راه ابریشم و تولدی دوباره نیلوفر حاج قاضی با بروز بحران ها و تحریم های جهانی، چندین سال است که دولت ها بررسی فرصت ها و چالش های اشتغالزایی به خصوص برای زنان را در افق دیدگاه خود قرار داده اند. برگزاری مجمع زنان کشورهای مسیر جاده ابریشم در دولت های پیشین به منظور تبادل نظر درباره فرصت ها و چالش های اشتغال زایی زنان و اهمیت زنان در توسعه اقتصادی و فرهنگی یکی از این موارد است که مسیر ابریشم را دوباره بر سر زبان ها انداخته. به خصوص که زنان در روند توسعه جاده ابریشم باستانی، نقش بسزایی ایفا کرده‌اند. مسیر طولانی ابریشم مثل نامش زیبا و دلرباست. انگار زنانی بوده اند که با تدبیر و هنر ظریفشان این مسیر تاریخی را ابریشمی کرده اند. گاه در نقش تولیدکننده فرش، ابریشم، مروارید و جواهر نقش آفرینی کرده اند و گاه در مقام بازرگان و تاجر... و گاه با ایجاد تعادلی میان این دو در کنار سایر وظایف مادری و همسری تدابیر اثرگذارتری در این مسیر تاریخی آفریده اند. مسیری نام آشنا، تاریخی و پرجاذبه که قرار است دوباره سرزنده و احیا شود. در نگاه نو این هفته می‌خواهیم نگاهی داشته باشیم به موضوع اهمیت این جاده و ضرورت تقویت و احیای آن. در بخشی از این نوشتار می‌خوانیم: جاده ابریشم از جاده ها و شاهراه های ارتباطی میان آسیا و اروپاست که به دلیل شهرت یکی از کالاهای تجاری به نام «ابریشم» به این نام خوانده شده است «ابریشم» واژه ای برگرفته از زبان ایرانی است که به زبان فارسی میانه رایج بوده و واژه «رشتن» در فارسی جدید و در زبان هندی قدیم با آن هم ریشه هستند، واژهچینی (ser) به معنای ابریشم از طریق ایران به اروپا راه یافته و به زبان های یونانی، فرانسه و به احتمال زیاد در انگلیسی وارد شده است. اگرچه ابریشم توسط چینی ها مصادره شده و روایت های عامیانه ریشه تولید و تولد «ابریشم» را در چین می دانند و معتقدند شاهزاده خانمی چینی شیوه تولید آن را پیدا کرد و بعدتر به دیگر نقاط جهان به خصوص ایران انتقال یافت. اما پارچه های ابریشمی مربوط به دوره باستان در ایران گواه از آشنایی ایرانیان با این صنعت در آن زمان دارد؛ نمونه هایی از پارچه های ابریشمی متعلق به دوره های هخامنشی، اشکانی و ساسانی به دست آمده که طرح های ایرانی دارند. اما تکمیل و توسعه مسیر ابریشم با چینی ها بود. توسعه سریع اقتصادی در جامعه چین شکل گرفت که باعث شد این مسیر تجاری به مرحله پربارتری در تاریخ برسد. به خصوص که دیوار بزرگ چین نیز ساخته شد تا از تاجران این مسیر حفاظت کند. اسب، زین سوارکاری، انگور، حیوانات دیگر کشورها، خز و پوست حیوانات، عسل، میوه، ظروف شیشه ای، پتو، فرش، فرش پشمی، منسوجاتی مانند پرده، طلا و نقره، ابریشم، چای، رنگ، سنگ های قیمتی، ظروف چینی، ادویه ، عطر و عاج، برنج، کاغذ از این مسیر می رفتند و می آمدند و در دسترس مردم دنیا قرار می گرفتند. ازتون دعوت می‌کنیم متن کامل این نوشتار رو در صفحه‌های ۸ و ۹ مجله مطالعه فرمایید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97