مباهات خداوند به عمل امیرالمؤمنین (علیه السلام) و نزول آیه شیعه و سنی بالاتفاق از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) روایت نقل کرده اند که حضرت فرمود: خداوند به جبرئیل و میکائیل چنین وحی فرمود: من میان شما عقد اُخوّت بستم و عمر یکی را از دیگری بیشتر کردم، اکنون بگویید کدام یک از شما به نفع دیگری ایثار می‌کند و عمر کوتاه تر را برمی گزیند؟ هیچ یک حاضر نشد در حق دیگری ایثار کند و مرگ زودتر را برگزیند. خداوند به آن دو وحی فرمود که چه می‌شد اگر مانند ولیّ خودم علی بن ابی طالب (علیه السلام) می‌بودید؟ میان او و فرستاده‌ام محمد (صلی الله علیه و آله) عقد اُخوّت بستم و او حاضر شد زندگی خودش را فدای او کند، از این رو در بستر وی خوابید تا با به خطر انداختن جان خود، جان وی را نجات دهد. حال همگی به زمین فرود آیید و او را در برابر دشمنانش محافظت کنید. آنگاه جبرئیل به زمین آمده، بالای سر امیرالمؤمنین (علیه السلام) ایستاد و میکائیل پایین پای او مستقر شد و جبرئیل پیوسته می‌گفت: خوشا به حال تو ای پسر ابوطالب (علیه السلام) که فرشتگان به وجود تو افتخار می‌کنند! سپس خداوند آیه: (وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ) [۱] «از مردم هستند کسی که جانش را برای کسب رضایت پروردگار می‌فروشند» را نازل کرد. [۲] ---------- [۱]: . سورة البقره ۲۰۷. [۲]: . الامالی الطوسی ۴۶۹؛ مناقب ابن شهرآشوب ۱/۳۳۹؛ الروضه ابن شاذان ۲۵؛ الطرائف ۳۷؛ سعد الصعود ۲۱۶؛ الصراط المستقیم ۱/۱۷۴؛ الجواهر السنیه ۳۰۸؛ تفسیر الثعلبی ۲/۱۲۶؛ شواهد التنزیل ۱/۱۲۳؛ اسد الغابه ۴/۲۵؛ جواهر المطالب ابن دمشقی ۱/۲۱۷؛ السیرة الحلبیه ۲/۱۹۲. اَلسَّلامُ عَلی قالِعِ بابِ خَیْبَرَ، وَالدّاحی بِهِ فِی الْفَضآءِ (سلام بر کَننده در خیبر و گستراننده آن در فضا) https://eitaa.com/zandahlm1357