🔹«الْمُسْتَقيم» قبلا بیان شد که این کلمه اسم فاعل از فعل «استقام» است. ▫️ماده «قام» به معنای «انتصب» (صاف ایستادن) و نیز به معنای عزم بر انجام کاری است (قام بهذا الامر). و ▫️ «استقامت» هم به راهی گفته می‌شود که در مسیر مستقیم (صاف و بی‌انحناء) باشد و از این جهت، راه حق، راه مستقیم گفته شده؛ و کاربرد تعبیر استقامت برای انسان هم از این باب است وی در راه مستقیم باقی بماند. ▪️همچنین با توجه به نزدیکی دو معنای «مستقیم» و «مستوی»، در تفاوت این دو گفته‌اند که: مصدر «استواء» در جایی به کار می‌رود که مقایسه‌ای بین دو چیز شبیه هم در جریان باشد، ولی مصدر «استقامت» بر تداوم یک جریان واحد دلالت دارد؛ لذا نقطه مقابل «استواء»، «تفاوت» است؛ و نقطه مقابل «استقامت»، اعوجاج [= کجی]. 🔖جلسه 108 http://yekaye.ir/fateha-alketab-1-6/ 🔹«عَلى‏ صِراطٍ» عبارت «علی صراط» به لحاظ نحوی ▪️می‌تواند متعلق به «مرسلین» باشد (یعنی: آنان فرستاده شدند بر صراطی مستقیم)؛ ▪️می‌تواند جار و مجرور در مقام خبر باشد؛ یعنی خبر بعد از خبر (یعنی: تو از فرستاده‌شدگانی، تو بر صراط مستقیمی) و ▪️می‌تواند حال باشد (یعنی آنان را فرستادند در حالی که راه و روششان مستقیم بود). 📚(مجمع البيان، ج‏8، ص649) @yekaye