میدانید اکنون آموزش در خدمت ارزشیابی هست و ارزشیابی تعیین میکند که چه مطالبی با اهمیت هستند و ارزشیابی به دانش آموز می‌گوید نیازی نیست خارج از محدوده درخواست من کسب دانش کنی! ارزشیابی هست که میلیونها دانش آموز مستعد را منزوی کرده ارزشیابی غلط اما صد سال پیش ارزشیابی نداشتیم و کسانی که درس میخواندند جهت رضای الهی و کسب مهارت برای زندگی و آخرت علم آموزی داشتند اما ارزشیابی و برنامه چیز بدی نیست اگر واقعا ارزش های حقیقی را اختبار کند و درست انجام شود @saaedu

کسب رتبه ایده برتر در جشنواره ایده‌های مدرسه ای را تبریک میگوییم http://schoolideas.ir/best_ideas

☑️ خدمات واقدامات علمی امام جعفر صادق علیه السلام 🔹امام جعفر صادق علیه السلام در نیمه اول قرن دوم هجری، مدرسه‌ای افتتاح فرمود که  تا آن زمان در اسلام ‌سابقه نداشت، و پس از آن عصر نیز نظیر آن دیده نشد؛ این مکتب و مدرسه آن حضرت بود که بزرگترین علمای علوم قرآن و فقه و کلام و شیمی و غیره را به دنیا تحویل داد. 🔹فقه شیعه که متضمّن هزارها ماده قانونی و تعلیمی، و برنامه‌ای عملی و اخلاقی اسلامی است در بیشتر و بلکه تقریباً در تمام موارد، مدیون علوم بی‌ پایان امام صادق علیه السلام است. 🔹آنچه که بیشتر شایان توجه و تأمل است این است که رهبری آن حضرت در علوم اسلامی منحصر نیست، بلکه در سایر دانش‌های متنوع مانند نجوم و هیئت و ریاضی و طب و تشریح و معرفة النفس و شیمی و نبات ‌شناسی و علوم دیگر از این قبیل نیز شاگردانی تربیت کرد که در این فنون معروف و مشهورند. 🔹به طور مثال، یکی از علومی که مسلماً حضرت صادق ع تدریس نموده و عنایت به آن داشته‌اند، علم شیمی بوده که از آن دانشگاه بزرگ، مردی نابغه به نام جابر بن حیان فارغ التحصیل شد. 🔹همان شاگردی که در اکثر علوم اسلامی و طب و تشریح و نجوم و هیئت نه @Saaedu Www.saaedu.ir

