اشاره بدستور وصیت و اگر بخواهید بتمامی اخبار راجع بوصیت رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و دستوراتی که بمولانا امیر المؤمنین داده شده پی ببرید مراجعه نمائید بص ۶۱ و ۶۳ جلد دوم طبقات ابن سعد و ص ۵۴ جلد چهارم کنز العمال متقی و نیز در ص ۱۵۵ و ۳۹۳ و ۴۰۳ جلد ششم کنز و در ص ۱۶۴ جلد چهارم مسند امام احمد بن حنبل و در ص ۵۹ و ۱۱۱ جلد سیم مستدرک حاکم و بالاخره در سنن و دلائل بیهقی و استیعاب ابن عبد البر و کبیر طبرانی و تاریخ ابن مردویه و دیگران از اکابر علماء خودتان که بعبارات مختلفه در ازمنۀ متفاوته دستورات آن حضرت را نقل نموده اند. که خلاصۀ آن عبارات که مکرر ذکر گردیده اینست که فرمود یا علیّ انت اخی و وزیری و تقضی دینی و تنجز و عدی و تبری ذمّتی [۱] و انت تغسلنی و تؤدّی دینی و توارینی فی حفرتی [۲] . علاوه بر بیان اخبار صریحه که از این قبیل دستورات بآن حضرت بسیار داده شده-آثار علائم عمل بوصیت است که بنا بامر و دستور وصیت مولانا امیر المؤمنین علی علیه السّلام آن حضرت را غسل داده و کفن نموده و در حجره خود دفن نموده است و پانصد هزار درهم دین آن حضرت را اداء نموده چنانچه عبد الرزاق در جامع خود نقل نموده. شیخ- روی قاعده و دستور قرآن که می‌فرماید کتب علیکم اذا حضر احدکم الموت ان ترک خیرا الوصیّة للوالدین و الاقربین بالمعروف حقّا علی المتّقین [۱] . لازم بود در وقت وفات وصیت بنماید و وصی خود را معین کند پس چرا در آن موقع که آثار موت را مشاهده نمود رسول خدا صلّی اللّه علیه و سلّم وصیت ننمود هم چنانکه ابی بکر و عمر رضی اللّه عنهما وصیت نمودند. داعی- اولا مراد از اذا حضر احدکم الموت معاینه موت و مرگ نیست یعنی لحظات آخر زندگی نمی باشد زیرا در آن حالت کمتر کسی است که بهوش باشد و بتواند بوظایف خود با شعور کامل عمل نماید پس مراد اسباب و آثار و علامات مرگ است از پیری و ضعف بدن و مرض و غیره. ثانیا این بیان شما تأثر درونیم را تازه نموده و مصیبت بزرگی را بیادم آورد که هرگز فراموش شدنی نیست. و آن مصیبت بزرگ اینست که جدّ امجد بزرگوارم رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم با آن همه تأکیدات بلیغه که در تعقیب آیات قرآن مجید برای وصیت نمود تا آنجا که فرمود من مات بغیر وصیّة مات میتة جاهلیّة [۲] . تا فردی از امت او بی وصیت نمیرد مبادا بعد از مردن در بازماندگان آنها تولید نزاع گردد. نوبت که بخود آن بزرگوار رسید با آنکه در مدت بیست و سه سال پیوسته وصیتهای خود را تحت نظامنامه مرتب به یگانه وصی با عظمتی که خداوند متعال برای آن بزرگوار معین نموده گوشزد و مورد عنایت قرار داده بود. در مرض موت هم خواست آنچه در آن مدت گفته تکمیل نماید تا با آن وسیله جلو ضلالت و گمراهی و جنگ و نزاع و دودستگی امت را بگیرد متأسفانه بازیگران سیاسی مانع شدند و نگذاردند وظیفه شرعی إلهی خود را عملی نماید تا مستمسکی برای شما گردد امشب بفرمائید چرا آن حضرت در مرض موت وصیت ننمود؟!. ---------- [۱]: ۱) یا علی تو برادر و وصی منی که دین مرا اداء و وعدۀ مرا وفا و ذمت مرا بری می‌کنی. [۲]: ۲) تو مرا غسل می‌دهی و دین مرا اداء می‌کنی و مرا در قبر پنهان می‌نمائی. [۱]: ۱) دستور داده شد که چون یکی از شما را مرگ فرا رسد اگر دارای متاع دنیویست وصیت کند برای پدر و مادر و خویشان بچیزی شایسته عدل این کار سزاوار مقام پرهیزکارانست آیه ۱۷۶ سوره ۲ (بقره). [۲]: ۲) کسی که بدون وصیت بمیرد مرده است بمردن اهل جاهلیت. #شبهای پیشاور.... https://eitaa.com/zandahlm1357