⁉️ممکن است این پرسش پیش بیاید: مگر جامعه در آن حد از تدین نبوده است که بر سر سخن پیامبر (ص) در روز غدیر بایستد و از امام علی (ع) دفاع کند؟ 👈پاسخ آن است که میزان تدین در جامعه در مقایسه با عصبیت های طایفه ای از چنان موضع نیرومندی برخوردار نبوده است که بتواند از چنین موضعی به قضیه بنگرد. 🌀اساس دیدگاههای مهاجرین بر پایه نظریات قریش استوار بود و خط میانی قریش که اکثریت را داشت، تمایلی به پذیرش رهبری امام علی (ع) از خود نشان نداد. انصار هم که حزب مستقلی بودند، جمع شدنشان در سقیفه نشان داد که در پی فرصت طلبی برای جلوگیری از تسلط قریش هستند. از جمع اصحاب، تنها کسانی که مدافع حضرت بودند 👥، شماری از این دو طایفه بودند که به لحاظ آماری، بسیار اندک بودند، گرچه به لحاظ کیفیت تدین از سطح بالایی برخوردار بودند. این نمونه ها عبارتند از سلمان، ابوذر، عمار و مقداد. بیشتر اینان یا طایفه ای نداشتند یا اگر داشتند، از حوزه قدرت بسیار دور بودند. ☝️افزون بر این، میزان حمایت مردم از دستورات رسول خدا (ص) حتی در زمان آن حضرت، مورد به مورد متفاوت بود. در صلح حدیبیه با دشواری عقیده آن حضرت را پذیرفتند. این نشان می داد که در لحظات حساس سیاسی، این احتمال بسیار نیرومند بود که با انتخاب آن حضرت مخالفت کنند. به ویژه اگر توجه داشته باشیم که کسانی چون عمر، آرای سیاسی پیامبر (ص) را دارای حجیت شرعی نمی‌دانستند، راحت تر می توانیم این قبیل مخالفت ها را درک کنیم. 🔹ادامه دارد ... ✍بـرگرفته از کتاب: "تـاریخ سیـاسی اسلام، ج2، ص28-31"، رسول جعفریان. #تاریخ_سیاسی_اسلام ۷۰