‍ ‌مادر حضرت ابوالفضل (علیه السلام) پس از شهادت خاندان خود بیرون مدینه به بقیع می رفت و صورت چهار قبر را درست می کرد و چنان ندبه و گریه می کرد که هر کس از آنجا می گذشت ، می گریست البته گریستن دوستان عجیب نیست اما مروان بن حکم نیز که بزرگترین دشمن خاندان وحی بود چون بر ام البنین عبور می کرد از گریه او به گریه می افتاد. ام البنین که ایمانی استوار و صفاتی نیکو داشت و به مقام شامخ اهل بیت آگاه بود، چهار جوان خود را در دفاع از امام زمان خود به کربلا فرستاد.او مصیبت شهادت فرزندانش را در مقایسه با شهادت فرزند زهرای اطهر سهل می‌شمرد و در بیانی فرمود: «أولادي و من تحت الخضراء کلهم فداء لأبي عبد اللّه الحسين عليه‌السلام»؛ فرزندانم و هر کسی در زیر این آسمان است فدای #ابی_عبدالله_الحسین علیه‌السلام.