زن ومرد، کودک و نوجوان، پیر و جوان 1452 عمود را پشت گذاشته و در لشکرکشی عظیم اربعین با کاروان نینوا همنوا شده بودند! خاک کربلا، به واسطه ی خون خدا، تقدس یافته بود و ملائک نیز بال‌هایشان را زیر پای زوّار گسترانده بودند! گویی ام الائمه، فاطمه زهرا (س) به استقبال آمده بود و به زائرین خسته خوش آمد می‌گفت وخستگی را از چهره‌شان می زدود! با عشق و شوری وصف ناشدنی از میان جمعیت گذشتیم و به سمت حرم حضرت ارباب(ع) حرکت که نه پرواز کردیم! گویی هنوز صدای غریبانه امام حسین (ع) و یارانش به گوش می‌رسید! حضرت زینب(س) زنی صبور از تبار صابران و قافله سالار آل طه(ع) آمده بود تا پروبال شکسته‌اش را با دیدار برادر التیام بخشد! شریکه الحسین (ع) آمده بود تا روضه تلخ اسارت را با حسین (ع) از دروازه ساعات و جاماندن رقیه در شام بگوید! چقدر زیبا خواهد بود دیدار حسین (ع) و پیام رسان نهضت او! با پدیدار شدن گنبد سلطان عشق ازلی در قاب چشمان‌مان ایستادیم و دست ادب به سینه گذاشتیم و سلام دادیم! "صلی الله علیک یا ابا عبدالله" ✍️نجمه صالحی http://salehi60.blogfa.com/ ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60