زندگی با آیه‌ها
‌ بسم الله الرحمن الرحیم به همین بزرگی بود قرآن مامان‌بزرگ که بعدها شد قرآن مامان. هیبتش همیشه مرا
‌ بسم الله الرحمن الرحیم ‌ ‌قرآن متعلق به زنی ۲۹ ساله است. وقتی ۱۸ ساله بود و می‌خواست به حج برود، مادربزرگش این قرآن را در کنار توراهی‌های دیگر چون شکلات و لواشک به او داد. در خانه‌ی خدا تصمیم گرفت قرآنِ توراهیِ مامان‌جون را به همراهی برگزیند. قرآنی که ۱۰ سال قرمز و سبز شد و هربار با شخصی متفاوت همراه شد: ترسان، گریان، خندان، مردد، شاکر و... . اما این روزها قرآنی که از هایلایت‌های سبز و قرمز برای خودش رنگین کمانی شده را تنها یک نفر همراهی می‌کند. یکی که چند وقتی می‌شود گریه‌ها، خنده‌ها، تردیدها و طلب‌ها را به حاشیه رانده و ماژیک‌های رنگی را زمین گذاشته. یکی که هربار قرآنش را باز می‌کند، قبل از سراغ گرفتن از هر نشانه‌ای سر وقت سوره‌ی مریم می‌رود و قلب را رضا می‌کند که ببین «ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیَّآ» را! هنگامی‌ که خدایش فرمود: این کار برای من آسان است و من تو را پیش‌تر در حالی که چیزی نبودی آفریدم. ‌ ‌ ‌‌🌙 برای پیوستن به کانال مسطورا، اینجا کلیک کنید.