☀️2) در پایان روایتی که امام باقر ع توصیفاتی از بهشت را از زبان رسول الله نقل کردند (روایت قبل)، خود امام باقر ع ادامه می‌دهند: اما بهشت‌هایی که در قرآن آمده عبارتند از بهشت عدن و بهشت فردوس و بهشت نعیم و بهشت مأوی. سپس فرمود: و خداوند را بهشت‌هایی است که در این بهشت‌ها پیچیده شده؛ و همانا از آنِ مومن است از این بهشت‌ها، آنچه که دوست داشته باشد و بخواهد؛ و در آنها هر گونه که بخواهند متنعم می‌شوند و هنگامی که مومن چیزی را بخواهد یا همین که بدان میل داشته باشد، همین مقدار کافی است که وقتی که دلش خواست بگوید «سبحانک اللهم» که به محض اینکه این را گفت خدمتکاران آنچه دلش می‌خواهد را برایش بیاورند بدون اینکه از آنها درخواست کرده باشد و یا بدانها دستور داده باشد؛ و این همان سخن خداوند است که فرمود «دعای [= درخواستِ] آنان در آنجا «سبحانك اللّهم» [خدايا! تو پاك و منزّهى] می‌باشد و تحیت [احوال‌پرسی]شان در آنجا «سلام» است» (یونس/10) یعنی آن خدمتکاران؛ «و پايان دعای [= درخواستِ] آنان اين است كه «الحمد للَّه رب العالمين» [ستايش ويژه پروردگار جهانهاست]». (یونس/10) مقصود این است که هنگامی که به هر لذتی از لذایذ بهشتی دست می‌یابند در پایان خداوند عز و جل را سپاس می‌گویند؛ و اما اینکه فرمود «آنان برایشان روزی معلومی هست» یعنی خدمتکارانشان آن [دلخواه آنان] را می دانند وبرای این اولیاء الله، قبل از اینکه درخواستشان را مطرح کنند، می‌آورند؛ و اما اینکه فرمود «میوه‌هایی، در حالی که مورد اکرام‌اند» همانا آنان در بهشت میل به چیزی پیدا نمی‌کنند مگر اینکه به واسطه آن اکرام می‌شوند [با احترام هر چیزی در اختیارشان قرار می‌گیرند]. 📚الكافي، ج8، ص100 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ الْمَدَنِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ... قَالَ ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع: أَمَّا الْجِنَانُ الْمَذْكُورَةُ فِي الْكِتَابِ فَإِنَّهُنَّ جَنَّةُ عَدْنٍ وَ جَنَّةُ الْفِرْدَوْسِ وَ جَنَّةُ نَعِيمٍ وَ جَنَّةُ الْمَأْوَی. قَالَ وَ إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ جِنَاناً مَحْفُوفَةً بِهَذِهِ الْجِنَانِ وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيَكُونُ لَهُ مِنَ الْجِنَانِ مَا أَحَبَّ وَ اشْتَهَی يَتَنَعَّمُ فِيهِنَّ كَيْفَ يَشَاءُ؛ وَ إِذَا أَرَادَ الْمُؤْمِنُ شَيْئاً أَوِ اشْتَهَی إِنَّمَا دَعْوَاهُ فِيهَا إِذَا أَرَادَ أَنْ يَقُولَ «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ». فَإِذَا قَالَهَا تَبَادَرَتْ إِلَيْهِ الْخَدَمُ بِمَا اشْتَهَی مِنْ غَيْرِ أَنْ يَكُونَ طَلَبَهُ مِنْهُمْ أَوْ أَمَرَ بِهِ؛ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «دَعْواهُمْ فِيها سُبْحانَكَ اللَّهُمَ وَ تَحِيَّتُهُمْ فِيها سَلامٌ» يَعْنِي الْخُدَّامَ قَالَ «وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» يَعْنِي بِذَلِكَ عِنْدَ مَا يَقْضُونَ مِنْ لَذَّاتِهِمْ مِنَ الْجِمَاعِ وَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ يَحْمَدُونَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ فَرَاغَتِهِمْ؛ وَ أَمَّا قَوْلُهُ أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ قَالَ يَعْلَمُهُ الْخُدَّامُ فَيَأْتُونَ بِهِ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ قَبْلَ أَنْ يَسْأَلُوهُمْ إِيَّاهُ؛ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ «فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ» قَالَ فَإِنَّهُمْ لَا يَشْتَهُونَ شَيْئاً فِي الْجَنَّةِ إِلَّا أُكْرِمُوا بِهِ. @Yekaye