الگوی سوم و امکانهای نظری آن
اندیشکده زوج
❇️ واژه «الگوی سوم» که چند سالیست به ادبیات کنشگران و اندیشمندان مطالعات جنسیت راه پیدا کرده است، بیش از آنکه یک مفهوم جدید در عِداد سایر مفاهیم این حوزه علمی باشد، یک رهیافت نظری به انسان، جامعه و حکمرانی است که امکانها و ظرفیتهای مهمی را در این سه عرصه در اختیار اندیشمندان و صاحبنظران قرار میدهد. در ادامه به تبیینی اجمالی از آنچه که به عنوان رهیافت نظری الگوی سوم یاد میکنیم، خواهیم پرداخت.
الف) الگوی سوم بهمثابه شیوه زیستن
❇️ اگر کتاب «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن» را عصارهگیری کنیم به گزاره «بندگیِ مجاهدانه» خواهیم رسید. این گزاره لب کلام الگوی سوم در ساحتِ حیات فردی است. در این مقام هیچ ردپایی از جنسیت وجود ندارد و مخاطب این گزاره «انسان» است. اگرچه در مسیر تحقق آن جنسیت حضور جدی و پررنگی دارد. انسانِ مومنِ مجاهد در حیات فردی خود «مسئولانه» و مبتنی بر تکلیف الهی زیست میکند و در سه عرصه فردی، خانوادگی و اجتماعی به «تعالی» میاندیشد. در این میان کیفیتِ سلوک زنانه با تمام تکثرهای آن است که «الگوی سوم زن» را محقق میکند. ناگفته نماند که این الگو ظرفیتهای تحولی ویژهای را برای زیست خانوادگی مردان و اهتمام ویژه آنان به نقشهای همسری و پدری در اختیار آنان قرار میدهد.
ب) الگوی سوم بهمثابه طرحی برای جامعه
❇️ انقلاب اسلامی برای تمهید حرکت به سمت تمدن توحیدی، طرحِ اجتماعیِ «زوجیتپایه» دارد که براساس آن، اراده و استعداد زن و مرد در امتزاج با یکدیگر در خدمت خلق سازههای اجتماعی متناسب و سازگار با حرکت تمدنی انقلاب اسلامی قرار میگیرند. الگوی سوم در این مقام کاملا جنسیتی و ناظر به امکانها و ظرفیتهای زن و مرد است. اگر انقلاب اسلامی در ساحت قبلی از «الگوی سومِ انسان» بحث میکند در این ساحت درباره «الگوی سومِ جامعه» سخن میگوید. جامعهای که در آن برخلاف جوامع سنتی و مدرن(به معنای تمدنیشان) ارادهورزی زنان در تکوین امر اجتماعی در طول اراده مردان نیست بلکه در عرض آن است و هر دو ذیل اراده الهی قرار دارند. لذا میتوان و باید گفت که رهآورد الگوی سوم برای جامعه و تاریخ «عدالت جنسیتی» است.
ج) الگوی سوم بهمثابه راهبرد حکمرانی
❇️ آنگاه که نظام اسلامی و ساختارهای حکمرانی آن مخاطب الگوی سوم قرار میگیرند، دو عنصر «بسترسازی» و «روایت» در این میان حضور پررنگی پیدا میکنند. ایجاد زمینه برای تزریق نیروهای زنانه در مسیر جامعهپردازی و تاریخسازی باید راهبرد اساسی حکمرانی براساس ایده الگوی سوم باشد که این مهم از رهگذر طراحی «الگوی مشارکت اجتماعی زنانه» رخ خواهد داد. اینجا محل تلاقی «ذهنیت» و «عینیت» یا «ایده» و «واقعیت» است که برخلاف تجربه حکمرانیِ مدرن ما در 4 دهه اخیر که مقهور واقعیت بود، باید به سازوکار تفوقِ ایده بر واقعیت بیاندیشیم. به موازات آن نیز روایتِ زن مسلمان ایرانی حاضر در میدان در این صحنه درگیری و نزاع بر سر «تصویر زن» برای حکمرانی باید یک راهبرد کلان و محوری باشد.
#یادداشت
#مواضع_اندیشکده
#نگاه_نو
به کانال اندیشکده زوج در ایتا بپیوندید:
https://eitaa.com/zoujtt