.......: عدم تعدّد مسمّی به اسماء مختلف پس تعدّد در اسماء مستلزم تعدد در مسمّی نیست، چه تمام عنوانات در اسامی محتوی در معنون واحد است، کما این که عقل، اوّلُ ما صَدَر، و صادر نخستین و ظلّ ممدود او است، حکم ذی ظل خود، مبدأ اعلی را دارد، در اینکه حقیقت واحده و معنون واحد است، ولی عنوانات و اسامی کثیره دارد که هر یک از آنها به اعتباری بر او اطلاق می‌شود ؛ زیرا که چون: عقل و تعدّد اسامی آن مرآت لحاظ و ما به الانکشاف تمام اشیاء است، عقلش گویند ؛ و چون مغرب عمّا فی الغیب است، کلمة اللّه اش نامند ؛ و چون ظاهر بالذات، مُظهر ما دون اللّه است، نورش خوانند ؛ و چون حیات مادون از حیّ قیوم به توسّط او است، روح اعظمش نامند ؛ و چون صور حقایق موجودات از حق تعالی فایض و احصا در او است، قبله موجودات و امام مبین است، به مفاد: «کُلَّ شَیْ ءٍ أَحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ [۱] » ؛ و چون صور قدریه کونیه ما کان و ما یکون الی انقراض العالم به طریق توارد اشخاص و تعاقب افراد ثبت در او است، لوح محفوظ است ؛ و چون مجرّد از مادّه و لوازم او است، درّه بیضا است ؛ و چون نائب مَناب حقّ است، خلیفة اللّه اش نامند. و از وجهی که مستجمع هیئت و فعلیت عالم است، انسان کبیر است. الی غیر ذلک. ---------- [۱]: ۱ - سوره مبارکه یس، آیه ۱۲. 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357