☝️🌸 سه‌گانه‌ای در یاد مرحوم آیةالله خمینی 🌸 ☘ ۱. از حجة‌الاسلام م. ا. شنیدم که آیةالله خمینی، استاد خود، آیةالله شاه‌آبادی را در خواب دید و استادش به او گفت: "رفیقان [ یعنی شاگردان ] به یاد من نیستند." و آیةالله خمینی به او گفت: "اما من به یاد شما هستم و هرشب میان نماز مغرب و عشاء یک فاتحه برای شما می‌خوانم." آیةالله شاه‌آبادی به ایشان گفت: "پس نام نمی‌بری." ✍ در توضیح این خواب می‌توان به هدایائی که در این دنیا برای داماد و عروس در مجلس عروسی‌شان می‌آورند، مثال زد. به این شکل که گاهی کسانی‌که به مجلس عروسی می‌آیند، هدایای خود را در جائی از آن مجلس می‌گذارند و داماد و عروس پس از مجلس عروسی، همه‌ی آنان را برداشته و می‌بینند و شاد می‌شوند اما اگر افراد نام خود را روی کادوی خود ننویسند، آنان نمی‌دانند چه کسی، کدام‌یک از آنان را آورده است و شاید از برخی دل‌گیر شوند و گمان کنند آنان چیزی اهدا نکرده است. 💧یعنی هدایای ما به ارواح می‌رسد اما اگر نامی از خودمان و آن درگذشته نبریم، او فقط از هدیه استفاده می‌کند اما نمی‌داند این هدایای برزخی از سوی چه کسی‌ست و آیا بالخصوص برای او فرستاده شده، یا رحمت عامی‌ست که شامل همه‌ی اموات شده است. اما اگر بداند از سوی چه کسی‌ست و مخصوص او فرستاده شده، از دو جهت خوشحال می‌شود. 👇