.......: احیای شهرها قوله علیه السلام: وَ أَحْیِ بِلاَدَکَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ. البلد: الارض کلّها، عامراً کان أو غیر عامر. کما قال تعالی: « الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ [۱] ». و البلدة: القریة معموراً. و الزهرة [۱]: [۲] إمّا بمعنی الزینة والبهجة، کما فی القرآن: « زَهْرَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا [۳] »، أی زینتها. [۲]: و إمّا بمعنی النور و الإشراق. و کلاهما یناسب المقام ؛ لأنّ کمال الارض و زینتها بالنباتات بسبب نزول الأمطار علیها، کما قال تعالی: « إِنَّمَا مَثَلُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا کَمَآءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَآءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الاْءَرْضِ مِمَّا یَأْکُلُ النَّاسُ وَ الاْءَنْعَامُ حَتَّی إِذَا أَخَذَتِ الاْءَرْضُ زُخْرُفَهَا وَ ازَّیَّنَتْ [۴] » إلی آخره. کما أنّ حیاتها أوّلاً ببلوغ وصول أنوار الکواکب، لا سیّما نور الشمس علیها التی هی خلیفة اللّه و ربّ الأدنی فی عالم العنصریات، کما نشاهد حین دخول الشمس فی برج الحمل و هو قریب بنقطة الإعتدال، کیف یظهر آثار النشوء [۵] و النماء فی جمیع الموالید الثلاثة من تکمیل المعدنیات و تولید الفلزات، و حصول أجسام سبعة متطرقة و جواهرات صافیه در جوف آنها، و ظهور و بروز نمود در قاطبه نباتات و حیوانات کلّها، بتقدیر العزیز العلیم [۶] و صانع قدیم. ---------- [۱]: ۱ - سوره مبارکه اعراف، آیه ۵۸. [۲]: ۲ - زهره، در دعای شریف به معنی « شکوفه » است که امام علیه السلام درخواست بالغ شدن شکوفه، یعنی به میوه رسیدن آن را کرده اند. لذا تفسیر شارح حکیم درین مقام غیر استوار است. [۳]: ۳ - سوره مبارکه طه، آیه ۱۳۱. [۴]: ۴ - سوره مبارکه یونس، آیه ۲۴. [۵]: ۵ - اصل: النشوو. [۶]: ۶ - اقتباس از کریمه انعام، آیه ۹۶. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357