#قسمت_نودم کوچ غریبانه💔 صدایش ضعیف و نارسا به گوش می رسید.پوست صورتش به استخوان چسبیده بود و چشمانش آن برق و جلوۀ  سابق را نداشت و در کاسه دو دو می زد.موهای پرپشت و سیاه رنگش کم پشت و کدر به نظر می آمد و لبهاش بدحالت و دهانش به طرز عجیبی گشاد شده بود!از دیدنش به حدی جا خوردم که زانوانم دچار  رعشه شد.عجیب این که تمام کینه ای که از او به دل داشتم در یک آن از میان رفت!روی صندلی کنار تختش نشستم  و با صدایی که برای خودم نیز غریبه بود گفتم: -سلام ناصر...تو اینجا چیکار می کنی؟ دوباره تبسم کرد.این بار متوجه شدم که دندانهایش هم حالت عادی نداشت. -دارم تقاص پس می دم؛تقاص بدی هایی که به تو کردم.فکر نمی کردم این قدر سخت باشه! -ولی من کینه ای ازت به دل ندارم.من خیلی وقته گذشته رو فراموش کردم.تو هم خودتو با این حرفا ناراحت نکن. -کار از ناراحت کردن گذشته.می بینی که عین مردۀ تو گور شدم. -خدانکنه...این جوری حرف نزن.خودت می دونی که خیلی از بیمارای سرطانی درست همون روزای آخر شفا پیدا  می کردن.نباید امیدتو از دست بدی. -به جای این تعارفا بذار تا هنوز وقت دارم یه کم برات درد دل کنم.دلم می خواد سبک از این دنیا برم. -این جوری حرف نزن تو بازم فرصت داری.از کجا معلوم که این آزمایش خدا نباشه؟نذار ایمانت ضعیف بشه. -باشه هر چی تو بگی...ای کاش همیشه این جوری مهربون بودی.اگه اون موقع ها که باید،از تو توجه و محبت می  دیدم،غلط می کردم چشمم دنبال ناموس این و اون باشه. -تو از همون اولش با من بد تا کردی ناصر،چه طور توقع محبت داشتی؟ -دست خودم نبود.همین که می دونستم دل تو جای دیگه ست منو آتیشی می کرد.وقتی می دیدم نمی تونم جای اون  طرفو تو قلبت بگیرم،دلم می خواست تحقیرت کنم،غرور تو بشکنم و بهت یه جوری ثابت کنم که منم می تونم  طرفدارای زیادی داشته باشم و چندان برام فرقی نمی کنه که تو منو نمی خوای. حرف هایش دلم را شکست.بی اختیار پرسیدم: -تو اصلا چرا اومدی سراغ من؟به قول خودت تو که می دونستی دل من جای دیگه ست،چرا وادارم کردی بیام زنت  بشم؟تو می دونستی بری با کسی ازدواج کنی که دوستت داشته باشه و دوستش داشته باشی،چرا خودتو وادار کردی کسی رو بگیری که دوستش نداشتی؟ داشت نگاهم می کرد.چشم های به گودی نشسته اش پر از اشک شد: -اشتباه تو همین جاست.من دوستت داشتم مانی؛خیلی زیاد.شاید همین عشق بود که باعث شد به بیراهه برم.همین  عشق بود که کم کم تبدیل به نفرت شد و زندگیمو تباه کرد. -باورم نمی شه ناصر...تو یه عاشق واقعی نبودی.عشق آدمو  باگذشت می کنه،آدمو فداکار می کنه نه لجباز و انتقام  جو. -نمی دونم،شاید حق با تو باشه.احساس من هرچی بود،دلم می خواست تو فقط مال من باشی و فقط به من فکر  کنی،ولی هیچ وقت این طور نشد. -من که داشتم با تو زندگیمو می کردم.شش سال مدت کمی نیست.شاید اگه به جای مسخره کردن،توهین کردن و  خیانت کردن بهم محبت می کردی،اوضاع خیلی فرق می کرد.بالاخره منم آدم بودم. -این جوری حرف نزن که پشیمون ترم کنی.همین الانشم از رفتار گذشته ام مثل سگ پشیمونم. -ولش کن،بهتره گذشته رو یاد خودمون نیاریم.گذشته هر چی بود گذشت.بازگو کردن این حرفا چه فایده ای داره؟ -چرا،خوب شد که اومدی.الان احساس راحتی می کنم.شاید باورت نشه ولی توی این مدت که بستری بودم خیلی ها  اومدن دیدنم،ولی همۀ اونایی که اومدن یه طرف،تو یه طرف.حالا اگه همین فردا عزرائیل بیاد سراغم ناراحت  نیستم،فقط به شرط این که بدونم تو منو بخشیدی. دست استخوانی اش را که بند بند انگشتان آن از زیر پوست پیدا بود میان دستم گرفتم و از صمیم قلب گفتم: -من بخشیدم،خدای منم ببخشه و اگه این آزمایشه،هر چه زودتر شفای خیر عطا کنه. -حالا که منو بخشیدی دو تا خواهش ازت دارم،قبول می کنی؟ با تردید گفتم: -بگو،اگه از دستم بر بیاد حتما انجام می دم. انگار نیرویش تحلیل رفته بود.ظاهرا صحبت کردن او را به زحمت می انداخت،با این حال نفسی تازه کرد و گفت:

‍ #هوالعشق❤️ #خانم_خبرنگار_واقای_طلبه توی پارکینگ جنگل قائم ماشین رو پارک کردم و یه آخیش طولانی گفتم😊 به فاطمه نگاه کردم داشت با تعجب نگام میکرد. فاطی: واسه چی اومدیم اینجا😳 _اومدم بگردونمت خواهری😊 فاطمه مشکوک نگاهم کرد: واسه چی اینجا؟😒 نفس عمیقی کشیدم و گفتم: هیچی همینجوری چون اینجا خوش هواست😊 با فاطمه از ماشین پیاده شدیم و از محوطه سرسبزش رد شدیم تا رسیدیم به حوض بزرگی که پر از فواره بود. _فاطی بیا همینجا بشینیم رو چمنا😍 فاطی: ای بابا حداقل بزار بریم یه چیزی بگیریم بخوریم. _حالا دو دقه بشین هوا بخوری بعد بفکر اون شیکمت باش حاج خانوم😁 من و فاطمه روی چمنای کنار حوض نشستیم و خیره شدیم به آبشار مصنوعی که از پشت فواره ها معلوم بود... من با قصد و فاطمه بی قصد...😔 _فاطمه فاطی:جانم _شب عقدمون من میام خونه شما فردا صبحم با یه بلیت دوتایی میریم جنوب... خوبه؟ فاطمه نود درجه گردنشو چرخوند و تقریبا داد گفت: چی؟؟؟؟😳 _همینی که شنیدی فاطمه حرف اضافم نباشه😒 فاطی: بریم جنوب؟؟؟؟ روز اول عقدت؟؟؟ روز عید نوروز؟؟؟ دوتا دختر؟؟؟؟ _رضایت همه با من تو فقط بیا...😔 فاطی: بلیط گرفتی؟ _نه فردا میریم دوتایی دنبالش😁 فاطی: فائزه... محمدجواد کی عقد میکنه؟ _هی.... احتمالا همین روزای آخر اسفند...😔 فاطی: نمیخوای زنگ بزنی حداقل به محمدجواد تبریک بگی؟ _چی میگی واسه خودت فاطمه😡 آقای حسینی از زندگیه من برای همیشه حذف شدن😕 فاطمه همونجور که بلند میشد زیر لب گفت: باشه منو گول بزن... دل خودتم میتونی...😏 شب تا ساعتای هشت و نیم جنگل بودیم بعدم شام خوردیم و فاطمه با من اومد خونمون بخوابه که صبح باهم بریم بلیط بگیریم. وقتی رسیدیم خونه خاله و مهدی زامبی هم اونجا بودن😡 سر دردو بهونه کردم و رفتم تو اتاقم بست نشستم. حوصله بیرون رفتن و قرار گرفتن تو محیطی که برام مثل جهنم بود رو نداشتم😁 روی تخت دراز کشیدم و پتو رو تا سرم کشیدم. امروز آهنگ بی بی بی حرم حامد اومده بود روی سایتا... دانلودش کردم و بعدم پلی ش کردم... یاد محمد افتادم... تصور کردم محمدو که داره اون آهنگ رو میخونه... هی.. خیلی سخته تا آخر عمر حتی با شنیدن صدای خواننده محبوبت یاد عشق اولت بیوفتی...😭 یا زهرا کمکم کن... بچگانس این آرزو... و خیلی محال... اما وقتی طرف حسابت بی بی حرم باشه هیچ چیز محال نیست... یازهرا یعنی ممکنه محمد مال من باشه....😭 #قسمت_نودم . نویسنده { #فائزه_وحی } . 😇❤️