معدوم نشدن ذات فاضل میبدی در شرح دیوان می‌نویسد: ذات معدوم از صحرای عدم محض و نفی صرف، قدم به منزل شهود و موطن وجود نمی نهند، و چنانچه معدوم محض رنگ وجود نمی یابد، آینه ی موجود حقیقی هم رنگ عدم نمی گیرد، و ذات هیچ چیز را معدوم نمی توان ساخت، مثلاً چوب را اگر بر آتش بسوزی، ذات او معدوم نشود، بلکه صورت مبدل گردد و به هیئت خاکستر ظهور کند. جهان دیگر ارسطو در کتاب آئولوجیا گوید: بالاتر از این عالم، آسمان و زمین و دریا و حیوانات و انسان آسمانی هستند، در آن عالم اثری از زمین نیست، روحانیون در آن عالم با انسانهای آنجا مناسبت دارند، مردم آن جهان از هم دوری نمی گزینند و هرکس دیگری را نفی نمی کند و ضرر نمی رساند بلکه با هم راحت هستند. ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357