نشست علمی جایگاه تفکر در تعلیم و تربیت با ارائۀ دکتر خسرو باقری در دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد با همکاری مجمع عالی حکمت اسلامی مشهد به تاریخ 20 اردیبهشت ماه 1396 در این نشست دکتر باقری به تبیین چیستی تفکر و اهمیت و جایگاه آن در نظام آموزشی موجود و اضلاع سه گانۀ آن، اختلالات و راههای برون رفت از آنها پرداخت که چکیدۀ آن به شرح ذیل است. به گفتۀ دکتر باقری رئوس اصلی در مسألۀ تفکر و جایگاه آن در تعلیم و تربیت در سه محور است: 💠1. دانشگاه- دانشجو و رابطۀ وی با دین و فرهنگ دینی، 💠2. دانشگاه- دانشجو و رابطۀ وی با تربیت 💠3،. تربیت و رابطۀ آن دین و فرهنگ دینی 🔶در ضلع نخست رابطۀ دانشگاه ـ دانشجو با دین و فرهنگ دینی باید اینگونه باشد که ابتدا باید رابطه میان آن دو در موضوع ارزشهای دانشی (ارزشهای مناسکی) بررسی شود که می‌توان رابطه را اینگونه ترسیم کرد: 🔹1.باز بودن به اندیشه ها: فبشر عبادالذین یستمعون القول فیتبعون احسنه 🔸2.اصطکاک اندیشه ها: اضربوا بعض الرای ببعض یتولد منه الصواب 🔹3.سخن محوری: انظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال 🔸4.برهان محوری: قل هاتوا برهانکم ان کنتم صادقین 🔹5.حکمت محوری: خذ الحکمه و لو من اهل النفاق 🔸6.علم محوری: لاتقف ما لیس لک به من علم 🔹7.اخلاق محوری: انصف الناس من نفسک 🔸8.امانت ورزی علمی: و ان تودا الامانات الی اهلها ضلع نخست دارای اختلالاتی است که ◼️عبارتند از: ✖️فقدان ارزشهای دانشی (غلبه ارزش های مناسکی) ✖️و خوددارای چند محور است: ▪️1. بسته بودن و خودبسندگی؛ ▪️2. تک گویی؛ ▪️3. سخنگو محوری؛ ▪️4. تعصب ورزی؛ ▪️5. تحزّب (کل حزب بمالدیهم فرحون)؛ ▪️6. خرافه گرایی؛ ▪️7. بی انصافی علمی؛ ▪️8. سرقت ادبی. 🔺برای برون رفت از اختلال ضلع نخست باید به نقد فرهنگ ”دینداران، یعنی◽️تفکیک دین از دیندار پرداخت. 👌البته این تفکیک کار دشواری است و باید از هزینه نقد و نقادی کاست. 🔶ضلع دوم تربیت، تعاملی رشد دهنده میان استاد و دانشجوست که خود چندین محور دارد: ♦️1. باور کردن دانشجو به عنوان انسان عامل، ♦️2. تعامل مستلزم به رسمیت شناختن بعد شناختی و سوال است و این یعنی ضرورت گفتگو باید حاکم باشد، ♦️3. تعامل مستلزم احترام به گرایش های دانشجوست، ♦️4. تعامل مستلزم احترام به تصمیم (هر چند نادرست) دانشجوست، ♦️5. نقد و انتقاد دو جانبه در تعامل، اجتناب ناپذیر است. 🔷همین رابطه تعاملی در تربیت اسلامی تأکید شده است زیرا بر اساس معیارهای دینی انسانها همه عامل اند (اعملوا علی مکانتکم انی عامل)، حتی پیامبر (ص) رابطه یکجانبه تعیین کننده ندارد (لست علیهم بمصیطر)، و از همه مهمتر اینکه تزکیه جریانی دوسویه است: تزکیه؛ منسوب به پیامبر (ص) (یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه) و تزکیه؛ منسوب به شاگرد (قد افلح من زکیها). 🔶اما ضلع دوم هم دارای اختلالاتی است که عبارتند از: تلقین و تحمیل یعنی اعمال فشار، ساکت کردن، درهم شکستن مقاومت و شکل دادن یعنی مهندسی رفتار. برای برون رفت از اختلال ضلع دوم چندین عامل نیاز است: ♻️1. بازاندیشی جدی در مفهوم تربیت، ♻️2. باید معتقد باشیم مربی تعیین کنندگی قطعی در تربیت ندارد، ♻️3. باید قبول کنیم که تربیت مستلزم انتقال فرهنگ (حتی خوب) نیست، ♻️4. باید نقش تعاملی خود را خوب بازی کرد و منتظر و امیدوار بود، ♻️5. باید قبول کرد که خطا کردن آدمی، بخشی از تربیت اوست و بدون خطا کردن، نمی توان توانایی غلبه بر آن را یافت. 🔶ضلع سوم و اختلالات و راههای برون رفت آن دین و فرهنگ دینی با تربیت رابطۀ تنگاتنگی دارد که مهم ترین عنصر آن ایمان است 📌وایمان در امر تربیت، آوردنی است نه ارث بردنی (و لمّا یدخل الایمان فی قلوبکم). 📌همچنین ایمان مستلزم فهم عقلانی است (لا اکراه فی الدین قد تبیّن الرشد من الغی). 📌از سویی ایمان گرایشی امیدوارانه است. (و ترجون من الله لا یرجون) و در آخر باید گفت 📌ایمان تحرکی درونی و ارادی است. (لمن شاء منکم ان یتخذ الی ربه سبیلا)، 🖇لذا در بحث تربیت رابطۀ ایندو باید به طور دقیق لحاظ گردد که دچار مشکلاتی در تربیت دینی نگردیم. 🔗اگر ایمان در راستای تربیت امری تحمیلی باشد آنگاه دچار تصلب اسلامی می‌شویم و سبب می‌شود اسلام قالبی، تهی از فهم عقلی و سرشار از گرایش ابزاری و امری قلابی و منافقانه گردد. برای برون رفت از این معضل باید چند چیز توجه کرد: 💊1. کرامت قائل شدن برای انسانها (و لقد کرمنا بنی آدم)، 💊2. نیکو سخن گفتن با دیگران (و قولوا للناس حسنا)، 💊3. انصاف ورزیدن با دیگران (انصف الناس من نفسک). منبع @hekmateislamimashhad @Saaedu Www.saaedu.ir

✅ گواهینامه 4⃣چهارمین کنفرانس ملی توانمندسازی جامعه در حوزه علوم انسانی و مطالعات مدیریت 📝مقاله با عنوان 💠📐 طراحی مدل آموزش و پرورش با قرآن (سعا) 🔷مورد پذیرش کامل و تایید هیات داوران و کمیته علمی و درج در مجموعه مقالات کنفرانس تشخیص داده شد. 🎓مورد تایید ۲۰ نهاد علمی و دانشگاه معتبر 🎗مرکز توانمندسازی مهارتهای فرهنگی و اجتماعی جامعه 🔖Certificateگواهینامه بین المللی 🗝Spconf4-0825070کد احراز هویت ⛳️www.Vcert.irسامانه احراز هویت 🌙ISC: Islamic World Citations Center 🌍Www.Saaedu.ir 🌐@saaedu

تصویر جلد کتاب چکیده مقالات اولین کنفرانس بین‌المللی تربیت دینی در ادیان ابراهیمی که گزیده از مقاله سعا در آن قرار دارد 13/12/97

چاپ چکیده مقاله طرح نظام آموزش و پرورش سعا در کنفرانس بین‌المللی تربیت دینی در ادیان ابراهیمی 13/12/97

باسمه تعالی سلام علیکم احتراما چند سالی است با آثار علمی پژوهشی برادر عزیزمان، فرهیخته گرانقدر جناب حجت الاسلام محمدجواد ربانی در حوزه علمیه مشهد آشنا هستم. اثر ممتاز ایشان با عنوان «نظام آموزش و پرورش سعا» که بیانگر رویکرد جدید نظام ارزشیابی آموزشی مطرح می باشد، در جلسات متعددی مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته است که بحمدلله با سربلندی بروز و ظهور کرده است و می تواند مبنای صحیحی برای ارزشیابی های طلاب علوم دینی و سایر طالبان علوم و دانش قرار گیرد. شایسته است دغدغه مندان نظام آموزشی روشمند و موجه، این روش آزموده شده را در مسیر تعالی دانش پژوهان بکار گیرند تا شاهد جامعیت نظام ارزشیابی علمی بوده باشیم. برای ایشان بهترین توفیقات روزافزون را ازخداوند سبحان مسألت دارم و امیدوارم در ظلّ توجهات حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف شاهد خدمات علمی مفیدی از ایشان باشیم. امضاء: صفر علی فتح اللهی 1/4/98 🌺www.saaedu.ir @saaedu

