ناگفته‌هاي زندگي آيت الله خامنه اي (۲) مصاحبه با حجت الاسلام و المسلمين مروي طلبه‌ها براي شركت در درس حضرت آقا چه ويژگيهايي بايد داشته باشند؟ بسياري شان طلبه‌هاي فاضل و طلبه‌هاي خوب هستند كه درسهاي ديگران را ديده اند، طلبه‌هاي ملاّيي هستند و مي‌آيند درس آقا. گاهي اوقات با آنها صحبت مي‌كنيم، مي‌گويند ما حقيقتاً استفاده مي‌كنيم. بعضي هايشان واقعاً مجتهدند ولي مي‌گويند ما چون واقعاً استفاده علمي مي‌كنيم، به درس مي‌آييم. حضرت آقا هم وقت مي‌گذارند، مطالعه مي‌كنند، اقوال مختلف، تتبّع در مسائل فقهي، مباحث رجالي و مباحث اصولي، اينها را خوب مسلطند. انصافاً اين جهات علمي ايشان، مقداري تحت الشعاع شرايط رهبري و وضعيت سياسي ايشان قرار گرفته است و الاّ جهات علمي ايشان هم جهات برجسته اي است. ايشان در قم درس مرحوم آقاي آقا شيخ مرتضي حائري مي‌رفتند، همچنين در درس مرحوم امام، شركت مي‌كردند و در مشهد، در درس مرحوم آيت الله ميلاني شركت مي‌كردند. ايشان يك وقت تعريف مي‌كردند و مي‌فرمودند من درس آقاي آقا شيخ مرتضي حائري مي‌رفتم. درس آقاي آقا شيخ مرتضي حائري از آن درسهاي سخت حوزه بود. هر كسي درس ايشان نمي رفت. حضرت آقا فرمودند يك وقت من رفتم، خودم بودم و ايشان و بقيه شاگردها نيامده بودند؛ چون درسشان هم خيلي عميق بوده و خيلي‌ها درك نمي كردند. بيانش هم خيلي بيان رسايي نبوده؛ لذا درس ايشان از آن درسهاي بسيار پركيفيت و پرمطلب درسي حوزه بود. بعد حضرت آقا فرمودند يك روز آقاي حائري به من گفتند كه آقاي آقا سيّد علي آقا! آن موقع شايد حضرت آقا بيست ودو سه سالشان بيشتر نبوده من با اين استعدادي كه در شما مي‌بينيم، شما يا يك مرجع تقليد مي‌شويد، يا حداقل عالم برجسته خطّه خراسان. اين بيان از زبان آقاي آقا شيخ مرتضي حائري آن عالم برجسته خيلي مهم است. ايشان در حوزه مشهد هم كه بودند، در كنار مبارزه و برنامه و فعاليتهاي اجتماعي و ديگر فعاليتهايي كه داشتند، از كارهاي علمي هيچ وقت فاصله نگرفتند. اين خيلي جالب است. همان موقع هم حضرت آقا در مشهد البتّه من كه شركت نمي كردم، چون سنّم هنوز در آن حدّ نبود درس رسائل و مكاسب و درس كفايه داشتند و درس ايشان از درسهاي معروف و بنام حوزه علميه مشهد بود. آن موقع حضرت آقا، شايد حدود سي سي وپنج سالشان بود كه در حوزه مشهد، درس كفايه و درس مكاسب ايشان، از درسهاي بنام حوزه بود، آن هم در سن سي وپنج سالگي. الان هفتاد سالشان است. حضرت آقا داراي هوش بسيار سرشار و استعداد و حافظه بسيار قوي است. خداوند اين جور خواسته است. لذا بحث علمي ايشان كاملاً قابل استفاده و غني است. ان شاءالله اين دروس چاپ خواهند شد. يكي از خصوصياتي كه درس ايشان دارد، اجازه مي‌دهند شاگردها سر درس اشكال كنند. اين يكي از امتيازات درسهاي حوزه است كه شاگرد، جلوي استاد اشكال، سؤال و مباحثه مي‌كند. اين يك امتياز بزرگي است. حضرت آقا هم سر درس، اجازه مي‌دهند، فضا هم آن قدر فضاي طلبگي و حوزه اي است كه اگر كسي اشكالي، سؤالي به ذهنش مي‌آيد، احساس نگراني و ترس و اُبهت نكند و راحت بتواند آنها را مطرح كند. حضرت آقا هم به همه اجازه مي‌دهند، اين خيلي براي من جالب است؛ حتّي بعضي‌ها اشكالات يا سؤالهايشان خيلي هم عميق نيست، آقا به همان هم اجازه مي‌دهند كه صحبت بكند. تحقيرش نمي كنند، وسط حرفش نمي آيند. البته ممكن است در مواردي پاسخي ندهند تا مشخص مي‌شود سؤال و اشكالي كه كرده، حرف عالمانه اي نبوده است. گاهي جلسات درس تبديل به مناظره و مباحثه مي‌شود. حضرت آقا چيزي مي‌فرمايند، يك اشكال مطرح مي‌شود. باز آقا مي‌فرمايند، باز يك اشكال. كاملاً آزادند. راحت افراد سؤال و اشكال مي‌كنند و آقا هم همين را مي‌پسندند. آقا هم همين را دوست دارند. خودشان اين جور فضاي بحث و مباحثه و نقد و نقادي را دوست دارند. اينكه گاهي حضرت آقا مطالبي را مي‌فرمايند، افراد توجه ندارند. ايشان با تخريب، با توطئه، با بيان و يا نوشتن مطالب كذب كه موجب تشويش اذهان مي‌شود، با اين چيزها مخالفند در مجلات، در كتابها، در رسانه‌ها امّا فضاي نقد و نقادي و مباحثه و گفت وگو را مي‌پسندند. خود ايشان چند سال پيش بحث آزادانديشي را مطرح كردند و تا الان چند بار هم پيگيري كرده اند كه اين كرسي آزادانديشي در دانشگاهها و در قم به كجا رسيد. نه اينكه فقط يك بار بيان بكنند - در پاسخ به آن نامه جمعي از فضلاي حوزه بلكه بارها پيگيري كردند و ما هم داريم اين را پيگيري مي‌كنيم. هم بخشي در حوزه، بخشي هم در دانشگاهها كه اين منويات آقا به نتيجه برسد. حضرت آقا از اين فضاي اين جوري خيلي خوششان مي‌آيد. خيلي دوست دارند چون معتقدند نقد و نقادي و مباحثه و...، موجب رشد و كمال مي‌شود. حقّ هم همين است. اصلاً رشد علم و دانش،