ترجمه صلاح صفدی گوید: دو راه برای ترجمه وجود دارد، یکی راه یوحنابن البطریق، وناعمة الحمصی و... سبک اینان این است که اگر کسی بخواهد مثلا متن یونانی را به عربی ترجمه کند، هر کدام از واژه‌ها را با معانی مختلف آنها مورد دقت قرار داده و برابر همان کلمه می‌آورد وبه کلمه دیگری می‌پردازد تا جمله را به تمام به زبان مقصد برگرداند. این نوع ترجمه را که تحت اللفظی گویند، به دو علت قابل پذیرش نیست: اول آنکه معادل همه ی کلمات پیدا نمی شود و لذا برخی واژه‌ها به همان صورت که بوده اند باقی می‌مانند. دوم آنکه ترکیباتی که در زبان مبدأ مثل شده اند و استعمال مجازی واژه‌ها که زیادند به دقت ترجمه نمی شوند. طریق دوم سبک حنین بن اسحق و جوهری و... است. سبک این عده این است که جمله مبدأ را در ذهن تصور کرد. و به همان معانی که از آن فهمیده بر می‌گرداند. در این ترجمه ممکن است الفاظ عین عبارت مبدأ باشد یا نه. این ترجمه از اولی بهتر است به همین خاطر کتابهای ترجمه شده حنین بن اسحق نیاز به تهذیب ندارد، مگر کتابهای او در ریاضیات که چون فن او نبوده تهذیب لازم دارد. اما اقلیدس و مجسطی و متوسطات را ثابت بن قره تهذیب کرده است. سن قاضی خطیب بغدادی در تاریخ می‌نویسد: یحیی بن اکتم در بیست سالگی قاضی بصره شد. می گفتند سن وی کم است. از او می‌پرسیدند، سن قاضی باید چقدر باشد؟ می‌گفت: سن من از عتاب بن اسید که پیامبر او را روز فتح، قاضی مکه نمود، و از معاذ بن جبل که پیامبر او را قاضی یمن نمود، و کعب بن سوید که عمر او را قاضی بصره نمود، بیشتر است. او با پاسخهایش حجت را بر مخاطبانش تمام می‌کرد. .......: #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357