متن تندیس به شرح زیر است: بسمه تعالی حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی) با ابراز خرسندی از برگزاری همایش نکوداشت علامه جعفری امیدواریم این بزرگداشت موجب شود شخصیت مرحوم علامه جعفری و افکار ایشان از غربت خارج شود. جناب آقای محمدجواد ربانی پژوهشگر برتر جشنواره تألیفات علمی برتر علوم انسانی اسلامی جایزه ویژه علامه جعفری (ره) سلام علیکم، ضمن عرض قدردانی نسبت به تلاش های مجدانه و ارزنده شما در عرصه پژوهش و تقدیر از عمل به فرمایشات مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در خصوص لزوم تحقیق و نوآوری در علوم انسانی و همچنین اسلامی سازی این بخش، نظر به ارسال اثر ارزشمند شما تحت عنوان درآمدی بر نظام آموزش و پرورش سعا روانشناسی و علوم تربیتی در اولین برگزاری جشنواره علمی علامه جعفری ره که در قم به همت پایگاه استنادی علمی ایرانیان (پاعا) و حمایت علمی دانشگاه ها پژوهشگاه ها و مراکز دینی و حوزوی در آبان ماه 1397 برگزار گردید به اطلاع می رساند اثر ارسالی شما پس از طی فرایند داوری موفق به کسب امتیازات لازم گردیده بعنوان اثر برتر جشنواره شناخته شده و تندیس ویژه جشنواره حضورتان تقدیم میگردد. Www.saaedu.ir @saaedu

تجربه 📝 محمدطاها اعتماد به نفس پایینی داره. حتی وقتی دستشو بالا می بره و مطمئنه که جواب سوال رو بلده باز هم آروم حرف می زنه. اگه صداش رو نشنوم و بگم دوباره بگو که کلا بی خیال جواب دادن می‌شه و می‌گه هیچی و ساکت می‌مونه. اول فکر کردم هر وقت دستش رو بالا برد ☝ حتی اگه نشنیدم هم بلند تشویقش کنم و بگم درست گفتی تا شاید کم کم اعتماد به نفسش بالا بره. بعد ترسیدم بغل دستش صداش رو بشنوه و اگه جواب غلط باشه مچم رو بگیره، برای همین یه فکر دیگه زد به سرم. 🤔 یه هفته‌ای هر وقت سوال می‌پرسیدم و بچه ها دستاشون رو بالا می‌بردند می‌گفتم هیچ کس هیچی نگه می‌خوام بیام جوابا رو داخل گوشم بگید ببینم چند نفر درست می‌گن. تو ریاضی و هوش که اغلب بچه ها متوسطند محمدطاها جزو زرنگ ها بود و بیشتر مواقع جواب رو درست می‌گفت. منم از هر پنج بار چهار دفعه اش رو بلند می‌گفتم آفرین محمدطاها! درست گفتی 👏👏👏 بعضی وقت‌ها هم با هیجان نگاهش می‌کردم و می گفتم آفرین! اولین نفر تو درست گفتی. 😳 این جور وقت‌ها چشم‌های محمدطاها از خوشحالی برق می‌زد. 😍 گاهی هم که جواب رو درست گفته بود، می‌فرستادمش تا به اونی که اشتباه گفته یواش داخل گوشش، یادش بده. بچه هایی مثل: مهدی، ابوالفضل و محمدحسن. بعد هم از اونا می‌پرسیدم خوب یادتون داد؟ اونا هم می‌گفتند آره. 👌👌👌 چند باری که گذشت، گفتم آفرین. چون خوب یاد می‌دی حالا به این دو نفر یاد بده. هر وقت هم کاربرگ گروهی ریاضی و هوش می‌دادم، محمدطاها رو سرگروه می‌کردم و بعد به سرگروه‌ها سفارش می‌کردم به کل گروهتون باید یاد بدید تا از هر کدوم پرسیدم بلد باشند. خلاصه الان طوری شده که محمدطاها جزو اولین‌ها دستش رو سر کلاس ریاضی و هوش بالا می‌بره و جواب رو بلند می‌گه. حتی اگه سوال پای تخته‌ای باشه میاد پای تخته و برای همه توضیح می‌ده و دیدن این صحنه خیلی لذت بخشه. 🙃🙃🙃 #رشد_اعتماد_به_نفس #شخصیت_دادن #تشویق ✨ممنون از مربی پیش دبستانی لبیک که تجربه زیباشون رو در اختیار گذاشتن✨ @Saaedu Www.saaedu.ir

🌸کنفرانس بین‌المللی دین، معنویت و کیفیت زندگی 🔖گواهی ارائه مقاله icr-04120473 آثار نظام آموزش و پرورش دینی (سعا) در کیفیت زندگی 🏵کنفرانس بین‌المللی دین، معنویت و کیفیت زندگی توسط جامعه مصطفی العالمیه در مشهد مقدس در تاریخ 27 تیر 1398 پذیرفته و ارائه کردید. در این مقاله نتایج پیش بینی شده نظام آموزش و پرورش با مبانی دینی برشمرده و مقایسه شده است. گواهینامه مورد تایید 🌏پایگاه استنادی علوم جهان اسلام isc و 🌎کنسرسیوم محتوای ملی و ایجاد مالکیت فکری مقاله civilica و 🎓دانشگاه مازندران، 🎓دانشگاه بیرجند، 🎓دانشگاه معارف اسلامی، 🎓دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، 📿انجمن علمی عرفان اسلامی، 🛃دفتر تحقیقات کاربردی فرماندهی انتظامی، 🎓دانشگاه معارف قران و عترت، 🎓دانشگاه ادیان و مذاهب، 📚فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشنامه اخلاق، 📚فصلنامه اندیشه نوین دینی.

