سلام درس چهاردهم ۵-پنجمین مورد از شک هایی که نباید به اونها اعتنا کنیم، "شک امام و ماموم" است. یعنی اگه در نماز جماعت، امام جماعت در عدد رکعت های نماز شک کنه (مثلا شک کنه سه رکعت خونده یا چهار رکعت)، اگه ماموم (نمازگزار) بدونه رکعت چندم هستند، باید با علامت دادن به امام جماعت بفهمونه و او هم باید عمل کنه. نکته خیلی مهم:عکس این حالت هم وجود داره. یعنی اگه ماموم شک کنه چند رکعت خونده، باید از امام جماعت پیروی کنه و به شک خودش اعتنا نکنه. نکته خیلی خیلی مهم:ماموم میتونه برای آگاه کردن امام جماعت یه تعداد رکعت های خونده شده با دست به زانو ضربه بزنه یا 'الله اکبر' بگه یا هرکار دیگه ای که نمازو بهم نزنه و حرف زدن در نماز محسوب نشه انجام بده. ولی نمیتونه قبل از امام جماعت بلند بشه و به نماز ادامه بده. یادآوری از گذشته: در بحث شک بعداز محل گفتیم که اگه نسبت به انجام جزئی شک کنیم و طبق دستور اعتنا نکنیم، اما بعداً متوجه بشیم انجام نداده بودیم، اگه وارد رکن بعدی نشده بودیم باید برگردیم و انجام بدیم و اگه وارد رکن بعدی شده بودیم نماز صحیحه (مگه اینکه اون جزء مشکوک رکن بوده باشه که نماز باطله) ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357