. 7⃣ «فَما لَبِثَ أَنْ جاءَ بِعِجْلٍ حَنيذٍ» خداوند حکایت می‌کند که حضرت ابراهیم ع بعد از اینکه به آنان سلام کرد «پس دیری نپایید و درنگی نکرد تا اینکه گوساله‌ای بریان آورد.» به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت: 🍃الف. پذيرايى از ميهمان يك ارزش است، اگر چه ناشناس باشد. 📚(تفسير نور، ج4، ص89) 🍃ب. ابراهيم عليه السلام، ميهمان دوست و سخاوتمند بود. 📚(تفسير نور، ج4، ص89) 🍃ج. از ميهمان در مورد غذا سؤال نكنيم. (آيا غذا ميل داريد؟ آيا غذا خوردهايد؟ چه غذايى مىخواهيد؟) 📚 (تفسير نور، ج4، ص89) 🍃د. علاوه بر اینها، 🌱د.1. از عبارت « فَما لَبِثَ ...» می‌توان نتیجه گرفت: در پذيرايى از میهمان بايد تسريع نمود. 📚(تفسير نور، ج4، ص88) 🌱د.2. از عبارت «جاءَ بِـ ...» می‌توان نتیجه گرفت: در پذيرايى، خودمان مباشر باشيم. 📚(تفسير نور، ج4، ص89) 🌱د.3. از عبارت «جاءَ بِعِجْلٍ» می‌توان نتیجه گرفت: غذا را نزد ميهمان ببريم، نه ميهمان را به طرف غذا. 📚(تفسير نور، ج4، ص89) 🌱د.4. از عبارت «بِعِجْلٍ حَنِيذٍ» می‌توان نتیجه گرفت: پذيرايى از ميهمان، مطلوب و ويژه باشد. 📚(تفسير نور، ج4، ص89) @Yekaye