.......: [۱]: ۱) بگو (ای احمد) ای اهل کتاب در دین خود بناحق غلو نکنید غلو ناروا و باطل (مانند غلو نصاری درباره حضرت مسیح و یهود درباره عزیر) و از پی خواهشهای آن قومی که خود گمراه شدند و بسیاری را نیز گمراه کردند و از راه راست دور افتادند نروید. [۱]: ۱) لعنت خدا بر عبد اللّه بن سبا که ادعا نمود ربوبیت و خدائی را در حق امیر المؤمنین (علیه السّلام) بخدا قسم که آن حضرت بنده مطیع خدا بود وای بر کسانی که دروغ گفتند بر ما طایفه ای می‌گویند درباره ما چیزی را که نمی گوئیم ما آن را در حق خودمان آنگاه دو مرتبه فرمود ما بیزاری می‌جوئیم بسوی خدا از ایشان. [۲]: ۲) خدای عز و جل آفرید محمد و علی را پس امور عباد را بایشان سپرد پس ایشانند خالق و رازق و کننده و میراننده. [۳]: ۳) آیا مشرکان برای خدای تعالی شریکانی قرار دادند که آنها هم مانند خدا چیزی خلق کردند و بر ایشان خلق خدا و آنها مشتبه گردید و ندانستند که آفریدۀ خدا کدامست و آفریده شرکاء کدام بگو (ای محمد) (هرگز چنین نیست) بلکه تنها خدای متعال آفریننده همه چیزها است و اوست یگانه در الوهیت که همه عالم مقهور اراده او است. آیه ۷۱ سوره ۱۳ (رعد) این آیه شریفه خود صراحت دارد بر توحید خدای تعالی (زراره گفت وقتی نزد او رفتم و این آیه را که امام فرموده بود بر او خواندم کانّه سنگ بر دهانش افکندم لال شد). از این قبیل اخبار در کتب معتبره ما از ائمۀ طاهرین سلام اللّه علیهم اجمعین و پیشوایان بحق شیعه در طعن و لعن و سبّ طایفه غلات بسیار وارد شده خوبست همان قسمی که ما کتابهای علمای شما را می‌خوانیم شما هم کتب معتبرۀ علماء شیعه را بخوانید