eitaa logo
افسران جنگ نرم ۳
85 دنبال‌کننده
28.2هزار عکس
27هزار ویدیو
109 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 کدام دسته از والدین درست عمل میکنند؟ 👈 والدین دسته اول: اطلاعات را زودتر از موعد به نوجوان می دهند، اما چون هنوز زمینه‌ی لازم در او به وجود نیامده است، ممکن است کنجکاوی وی برانگیخته شود و منجر به بروز انحرافاتی شود. 🔸بنابراین پیشنهاد می شود که اطلاعات لازم را به موقع به نوجوان خویش ارائه کنید. 👈 والدین دسته دوم: یعنی آنهایی که میخواهند اطلاعات را به موقع بدهند، معمولا سؤال میکنند که ما چه موقع باید درباره ی بلوغ و مسایل مربوط به آن با نوجوان خود صحبت کنیم؟ 🔸 در این زمینه نمیتوانیم برای همه‌ی خانواده ها توصیه واحدی داشته باشیم. چون، همان طور که قبلا گفتیم، سن بلوغ در افراد مختلف فرق میکند و همه ی نوجوانان در یک زمان به سن بلوغ نمی رسند برخی ممکن است زودتر از حد معمول و برخی دیرتر، با این پدیده روبه رو شوند. 🔸 پیشنهاد میشود که حداقل 6 ماه قبل از بروز نشانه های بلوغ، اطلاعات مربوط به این دوره از زندگی را به نوجوان ارائه کنیم تا آنان آمادگی لازم را برای مواجهه با پیامدهای دوران بلوغ داشته باشند. 👈 والدین دسته سوم: کسانی هستند که بنا به دلایلی، اطلاعات مربوط به دوران بلوغ را به نوجوانان ارائه نمیدهند، آنان معتقدند که: 🔸 گفتن مسایل دوران بلوغ و نوجوانی، موجب کنجکاوی بیشتر بچه‌ها شده و در نتیجه زمینه ی بروز انحرافات مختلف را فراهم میکند. 🔸 شرم و حیایی که باید بین فرزندان و والدین باشد، با ارائه اطلاعات و بیان تغییرات جسمانی برای نوجوانان از بین میرود. ⬅️ بنابراین بهتر است که نوجوان تا دوران جوانی چشم و گوش بسته باقی بماند. ⁉️ آیا این استدلال‌ها درست است؟ 🔰 در پاسخ به این دسته از والدین باید به چند نکته اشاره کنیم: 1⃣ اول اینکه تحقیقاتی که درباره ی اطلاعات مربوط به دوران بلوغ در میان نوجوانان ایران و کشورهای مختلف انجام شده است، نشان می دهد نوجوانانی که به موقع اطلاعات را از والدین یا اشخاص صالح دریافت کنند، کمتر دچار مشکل میشوند و انحرافات نیز در میان آنان کمتر خواهد بود. 2⃣ دوم اینکه هنگامی که ما منتظر یک رویداد یا واقعه ای مهم در زندگی خویش باشیم، معمولا خودمان را برای رویارویی با آن آماده می کنیم. نوجوانانی که اطلاعات مربوط به تغییرات جسمانی یا روانی دوران بلوغ را دریافت کنند،خودشان را برای مواجهه با آن آماده میکنند و تنشهای مربوط به آن تغییرات را کمتر احساس میکنند. 3⃣ سوم اینکه نوجوانان(مخصوصا دختران) اطلاعات بهداشتی مربوط به دوران بلوغ را باید از طریق مادران و یا مربیان خود دریافت کنند. درصورتی که این اطلاعات به آنان ارائه نشود، ممکن است در اثر رعایت نکردن بهداشت، دچار بیماریهای زیانبخش شوند که درمان آن مشکل خواهد بود. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
🔹 در برابر شلختگی نوجوان خود چه باید بکنیم؟ 🔻بعضی از پدر و مادرها می‌گویند: ما در برابر نامرتب بودن اتاق و شلخته بودن فرزندمان بسیار حساسیم و موقعی هم که با او صحبت می کنیم، فرزندمان شدیداً از خود دفاع می‌کند حال با چنین کودکانی چه باید بکنیم؟ 1. حد و مرز و قانون برای او تعیین کنید و در اجرای قانون جدی و قاطع باشید. ❇️چون یک اتاق برای نوجوان دنیای خصوصی و شخصی اوست اگر واقعاً تحملش برای شما سخت است این حق و مسئولیت شماست که به فرزند خود علت مخالفت خود را با دلیل بیان کنید. اما بیش از حد برای او قانون تعیین نکنید یعنی حاکم مطلق نباشید. 2 . پدر و مادر هیچ‌گاه نباید به نوجوان خود بگویند که ما پدر و مادر تو هستیم و باید از ما اطاعت کنی ❇️ چون این نوع گفتارها نوعی تحکم و دستور است و رابطه فرزند و والدین را از بین می‌برد و یک نوع نزاع بین والدین و فرزند به‌وجود می آورد اما باید به او هشدار داد. 3. هیچ‌وقت به جای او اتاقش را مرتب نکنید خصوصاً زمانی که در منزل نیست؛ ❇️ چون باعث از بین رفتن امنیت نوجوان شما می‌شود و وقتی نوجوان در اتاق یا دنیای شخصی خود احساس امنیت نکند به دنبال یافتن هویت وارد دنیای خارج می‌شود. در ضمن مرتب کردن و جمع کردن وسایل اتاقش وظیفه شما نیست و مسئولیت خود اوست. 4. روی این موضوع (شلختگی‌های او) بیش از حد پافشاری نکنید، ❇️حساس نباشید، عصبانی نشوید چرا که در نگاه نوجوان، قدرت شما مخدوش می‌شود. 5 . با او بحث و مجادله نکنید؛ ❇️ چرا‌که موضوع آن‌قدر اهمیت ندارد. گمان نکنید که چون نوجوان شما از شما سرپیچی می کند، پس حتماً شما را دوست ندارد. او تنها می‌خواهد مقاومت شما را امتحان کند، پس کاری به کارش نداشته باشید. 6. و نکته آخر اینکه هیچ‌وقت او را تنبیه بدنی نکنید ❇️ حتی برای هر موضوع مهمی که اتفاق افتاده است و یا حتی قانونی را زیر پا گذاشته است؛ زیرا تنبیه بدنی باعث می‌شود نوجوان احساس حقارت و آشفتگی کند و نه‌تنها ارتباط حال حاضر او با والدین از بین می‌رود بلکه در آینده نیز سست و ناپایدار خواهد شد. 🔻در هر حال پدر و مادر باید آرام، صبور، با حوصله و با متانت باشند و در حالی که محبت و علاقه خود را نسبت به فرزند نوجوانشان ابراز می‌دارند در اختیار او باشند. 🟪پدر و مادر باید بدانند که این تغییرات خلق و خوی و رفتاری کاملاً طبیعی است. 🔸بنابراین پدر و مادر در حالی که به نوجوان خود استقلال و شخصیت می‌دهند نباید بدون چون و چرا تسلیم خواسته‌های او شوند بلکه باید رفتاری هوشمندانه و به آرامی با او برخورد کنند و قاطعیت در رفتارشان داشته باشند و او را از جهات مختلف راهنمایی کنند تا فرزند نوجوان آنها خود درک کند که والدینشان در جهت صلاح و حمایت او چنین رفتاری می کنند.