فكر من اين است
فكر من اين است من در سالهاي ۵۱ و ۵۲ و ۵۳ در مشهد سخنراني ميكردم؛ ميايستادم سخنراني ميكردم. بعد هم كه حرف من تمام ميشد، روي زمين مينشستم. سپس صندلي ميگذاشتيم، تا قاري قرآن تلاوت كند. همين آقاي فاطمي و بعضي از برادران ديگر، روي صندلي مينشستند و قرآن ميخواندند. من ميگفتم كه حرف من مقدمه ي تلاوت قرآن است. من ايستاده صحبت ميكردم؛ اما صندلي بلند و قشنگي - مثل منبر - گذاشته بوديم و اينها روي آن مينشستند و بعد از صحبت من قرآن ميخواندند؛ همان آياتي كه من
قبلاً تفسير كرده بودم. فكر من اين است.
بيانات در ديدار با قاريان قرآن: شعبان عبدالعزيز صياد، محمود صديق منشاوي ۲۲/۱/۷۰
#خاطرات مقام معظم رهبری
https://eitaa.com/zandahlm1357