نظام آموزش و پرورش طوری طراحی شده است که به دستۀ کوچکی از علایق و توانایی‌ها بها بدهد: مهارت در ریاضی و علوم، انجام کوهی از تکالیف و رقابت بر سر بالاترین نمره‌ها. اما این چیزها برای خیلی از دانش‌آموزان خواستنی نیست. در واقع، اگر دانش‌آموزی بخواهد آشپز، جواهرساز یا تعمیرکاری حرفه‌ای بشود، مدرسه نه‌تنها چیزی به او نمی‌آموزد، که مانع راه موفقیت او هم می‌شود. پس تصمیم درست چیست؟ یک نظام آموزشی متفاوت؟ یا اصلاً رها کردن مدرسه؟ کیتی رایلی، تایم — سِر کِن رابینسون، از آن دسته افرادی بوده است که همیشه در درس و مدرسه عالی هستند؛ رابینسون پس‌‌ از پایان دورۀ دکتری، بیش ‌‌از ده‌‌سال به‌‌عنوان استاد دانشگاه در حوزۀ آموزش‌‌وپرورش تدریس کرده، هدایت کمیسیون ملی خلاقیت، آموزش و اقتصاد را در انگلستان برعهده داشته، و به‌‌پاس خدماتش در دنیای هنر از ملکۀ انگلستان لقب شوالیه دریافت کرده ‌‌است. بااین‌همه، اکنون یکی از فعال‌‌ترین مدافعان روش‌‌های غیرسنتی در آموزش است، روش‌‌های پرورش خلاقیت و حمایت از دانش‌‌آموزانی که برگه‌‌های گزارش عملکرد و آزمون‌‌های استاندارد جوابگوی نیازهایشان نیست. او به دختر خودش اجازه داد در ۱۶ سالگی دبیرستان را رها کرده و برنامۀ تحصیلی مخصوص خودش را در پیش بگیرد. و به والدین دیگر هم توصیه می‌‌کند که آموزش‌‌ غیرسنتی یا حتی ترک مدرسه را مدنظر قرار دهند، چه‌‌بسا که شاید بهترین راه برای فرزندشان همین باشد. البته باید توجه داشت که از نظر رابینسون، که خودش از مدافعان آموزش عمومی است، چنین راه‌‌حلی مناسب همه نیست.  ادامه http://m.tarjomaan.com/neveshtar/9475/

