.
7⃣ «وَ آيَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْناها وَ أَخْرَجْنا مِنْها حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ»
احیا شدن زمین، به این است که زندگی در آن شکل بگیرد.
مرگ و زندگی هم در منطق قرآنی دو گونه است:
🔹یکی همین مرگ و زندگی عادی بیولوژیکی؛ و
🔹 دیگری مرگ دل انسان و زندگی حقیقی یا همان حیات طیبه.
همان طور که زنده شدن زمین میتواند ناظر به برقراری زندگی بیولوژیکی در آن باشد،
میتواند ناظر به برقراری حیات طبیه در آن باشد (حدیث3
https://eitaa.com/yekaye/1795)؛
آنگاه دانهای که از آن سر میزند، همان دانه و جوانه اسلام حقیقی خواهد بود (فتح/29) و بر همین سیاق ادامه آیات را میتوان در افقی دیگر فهمید.
✳️ تذکر
🔹اولا برخلاف آنچه برخی ظاهرگرایان میپندارند استفاده از آرایههای ادبی و بویژه صناعات استعاره و تمثیل و ... برای رساندن مقصود، نهتنها ممنوع و حرام نیست! بلکه یکی از وجوه اعجاز ادبی قرآن کریم است؛
🔹و ثانیا استفاده از یک لفظ در چند معنا، نه تنها محال نیست، بلکه – بویژه برای متکلمی که توان چنین استفاده ای را دارد – حکایت از یک کمال (توانایی او در استفاده از زبان) دارد.
🔖(به مثال ارائه شده در جلسه 772، تدبر2 توجه شود
http://yekaye.ir/ya-seen-36-25/ )
بر این اساس، این گونه استفادهها از آیات قرآن، نه صرفاً یک استفاده استحسانی و ذوقی (در معنای منفیِ این کلمه)، بلکه یک استفاده معقول و منطبق بر قواعد معنیشناختی است؛ بویژه که این استفادهها توسط اهل بیت ع که شارحان و معلمان حقیقیِ قرآناند، انجام شده باشد.
@yekaye