آیه وضو در کشاف ذیل آیه وضو آمده است: اگر بگویی آنان که أَرْجُلَکُمْ را به جر قرائت کرده اند و در حکم مسح قرار داده اند، با مطالب قبلی سازگار نیست، می‌گویم: در بین اعضای سه گانه که شستن آن لازم است، اگر بر پا آب بریزند در مظنه اسراف مذموم است پس باید بر چهارمی که رؤسکم باشد عطف گردد، و میانه روی در مصرف آب هم رعایت شود. مؤلف کشف گوید: اگر مراد خدا مسح پا بود، باید می‌گفت الی الکعاب، نه الی الکعبین یا می‌گفت الی الکعب، چون کعب مفصل قدم است و در هر پا بیش از یک کعب نیست. اگر مراد کل واحد بود، باید مفرد (کعب) می‌آمد و در غیر این صورت جمع (کعاب) می‌آمد. اگر مراد خدا شستن بود، مراد از کعبین، ناشزان است. که در هر پا دو عدد است. و تثنیه به اعتبار، هر یکی از دو پا است. حال چون مقابله به اعتبار غایت و صاحب غایت است. اراده قول اول نشده است. فخر رازی نیز می‌گوید: جمهور فقهاء معتقدند که کعبین عبارت است از دو استخوانی که دو طرف ساق پا است. امامیه و هرکس مسح پا را واجب دانسته می‌گوید: کعب دایره مانندی است، مانند کعب گوسفند و گاو که در زیر استخوان ساق قرار گرفته است و مفصل ساق و قدم است. محمد بن حسن شیبانی و اصمعی این قول را پذیرفته اند. ایشان می‌افزاید: دلیل امامیه این است که کعب همان استخوان مخصوصی است که در انسان و همه ی حیوانات وجود دارد، و مفصل همان کعب است و کعب نیزه نیز به خاطر مفصلهایش کعب گویند. .......: #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357