او در مصاحبه‌‌ای با تایم می‌‌گوید «من خودم در مقطع دکتری تحصیل کرده‌‌ام. کتاب می‌‌نویسم. استاد دانشگاه بوده‌‌ام. چنین نیست که خارج از این سیستم ایستاده باشم و به آن انتقاد کنم» ولی به‌‌این نکته نیز اشاره می‌کند که نظام آموزشی فعلی پاسخگوی نیازهای بسیاری از مردم نیست.  به اعتقاد او، «ما درکی بسیار محدود از هوش را مبنا قرارداده‌‌ایم، و گرچه عملکرد دانشگاهی به‌‌نوبۀ خود مهم و برای علاقمندانش سودمند است، اما نباید به‌‌مثابۀ تنها مقیاس ذکاوت در نظر گرفته شود». رابینسون والدین را تشویق می‌‌کند به آنچه تاکنون تحصیلات خوب می‌‌دانستند از نو بیاندیشند و روش‌‌های متفاوت یادگیری را برای فرزندانشان به‌‌کار گیرند. همچنین از آن‌ها می‌‌خواهد در تغییر نظامِ آموزشیِ فعلی بکوشند، نظامی که به‌‌اعتقاد او نتوانسته خود را با نیازهای قرن بیست‌‌ویکم تطبیق دهد. این‌ها همه موضوعات اصلی کتاب جدید اوست که همین سه‌‌شنبه منتشر شد: شما، فرزندتان، و مدرسه: بهترین مسیر آموزشی را بیابید۱. رابینسون می‌‌گوید: «اغلبِ پدرمادرهایی که با آن‌ها صحبت کرده‌‌ام گرفتار این تفکر اشتباه‌‌اند که برای رسیدن به عالی‌ترین نتایج، بهترین کار این است که مداوماً فرزندشان را تشویق کنند که بالاترین معدل را بگیرد‌‌ و به برترین دانشگاه‌‌ها راه پیدا کند ... بحث من این است که مسیرهای منتهی به موفقیت بسیار متنوع‌اند ولی این روزها دیگر به‌‌اندازۀ کافی امتحان نمی‌‌شوند». رابینسون -که سخنرانی‌‌اش با عنوان «آیا مدرسه خلاقیت را نابود می‌کند؟»۲در یکی از سخنرانی‌های تِد سال ۲۰۰۶، با ۵۲ میلیون بازدید همچنان پربازدیدترین ویدیو در تِد است- معتقد است: تعداد بالای آزمون‌‌های استاندارد در مدارس، اولویت‌‌دهی به رشته‌‌های علوم، فناوری، مهندسی، و ریاضیات در برابر رشته‌‌های علوم انسانی، حد بالای استرس و نگرانی در میان دانش‌‌آموزان، و رویه‌‌ای که به‌‌سمت تکالیف بیشتر و ساعات استراحت کمتر پیش می‌‌رود، بسیار مشکل‌‌آفرینند. برخی از دست‌‌اندرکاران آموزش، ازجمله بتسی دواس، وزیر آموزش ایالات متحده، بااین توجیه که والدین باید قدرت بیشتری در تصمیم‌‌گیری راجع‌‌به تحصیلات فرزندشان داشته باشند، از طرح‌‌هایی مانند آزادی انتخاب مدرسه۳یا مدارس پیمانی۴ حمایت می‌‌کنند. اما رابینسون منتقد طرح‌‌های کوپنی۵است، چراکه به‌‌عقیدۀ او چنین طرح‌‌هایی باعث کاهش بودجۀ مدارس دولتی و همچنین «افزایش مدارس پیمانی با کیفیتی مغشوش» شده‌‌ است.  رابینسون معتقد است یک مدرسۀ خوب -فارغ‌‌ از این‌که دولتی، خصوصی، یا پیمانی باشد- باید برنامۀ آموزشی گسترده‌ای را ارائه دهد که زبان و ادبیات، ریاضیات، علوم، هنر، علوم انسانی، پرورش جسمانی و مهارت‌‌های زندگی ازجمله بینش مالی و علوم تغذیه را دربرگیرد. او والدین را تشویق می‌‌کند که درصورت فقدان چنین گستره‌‌ای، به‌‌جای تحمیل یک نظامِ آموزشی ناکارآمد به بچه‌‌ها، با همکاری معلمان و مدیران موسسۀ آموزشی فرزندشان به ‌‌رفع این نواقص در خارج از محیط مدرسه اهتمام ورزند، یا به‌‌کلی روش آموزشی نوینی را در پیش بگیرند.  به‌‌ گفتۀ رابینسون: «لازم است مطمئن باشید که فرزندانتان اساساً در مدرسه خوشحال هستند. ... فرزندان ما پیوسته نشانه‌‌هایی بروز می‌‌دهند که بیانگر علایق و شخصیتشان است». مثلاً ممکن است همۀ بچه‌‌ها با لِگو بازی کنند ولی آن بچه‌‌ای که یک سازۀ کامل و پیچیده می‌‌سازد احتمالاً در آینده معمار موفقی می‌شود. همۀ بچه‌‌ها ممکن است نقاشی کنند، ولی آنکه قرار است در آینده کاریکاتوریست شود، احتمالاً تمام حاشیۀ دفترچه‌‌هایش پر از طراحی‌‌های پرنکته است. کِیت، دختر رابینسون، که اکنون مشاور نوآوری در آموزش است، در بچگی عروسک‌‌هایش را ردیف می‌کرد و به آن‌ها درس می‌‌داد. اما در زمان مدرسه با ساختار سنتی آموزش مشکل پیدا کرد. او در سخنانی از دشواری‌‌های حضور در محیط بسیار رقابتی دبیرستانی در لس‌‌آنجلس یاد می‌‌کند؛ مدرسه‌ای که در آن، همۀ دانش‌‌آموزان در آرزوی راه‌یافتن به دانشگاه‌‌های آیوی‌‌لیگ۶ بودند و «اگر در آزمونی نمرۀ کمتر از ۹۵ درصد می‌‌گرفتند، واقعاً گریه می‌‌کردند». در ۱۶سالگی والدین کتی به او اجازه دادند مدرسه را رها کرده و به‌‌دنبال شغل، کار داوطلبانه، یا مسیر آموزشی دیگری برود. او در دوره‌‌های مختلفی ازجمله جواهرسازی و خیاطی شرکت کرد، در کلاس‌‌های روان‌شناسی کودک در کالج عمومی شهر ثبت‌‌نام کرد، در دوره‌‌های تکمیلی دانشگاه یو‌‌سی‌‌ال‌‌ای به تحصیل در آهنگ‌سازی پرداخت و در این صنعت مشغول به‌‌کار شد. خودِ کیت دراین‌‌باره می‌‌گوید: «زندگی‌‌ام تازه شروع شد. هرچه می‌توانستم جذب کردم. بسیار آموختم. گویی نور زندگی دوباره به من برگشت، و دوباره شادمان شدم. ... همه‌‌چیز از لحظه‌‌ای که مدرسه را رها کردم شروع شد». طبق آمار وزارت آموزش، در سال ۲۰۱۲ حدود ۱.۸ میلیون کودک آمریکایی در خانه آموزش می‌‌دیدند؛ این تعداد

