.
2️⃣ «إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَیئاتِكُمْ»
گناهانی که انسان را از ارتکاب آنها بازداشتهاند یکسان نیستند. برخی از گناهان بزرگتر و انجام آنان بسیار بدتر از برخی دیگر از گناهان است؛ و اهتمام انسان به انجام ندادن این گناهان باید بیشتر باشد.
✳️ تبصره
این آیه به هیچ عنوان در مقام کماهمیت شمردن گناهان صغیره نیست که انسان با استناد به آن (اینکه گفته که ترک گناهان کبیره مایه محو و بخشودگی گناهان صغیره میشود) بخواهد مرتکب گناه صغیره شود؛
چرا که
اولا خود بیاهمیت شمردن دستورات خداوند از مصادیق گناهان کبیره است؛ و
ثانیا بیپروایی در انجام گناه صغیره به تکرار گناه صغیره (به تعبیر احادیث: اصرار بر گناه) میانجامد که خودش گناه کبیره است.
در واقع،
آیه در مقام بیان ضعف و ناتوانی انسان است که بالاخره گاه پایش میلغزد و میگوید اگر در جاهای مهم خودتان را حفظ کردید خداوند این لغزشهای جزیی را نادیده میگیرد؛ و از این جهت شبیه آیات توبه است که خداوند وعده بخشش میدهد: «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ وَ أَنِيبُوا إِلى رَبِّكُمْ» (زمر/54) و همان گونه که معنی ندارد کسی به بهانه اینکه توبه میکنم بخواهد به گناه اقدام کند، توجیهی ندارد که کسی به بهانه اینکه من گناهان کبیره را ترک میکنم بخواهد مرتکب گناه صغیره شود.
📚(المیزان، ج4، ص325)
@yekaye