#سازش یا #سازگاری؟ مسئله این است
گاهی در ذهن بعضی از افراد تفاوت سازش با سازگاری مشخص نیست.
در سازگاری فرد خود را با شرایط جدید وفق می دهد، اما در سازش، تسلیم موقعیت می شود.
در سازش فرد بدون ابراز وجود و تعامل مفید، کاملاً همانند محیط پیرامون می شود و هیچ اثربخشی روی محیط ندارد.
در سازش فرد دنباله رو می شود و به دنبال تعامل نیست و فقط پذیرنده محض است. نکته این جاست که از آن جا که هیچ کس دوست ندارد همواره پذیرنده باشد حتماً درجاتی از خشم در فرد سازشگر وجوددارد که به دلیل فرمانبری محض نهفته باقی مانده است.
👈مطالعات نشان می دهد که سازش همیشگی و دایمی خطری برای سلامت روان است.
سازش یعنی پذیرش بی قید و شرطِ شرایط موجود، انتظارات همسر و برآورده کردن آن، بی آنکه چون و چرایی در کار باشد، این که زوج و زوجه بتوانند اظهارنظر کنند.
اما سازگاری یعنی اینکه زوجین از حقوق خود دفاع می‌کنند و در عین حال فکر حقوق همسر خود نیز هستند.
در سازگاری آرامش وجود دارد و هر یک از زوجین می‌دانند در چه مواقعی می بایست عقب نشینی نمایند. در حالیکه در سازش، توهین و تحقیر و پایمال شدن حق وجود دارد.
👈 حجت الاسلام دكتر مسعود نور عليزاده
🌸🌸