در مقایسه با سال ۱۹۹۹، که اولین‌‌بار چنین گزارشی تهیه شد، بیش‌‌از دوبرابر شده‌‌است. کنِ رابینسون پیش‌‌بینی می‌‌کند که محبوبیت این روش درکنار روش‌‌هایی مانند «آموزشِ بدون مدرسه»۷همچنان افزایش خواهد یافت. روش بدون مدرسه نوعی روش آموزش بی‌‌ساختار است که علایق کودک را مبنا قرار می‌‌دهد. به‌‌اعتقاد رابینسون، اگر کودک شما مدرسه را دوست ندارد، دیگر به خلاق‌بودن علاقه‌‌ای نشان نمی‌‌دهد، یا هیچ‌وقت خوشحال و هیجان‌‌زده از مدرسه برنمی‌‌گردد، همۀ این نشانه‌ها ممکن است حاکی از این باشد که روش‌‌های دیگر آموزشی احتمالاً برای او مناسب‌ترند. دربارۀ تحصیلات عالی نیز رابینسون به والدین توصیه می‌‌کند به‌‌جای سیستم سنتی ۴سالۀ دانشگاه، گزینه‌های جایگزینی از جمله برنامه‌‌های فنی-حرفه‌‌ای، طرح‌‌های مرتبط با کارآفرینی و «سال‌‌های فاصله»۸ را نیز درنظر داشته باشند. به‌‌گفتۀ رابینسون: «تمام حرف من این است که دیدن و شناختن هویت راستین فرزندانمان بسیار لذت‌بخش‌تر است از تصور آنچه ما آرزو داریم باشند. و می‌‌دانم رسیدن به این نقطه همیشه آسان نیست، والدین طبعاً بهترین‌ها را برای فرزندشان می‌‌خواهند، و اغلب تصور می‌‌کنند فرزندانشان با پیروی از نظام‌های جاری بهترین نتیجه‌ها را خواهندگرفت». او می‌‌افزاید: دقت کنید و ببینید چه چیزهایی علاقۀ فرزندتان را برمی‌انگیزند، اگر دائماً مجبورید آن‌ها را در مسیری که مشتاقش نیستند هل بدهید، لازم است تجدید نظر کنید. پی‌نوشت‌ها: • این مطلب را کیتی رایلی نوشته است و در تاریخ ۱۶ مارس ۲۰۱۸ با عنوان«Why Dropping Out of School Could Actually Help Your Kid, According to One Education Expert» در وب‌سایت تایم منتشر شده است. وب‌سایت ترجمان آن را در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۹۸ با عنوان «شاید بهترین راه آموزش ترک تحصیل باشد» و ترجمۀ سارا زمانی منتشر کرده است. •• کیتی رایلی (Katie Reilly) گزارشگر تایم است. حوزۀ علاقۀ او آموزش و پرورش و سیاست است و پیش از این برای رویترز و مرکز تحقیقاتی پیو کار کرده است. [۱] You, Your Child, and School: Navigate Your Way to the Best Education [۲] Do schools kill creativity [۳] school-choice: برنامه‌های مختلف تحصیلی در آمریکا که به خانواده‌ها اجازه میدهد در مدارسی غیر از مدارس دولتی موجود در محدودۀ مسکونی خود حضور یابند [مترجم]. [۴] charter schools: مدارس پیمانی (منشوری، یا هیاتامنایی)، مدارسی هستند که توسط دولت تامین بودجه می‌شوند، اما می‌توانند به‌صورت مستقل از مدارس رسمی و سنتی، برنامه‌های آموزشی خود را باتوجه به نیاز جامعۀ هدف خود سازماندهی نمایند [مترجم]. [۵] voucher programs: ازجمله برنامه‌های «آزادی انتخاب مدرسه» که با اعطای کوپن یا کمک‌هزینه‌های تحصیلی به دانش‌آموزان به آن‌ها اجازه می‌دهد در مدارس یا برنامه‌های آموزشی منتخب خود شرکت جویند [مترجم]. [۶] Ivy League : گروهی متشکل از ۸ دانشگاه خصوصی برتر در آمریکای شمالی [مترجم]. [۷] unschooling [۸] gap years: سال‌های وقفه بین اتمام دورۀ آموزش متوسطه و ورود به دانشگاه [مترجم].

⭕️ راحت طلبی در سیستم آموزش و پرورش نهادینه شده بچه هامون رو راحت طلب بار نیاریم... استاد تراشیون 🌺 @saaedu

سیستم ارزشیابی بهشت قال رسول الله صلوات الله علیه و آله: «عَدَدُ دَرَج الجَنَّةَ عَدَدُ آی القُرآن فَإذَا دَخَل صَاحِبُ القُرآنِ الجَنَّةَ قِیل لَهُ ارقَأ وَ اقرَأ [اقرَاَ وَ ارقَاً] لِکُلِّ آیةٍ دَرَجَةٌ فَلَا تَکونُ فَوقَ حَافِظِ القُرآنِ دَرَجَةٌ...» (بحارالأنوار/ج89/ص22) ترجمه: رسول گرامی اسلام صلوات الله علیه و آله فرمودند: «درجات بهشت به تعداد آیات قرآن است. چون صاحب قرآن وارد بهشت شود، به او گفته می‌شود، بخوان و بالا برو که هر آیه‌ای، درجه‌ایست. پس برتر از درجه‌ی حافظ قرآن درجه‌ای نیست. علامه حسن‌زاده: كفِ درس خواندن این نیست كه ما استاد بشويم و از اين بالاتر اين است كه ما معطّر بشويم و خودمان طيّب و طاهر باشيم و جامعه را هم طيّب و طاهر كنيم. انسان تا نفس مي‌كشد بايد درس بخواند آدم نبايد بگويد من فارغ‌التحصيل شدم همين كه انسان گفت بَس است اين در روايات و كلمات بزرگان ديني ماست كه «اُصيبت مقاتله» همين كه گفت من فارغ‌التحصيلم اين مُرده است؛ ما تا نَفَس مي‌كشيم با قلم و كتاب بايد باشيم يا درس بخوانيم يا درس بگوييم يا بحث بكنيم يا پژوهش وگرنه آنچه خوانديم از يادمان مي‌رود و مردم هم احتياج دارند به كسي كه اينها را بالا بياورد وقتی گفتند قرآن را بخوانيد و بالا برويد «اقرأ و ارق» در بهشت سرّش همين است اگر كسي بگويد اين مقدار درس براي من بس است اين قناعت بي‌جايي است چرا که در مسائل مالي مي‌شود قناعت كرد اما در علم, قناعت چيز بسيار بدي است. 👌 سیستم آموزشی بالارونده اینگونه باید باشد که بدون در نظر گرفتن روش و معلم و زمان اگر بحثی را یاد گرفت بره بالاتر و توقف نکند به بهانه بقیه

