.......: عدل در جزای اعمال قوله علیه السلام: عَدْلاً مِنْهُ. یعنی: ملازم قرار دادن حق تعالی هر عملی را تکویناً و تشریعاً به جزای خود از او جور و ظلم نیست، بلکه عین عدل و احسان است. و العدل: من أسمائه تعالی، أی ذا عدلٍ و هو الذی لایمیل به الهوی فیجور فی الحکم. قوله علیه السلام: تَقَدَّسَتْ أَسْمَاوءُهُ. و القدوس: من أسمائه تعالی من القدس، و هو الطاهر المنزّه عن العیوب و النقایص. و فی القرآن: « وَ نُقَدِّسُ لَکَ [۱] » أی نطهّرک عمّا لایلیق بک. ---------- [۱]: ۳ - سوره مبارکه بقره، آیه ۳۰. ظهور حضرت حق به آلاء خویش قوله علیه السلام: وَ تَظاَهَرَتْ آلاَوءُهُ. و الظاهر من أسمائه تعالی، و هو الظاهر لبصائر المتفکّرین بآیاته الباهرة الدالّة علی وحدانیّته و ربوبیّته، چه آلاء به معنی نعم آمده. و نیز به معنی آیات حقّ است، کما فی الحدیث: « تفکّروا فی آلاء اللّه » [۲] أی فی آیات اللّه، چه حق تعالی از برای آن که ذات بحت بسیط و محیط بر تمام اشیاء است محاط باصره و عقول واقع نشود، لهذا ظهور او در عالم به آیات و آثار است، چه البعرة تدل علی البعیر، و کیف لاتدلّ السماوات و الأرض علی وجود الصانع القدیر!؟ این است که از کثرت آیات تکوینی که شواهد ذات اند فرماید که: [ «فَ]بِأَیِّ آلاَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ [۳] » یعنی که: ابداً جای تردید و تکذیب نیست. از اینجا است که بنده در جواب عرض نماید: « و بأی آلاء ربّک أکذّب [۴] و لک الحمد یا منّان » قال تعالی: « وَ کَأَیِّنْ مِّنْ آیَةٍ فِی السَّماواتِ وَ الاْءَرْضِ یَمُرُّونَ عَلَیْهَا وَ هُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ [۵] ». و قال فی موضع آخر: « أَفِی اللَّهِ شَکٌّ فَاطِرِ السَّماواتِ وَ الاْءَرْضِ». [۶] و می‌شود « تظاهرت » از ظهور به معنی علو باشد، یعنی چه قدر عالی است آلاء و آیات او. ---------- [۲]: ۱ - بحارالانوار، ج ۶۸، ص ۳۲۲. [۳]: ۲ - سوره مبارکه رحمن، آیه ۱۳. [۴]: ۳ - بسنجید کشف الغطاء، ج ۲، ص ۲۰۳. [۵]: ۴ - سوره مبارکه یوسف، آیه ۱۰۵. [۶]: ۵ - سوره مبارکه ابراهیم، آیه ۱۰. 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357