُور: راندن و دور کردن. ۴/۱۱۵- الكليني، عن محمّد بن يحيى، عن محمّد بن الحسين، عن محمّد بن إسماعيل بن بزيع، عن صالح بن عقبة عن يزيد بن عبدالملك عن أبي عبد الله علیه السلام قال: ﴿تَزاوَرُوا فإنَّ فی زِیارتِکُم إحیاءً لقُلوُبِکُمْ، و ذِکْراً لأَحادیثنا، وَ أحادیثُنا تُعَطِّفُ بَعْضَکُم عَلی بَعْضٍ، فَإنْ أخَذْتُم بِها رَشَدْتُم وَ نَجَوتُم، وَ إن تَرَکْتُموُها ضَلَلْتُم و هَلَکْتُمْ، فَخُذُوا بِها وَ أنَا بِنَجاتِکُم زَعِیمٌ﴾ [۱] امام صادق علیه السلام فرمود: به ملاقات همدیگر بروید که باعث زنده دلی شما و یادآور سخنان ما اهل بیت علیهم السلام است و سخنان ما موجب عطوفت و مهربانی بین شماست پس رشد و نجات شما در گرو عمل به آن هاست و گمراهی و هلاکتان در گرو ترک آن هاست پس دنبال عمل به آن‌ها باشید که در این صورت من ضامن نجات شمایم. ۵/۱۱۶- الصدوق في حديث وَصِیَّهِ اَلنَّبِیِّ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ العليّ علیه السلام: ﴿یا عَلِیُّ، ثَلاثُ فَرَحاتٍ لِلمُؤمِنِ فِی الدُّنیا: لِقاءُ الإِخوانِ، و تَفطیرُ الصّائِمِ، وَالتَّهَجُّدُ مِن آخِرِ اللَّیلِ﴾ [۲] در توصیه‌های رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیرمؤمنان علی علیه السلام آمده: علی جان! مؤمنان در دنیا سه دلخوشی دارند: ۱) ملاقات و دیدار یکدیگر ۲) افطاری دادن به روزه دار ۳) تهجّد و مناجات در دل شب. ۶/۱۱۷- الصدوق رَفَعَهُ إلى أَبِي عَبْدِ اللهِ علیه السلام أنّه قال: ﴿تَجْلسُونَ و تُحَدِّثُونَ قَال: قُلتُ: نَعَمْ جُعِلتُ فِدَاكَ، قَال: قَال: تِلكَ المَجَالسُ أُحِبُّهَا فَأَحْيُوا أَمْرَنَا، يَا فُضَيْل فَرَحِمَ اللهُ مَنْ أَحْيَا أَمْرَنَا، يَا فُضَيْل مَنْ ذَكَرَنَا أَوْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَيْنِهِ مِثْل جَنَاحِ الذُّبَابِ غَفَرَ اللهُ ذُنُوبَهُ ولوْ كَانَتْ أَكْثَرَ مِنْ زَبَدِ البَحْرِ﴾...... ---------- 📚منابع: [۱]: الكافي، ج ۲، ص ۱۸۸؛ و نقل عنه في جامع أحاديث الشيعة، ج ۱۶، ص ۳۵. [۱]: الكافي، ج ۲، ص ۱۸۶؛ و نقل عنه في جامع أحاديث الشيعة، ج۱۶، ص۳۶. [۲]: الفقيه، ج ۴، ص ۳۶۰؛ و نقل عنه في جامع أحاديث الشيعة، ج۱۶، ص ۳۲. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