⚫️سیستم آموزش لیبرال و ارزشیابی نمره ای را آیت الله بروجردی قبول نکردند ولی الان بعد اجرا اثرات آن را در بی‌سواد شدن و بی‌تقوا طلاب میشود دید. 🌸آیت الله مهدی امامی: 🔴مردم بدانید دیگه چیزی از حوزه های علمیه باقی نگذاشته اند ⭕️نه از نظر علمی و ⭕️نه از نظر تقوا ⚫️طلاب بیسواد شدند و حوزه به فضاحت کشیده شده... #ارزشیابی_نمره #ارزشیابی_سعا #آموزش‌وپرورش #حوزه_علمیه ✅نظام قرآنی آموزش و ارزشیابی سعا را ترویج کنید. @saaedu

💢امروز در دنیا رسانه‌ رایانه و کاربردهای آن به کجا رسیده، چه استفاده‌هایی از آن می‌شود. از این طریق وارد شویم و حوزه را با علوم جدید و کاربردهای آنها و استفاده از آنها برای پیشبرد کارهای خودمان، آشنا کنیم. 🔰 آیت الله العظمی امام خامنه ای 🖥💻🖥💻🖥💻 💠بنده وقتی در زمینه‌ این نوع کارهای ابتدایی که انجام می‌دهیم فکر می‌کنم، ضمن این‌که قلبم را خوشحالی فرا می‌گیرد، غمی هم عمیقاً بر جانم سایه می‌اندازد. زیرا می‌بینم که امروز در دنیا رسانه‌ رایانه و کاربردهای آن به کجا رسیده، چه استفاده‌هایی از آن می‌شود، مسائل مربوط به این علوم دقیق و ریز به چه مراحلی می‌رسد و چگونه زندگی مردم و مراکز علمی را بر بالهای خودش، در آفاقی که از چشمهای ما دور است، سیر می‌دهد؛ اما ما هنوز در ابتدای کاریم. واقعاً از این‌که چرا ما این‌قدر دیر فهمیدیم و دیر جنبیدیم، دل انسان غمگین می‌شود. 💠 هنوز هم ما در دست و بال خودمان کتابهایی داریم که حتی شماره‌ صفحه ندارند. این مربوط به قدیم نیست. شاید یک روز اینها ان‌شاءالله افسانه شود؛ اما امروز متأسفانه افسانه نیست و واقعیتی است که وجود دارد. بنده یک کتاب «مسالک» دارم؛ هر وقت به آن نگاه می‌کنم و می‌خواهم نشانی‌ای بدهم، نمی‌دانم چه کار کنم؛ چون شماره‌ صفحه ندارد. «مسالک» کتابی دو جلدی است که شاید حدود هزار صفحه یا بیشتر، ورق دارد؛ ولی شماره‌ صفحه ندارد! یا «جواهر»، که حقیقتاً یک مخزن جواهر است. چهل و اندی جلد کتاب، اما فهرستی دارد که انسان وقتی به آن نگاه می‌کند - این فهرستی که فعلاً در اختیار ماست - یک دهم آنچه که در جواهر مطلب هست و از یک فهرست انتظار می‌رود، از آن استفاده نمی‌شود. انسان باید این کتاب را همین‌طور بگردد؛ چقدر وقت و چقدر ساعات بی‌بازگشت و عزیز صرف شود، برای این‌که ببیند آیا صاحب جواهر به فلان مطلب اشاره یا تصریحی دارد یا ندارد؟ 💠ببینید واقعاً چقدر دل انسان غمگین می‌شود! حالا چه کسانی این وقتها را صرف می‌کنند؟ آن انسانهای دانشمند و فاضل و با ارزشی که نباید وقتهایشان صرف این امور شود. اصلاً نمی‌خواهند بنویسند؛ بلکه به یک اشاره می‌خواهند محتویات ذهنشان جایی جمع و جایی ارائه گردد و باید اطلاعات مورد نیازشان در چند ثانیه در اختیارشان قرار گیرد. فضلا و علمای ما امروز دیگر نباید بلند شوند و در کتابخانه‌ها، یکی یکی کتابها را ببینید که فلان کتاب هست یا نیست، یا این مطلب در آن هست یا نیست؟ امروز ما از این جهات، متأسفانه خیلی عقبیم. 💠حالا این کار، یک شروع است. بنده تصورم این است که این دانش جدید که بحمدالله بشریت به برکت تعالیم دین و تعالیم انبیا به دست آورده است، در جاهای حساسی کاربرد دارد و با استفاده از آن، کارهای بزرگی در همه‌ زمینه‌ها انجام می‌گیرد. 💠پس ما نمی‌توانیم بگذاریم میراث باارزش علمی خودمان از این دانش بیگانه بماند. شاید یکی از دو مقصود و امید عمده‌ من از این کاری که امروز انجام می‌گیرد، این است که از این طریق وارد شویم و حوزه را با علوم جدید و کاربردهای آنها و استفاده از آنها برای پیشبرد کارهای خودمان، آشنا کنیم. 💠نمی‌توان جلو این دانش جدید و فناوری نو را بست و یا آن را نفی کرد. ما چطور وقتی که از «خاک‌فرج» یا نمی‌دانم «جوب‌شور» بخواهیم مثلاً به مدرسه‌ فیضیه برسیم، تاکسی سوار می‌شویم! آیا می‌شود گفت: «این علم، علم جدید است، این فناوری جدید است و به درد ما نمی‌خورد؛ پیاده برویم»! مگر می‌شود چنین حرفی زد!؟ 💠همین‌طور از هر رشته‌ای، شاخه‌ای و جرقه‌ای از هر دانش جدید، باید استفاده کرد. باید بر بالهای علوم جدید سوار شد و خود را به آن‌جا رساند که انسان می‌خواهد. 💠بنابراین، کار، کار مبارکی است. یعنی این را مقدمه قرار دهیم برای آن‌که بتوانیم ان‌شاءالله قم و حوزه را با کاربردها و پیشرفتهای جدید علمی و استفاده از آنها آشنا کنیم. 💠آنچه مهم است این است که انسان باید به استفاده از علوم و تبعات آن عادت کند. چندی پیش آقایان رایانه‌ کوچکی برای ما آوردند. یک چند وقت خواستیم استفاده کنیم، دیدیم سخت است، کنار گذاشتیم. مثلاً می‌خواهیم به «نجاشی» مراجعه کنیم برای ما هنوز راحت‌تر آن است که کتاب را برداریم و ورق بزنیم و ببینیم که آن‌جا نجاشی چه گفته است! البته بخشی از مشکل در کار کردن با یک دستگاه مدرن، بر اثر نقص آن به اصطلاح مرکز و معدن است. وقتی اطلاعات کامل شود و انسان ببیند که نیازش برآورده می‌شود، بیشتر رغبت می‌کند. 💠یکی از کارها به نظرم باید این باشد که به افراد یاد بدهیم که اول رغبت کنند و بعد مراجعه. یعنی خود آقایان، حقیقتاً باید استفاده کنید. مثلاً فرض کنید جناب آقای محقق، تصمیم بگیرند جز از طریق رایانه استفاده نکنند. اصلاً کتابخانه را رایانه‌ای کنند. 💠امروز اطلاعات یک کتابخانه‌ عظیم، در حجم بسیار کوچکی جا می‌گیرد. گفته‌اند ابوالفرج اصفهانی، کتابهایش را چهل شتر بار می‌کرد و با خودش از این‌جا به آن‌جا می‌برد. کجایی؟ از خواب بیدار شو ابوالفرج! ببین چهل هزار کتاب - بلکه بیشتر: چهارصد هزار کتاب - را می‌شود روی یک صفحه، با یک دستگاه کوچک به همراه داشت و هر مطلبی را که خواست از آن بیرون آورد! 💠امروز دنیا این‌گونه است و باید از دستاوردهای جدید استفاده کرد و بهره برد. ما متأسفانه هنوز یادنگرفته‌ایم؛ هنوز عادت نکرده‌ایم و دستمان روان نیست. بیشتر دلمان می‌خواهد همین‌طور این کتابها را ورق ورق بگردیم. 💠مرحوم والد ما، آن اوایل، کتابهایی را که چاپ حروفی داشت و کوچک بود، رغبت نمی‌کرد بردارد نگاه کند؛ خوشش نمی‌آمد. از همان کتابهای بزرگ خط کلیشه‌ای چاپ سنگی خوشش می‌آمد. مثلاً «مکاسب» چاپ شده بود و در خانه داشتیم؛ اما خوشش نمی‌آمد استفاده کند. ایشان همان «مکاسب» قدیمی چاپ سنگی را دلش می‌خواست ورق بزند! ببینید این انس، چه چیز عجیبی است و آدم را چطور می‌کشاند! 💠ما امروز تقریباً همان حالت را داریم! ما خیلی حاضر نیستیم از این وسایل جدید استفاده کنیم. باید یاد بدهید و یاد بگیرند. باید عادت کنند و دستشان روان شود. وقتی که دست روان شد، آن‌وقت از آن وسیله، بهره‌های فراوانی گرفته خواهد شد. 📚 ۱۳۷۱/۱۰/۱۴ بیانات در دیدار مسؤولین «مرکز تحقیقات رایانه‌اى علوم اسلامى حوزه‌ى علمیه‌ى قم»

