حقیر به این عنوان گاهی دوستان را که طالب راه خدا می‌بینم و مشاهده می‌کنم که دست آنها به کسی نمی رسد، مطالبی را که از بزرگان شنیده‌ام به آنها می‌گویم، والا خداوند می‌داند که ابدآ خود را قابل ارشاد و هدایت نمیدانم، و با هر کس مراوده داشته‌ام این مطلب را تصریح نموده‌ام که والله من اهل نیستم و خود را قابل نمی دانم، الا آنکه چون اهلی را نمی بینم که خود نزد او بروم و یا دیگری را به او راه بنمایم، و این اشخاص مدعی را مدعی باطل میدانم، لذا مطالبی را که از بزرگان شنیده‌ام برای آنها می‌گویم. و اما در باره التماس دعا امیدوارم که خداوند توفیق دهد که در دعای در حق طالبان راه حق تقصیری ننمایم، چونکه خود طالبم و می‌دانم شخص طالب چه حالی دارد، لذا کوتاهی نمیکنم، و لنعم ما قال: دلم سوخت بر طالبی رهنورد که می‌گفت با حسرت و آه و درد دریغا که هر سو که بشتافتم نه رستم نه وارستهای یافتم لذا امید است که شما هم از دعا در حق حقیر کوتاهی نکنید. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. چون شب بود و غلبه خواب، اگر تقصیر شده عفو خواهید فرمود. از بی نشانها...... شیخ حسنعلی اصفهانی https://eitaa.com/zandahlm1357