پیام به کنگره ی عظیم حج بسم اللّه الرّحمن الرّحیم الحمد لِللّه ربّ العالمین و صَلواتُ اللّه و سَلامُه عَلَی الرّسولِ الأعظمِ الأمینِ و عَلَی آلِهِ المُطهّرینَ المُنتَجَبینَ وَ صَحبِهِ المَیامینَ. موسم حج، سرشار از رحمت و برکت، فرارسید و بار دیگر سعادتمندانی را که شرف حضور در این میعاد نورانی یافته اند، در معرض فیض الهی قرار داد. این جا، زمان و مکان، یکایک شما حج گزاران را به ارتقاء معنوی و مادی فرامی خواند. این جا مرد و زن مسلمان، با دل و زبان، دعوت خدای بزرگ به صلاح و رستگاری را لبیک می‌گویند. این جا همه فرصت می‌یابند که برادری و یکرنگی و پرهیزگاری را تمرین کنند. این جا اردوگاه تربیت و تعلیم است؛ نمایشگاه وحدت و عظمت و تنوع امّت اسلامی است؛ آوردگاه مبارزه با شیطان و طاغوت است. این جا را خدای حکیم و قدیر، جایگاهی قرار داده است که مؤمنان منافع خویش را در آن مشاهده خواهند کرد. آن گاه که ما چشم خرد و عبرت را بگشاییم، این وعده ی آسمانی همه ی گستره ی زندگی فردی و اجتماعی ما را فرامی گیرد. ویژگی شعائر حج در آمیختگی دنیا و آخرت و آمیختگی فرد و اجتماع است. کعبه ی بی پیرایه و پرشکوه؛ طواف جسم‌ها و دل‌ها بر گِرد یک محورِ استوار و ابدی؛ سعی و تلاش مداوم و منظّم میان یک مبدأ و منتها؛ کوچ همگانی به عرصه‌های رستاخیزیِ عرفات و مشعر، و حال و حضوری که دل‌ها را در این محشر عظیم، صفا و طراوت می‌بخشد؛ هجوم همگانی برای مقابله با نماد شیطان؛ و آن گاه همگامی همه، از همه جا و همه رنگ و همه گون، در همه ی این مراسم پر رمز و راز و لبریز از معنی و نشانه‌های هدایت... ویژگی‌های انحصاری این فریضه ی پرمعنی و پرمضمون است. چنین مراسمی است که هم دل‌ها را با یاد خدا پیوند می‌زند و خلوت دل آدمی را به نور تقوا و ایمان روشن می‌سازد، و هم فرد را از حصار خودی بیرون آورده و در جمع متنوّع امت اسلامی حل می‌کند؛ هم لباس پرهیزگاری را که حافظ جان او از پیکان‌های زهرآلود گناه است، بر او می‌پوشاند، هم روحیه ی تهاجم به شیطان‌ها و طاغوت‌ها را در او برمی انگیزد. در این جاست که حج گزار، هم نمونه ای از دامنه ی گسترده ی امت اسلامی را به چشم می‌بیند و به ظرفیت و توانایی آن پی می‌برد، و هم به آینده امید می‌بندد و هم برای نقش آفرینی در آن احساس آمادگی می‌کند، و هم نیز اگر توفیق و کمک الهی را دریابد، بیعتی دوباره با پیامبر عظیم الشأن و میثاقی مستحکم با اسلام عزیز می‌بندد و برای اصلاح خود و اصلاح امّت و إعلاء کلمه ی اسلام، عزمی راسخ در خود می‌آفریند. این هر دو -یعنی اصلاح خود و اصلاح امّت- دو فریضه ی تعطیل ناپذیر است. راهکارهای آن، با ژرفنگری در وظائف دینی و بهره گیری از خردورزی و بصیرت، برای اهل تدبر و تأمّل دشوار نیست. اصلاح خویش از مبارزه با هوس‌های شیطانی و کوشش برای پرهیز از گناه آغاز می‌شود و اصلاح امت از شناخت دشمن و نقشه‌های او، و مجاهدت برای بی اثرکردن ضربه‌ها و خدعه‌ها و دشمنی‌های او، و آن گاه از پیوند دل‌ها و دست‌ها و زبان‌های آحاد مسلمان و ملت‌های اسلامی سامان می‌گیرد. در این مقطع زمان، یکی از مهم ترین مسائل جهان اسلام که به سرنوشت امت اسلامی پیوند خورده است، حوادث انقلابی در شمال آفریقا و در منطقه است که تا کنون به إسقاط چند رژیم فاسد و مطیع آمریکا و همدست صهیونیسم انجامیده و رژیم‌های دیگری از این قبیل را به لرزه درآورده است. اگر مسلمانان این فرصت عظیم را از دست بدهند و از آن در راه اصلاح امت اسلامی بهره نگیرند، خُسران بزرگی کرده اند. اکنون همه ی تلاش استکبار متجاوز و مداخله گر، برای منحرف کردن این حرکت‌های عظیم اسلامی به کار افتاده است. در این قیام‌های بزرگ، مرد و زن مسلمان بر ضدّ استبداد حاکمان و سیطره ی آمریکا که به تحقیر و تذلیل ملت‌ها و هم پیمانی با رژیم جنایتمدار صهیونیستی انجامیده بود، بپاخاستند، عامل نجاتبخش خود در این مبارزه ی مرگ و زندگی را اسلام و تعالیم و شعارهای نجاتبخش آن دانستند و این را به صدای رسا اعلام کردند. دفاع از ملت مظلوم فلسطین و مبارزه با رژیم غاصب را سرلوحه ی خواسته‌های خود قرار دادند. دست دوستی به سوی ملت‌های مسلمان گشوده و خواستار اتحاد امت اسلامی شدند. این‌ها پایه‌های اساسیِ قیام‌های مردمی در کشورهایی است که در دو سال اخیر پرچم آزادی و اصلاح برافراشته و با جسم و جان خود در میدان‌های انقلاب حضور یافتند؛ و همین‌ها است که می‌تواند پایه‌های اساسی اصلاح امت بزرگ اسلامی را استوار سازد. ایستادگی بر سر این اصول اساسی، شرط لازم برای پیروزی نهاییِ قیام‌های مردمی در این کشورها است.