✨❧🔆✧﷽✧🔆❧✨ 🔎 4⃣ 📖 سوره مبارکه حمد آیه ۵ 📖 «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» تنها تو را می‌‎پرستيم و تنها از تو ياری می‎جوييم. ◽️ در اين آيۀ شريفه از فعل جمع «نَعْبُدُ» استفاده شده است. اين مطلب که دربارۀ فعل «نَسْتَعينُ» نيز مصداق دارد، اين سؤال را به ذهن متبادر می‌كند كه چرا اين دو فعل به‌صورت جمع آمده‌اند؛ درحاليکه می‌توان گفت : «اِيّاكَ أَعْبُدُ»؛ يعنی خدايا، فقط تو را می‌پرستم. ◽️ دو پاسخ به اين پرسش می‌توان داد: ❶ ابتدا پاسخی ساده که در عرف اجتماعى نيز متداول است و آن اينكه انسان‏‌ها وقتى می‌خواهند مطلب يا خواستۀ مهمى را با مقامى در ميان بگذارند، سعى می‌كنند آن را از زبان جمع مطرح کنند . ◽️برای مثال هنگامی‌كه در محل زندگی خويش مشکلی احساس كنند، با استفاده از جماعت و گروه شناخته‌شده‌اى آن را به مقامات مرتبط منتقل می‌کنند تا تأثير بيشتری داشته باشد يا سعى می‌كنند طومارى تدارک ببينند و امضاهاى فراوانى را ضميمۀ آن کنند تا بر اعتبار مطلب افزوده شود و به‌نوعی معتقدند «يك دست صدا ندارد». ◽️ با توجه به اين نمونۀ عرفى كه براى تقريب معنا در ذهن بيان شد، به‌نظر می‌آيد كه خداوند سبحان نيز همين ادب را به اهل ايمان تعليم می‌دهد كه وقتى می‌خواهند خداوند را بخوانند، خواستۀ خود را به‌صورت جمعی ابراز كنند. آنچنان که گويا با زبان دل می‌گويند: ◽️پروردگارا، من کسی نيستم و حتی حقيقت بندگى و عبوديت تو را نشناخته‌ام و نميدانم عبادتم چه عيارى از بندگى واقعى دارد؛ اما بندگانى را می‌شناسم كه عارف و آشنا به رمز و راز عبوديت تو هستند؛ انسان‏‌های وارسته‌اى كه بدون حجاب با تو سخن می‌گويند و عبادت آن‏‌ها مقبول بارگاه توست. ❷ پاسخ دوم اینکه ما عبادت خود را در كنار عبادت بزرگان و اولياى خدا ضميمه می‌كنيم و آنگاه بر خداوند متعال عرضه می‌داريم. حضرت حق بدون شك، عبادت اوليا و بندگان خاصش را می‌پذيرد؛ در اينصورت عبادت ناقص ما با عبادت كامل آن شاهبازانِ سپهر معرفت، گره خورده و ممزوج می‌شود و إن‏ شاءالله خداوند از سرِ لطف و كرم، عبادت ما را از اين مجموعه خارج نکرده و تمام آن عبادات را يکسره می‌پذيرد. ڪانال زلال مــ💖ــعرفت @ZolaleMarefat_f ┅═✧❁🔆❁✧═┅