.......: تعریف غِناء فقهای عالیقدر در تعریف غِناء می‌فرمایند: «مَدُّ الصَّوْتِ الْمُشْتَمِلِ عَلَی التَّرْجیعِ الْمُطْرِبِ» غِناء عبارت است از کشیدن و چرخاندن صدا در حلق به حالتی که مناسب مجالس لهو و باطل (مطرب) باشد. [۱] نیز فرموده اند: غِناء کشیدن صدا و پیچش دادن به آن است به طوری که مناسب با مجالس لهو و محافل اُنْس و طرب و موافق با وسایل لهو و لعب باشد. و خواندن بدین گونه و گوش دادن به آن و کسب درآمد به وسیله آن حرام است و فرقی نمی کند که همراه با وسایل لهو خوانده شود یا نه و در باطل استعمال شود یا نه، در قرآن یا دعا یا مرثیه یا شعر. [۱] معنای مُطْرِب «خِفَّةٌ یَعْتَرِی الاِْنْسانَ لِشِدَّةِ حُزْنٍ أَوْ سُرُورٍ» مطرب عبارت است از: خفّت، سبکی و سستی که به خاطر غم یا شادی زیاد در انسان به وسیله غِناء ایجاد می‌شود. [۲] به فیض کاشانی (ره) و خراسانی (ره) نسبت داده اند که این دو بزرگوار منکر حرمت غِناء شده اند. امام خمینی (ره) در این مورد می‌فرماید: این نسبت بر خلاف ظاهر کلام این دو بزرگوار است. بلکه ظاهر کلامشان این است که غِناء دو قسم است: غِنای حقّ و غِنای باطل. غِنای حقّ در مورد اشعاری است که ذکر بهشت و جهنّم و تشویق مردم به آخرت را دربردارد. غِنای باطل همان چیزی است که در مجالس اهل لهو و باطل مثل مجالس بنی امیّه و بنی عباس بوده است. و سخن مرحوم فیض و مرحوم خراسانی ثابت نشده است که بر خلاف اجماع یا مذهب باشد. [۱] ---------- [۱]: مکاسب محرمه شیخ انصاری (ره) بحث غِناء. [۱]: استفتاء از حضرت آیة اللّه العظمی گلپایگانی (ره). [۲]: مکاسب محرّمه شیخ انصاری (ره). [۱]: مکاسب محرمه: ج ۱، ص ۲۱۰. ........: 📚موسیقی از دیدگاه قرآن و حدیث https://eitaa.com/zandahlm1357