قابل توجه مسئولین مسئله تعلیم و تربیت مسئله اول در نظام ماست. مقام معظم رهبری @Saaedu Saaedu.ir سعا سامانه عالی ارزشیابی در آموزش و پرورش از ابتدایی تا عالی و حوزه با مبانی انسان‌شناسانه قرآنی و سناریوهای آینده جهانی تعلیم و تربیت

بچه های ما آدم هستند؛ چرخ گوشت را خاموش کنید سیستم آموزش و پرورش نمره ای و توصیفی ما مثل چرخ گوشت هست که همه را له می‌کند 💢تازه اگر معلمی و نهادی متعهدتر باشد بیشتر افراد له و خرد و زشت و بی‌خاصیت و خطرناک می‌کند و خروجی این سیستم فقط مخلوط له شده استعدادها هست که نمیشود غیر از آش بدرنگ و بدبو و تلخ و مضر چیزی با آن درست کرد! ♨️نمی‌توان از آن انتظار زرشک پلو با مرغ یا شیشلیک یا فسنجان و کشک و قورمه سبزی و قیمه و... که اجزا آن به اندازه زمان و مقدار مناسب و مرتب سرخ و پخته و چیده شده‌اند و طرح زیبا و بوی خوب و خوش مزه‌اند و ... را داشت. 💯لذا باید بجای اصلاح پر هزینه جزییات آموزش و پرورش اصل دستگاه را تغییر داد. و دستگاه هوشمند جایگزین کرد که توان کارهای مختلف را داشته باشد. @Saaedu Www.saaedu.ir «سعا» سامانه عالی ارزشیابی استعدادمحور آموزش و پرورش و آموزش عالی و حوزه

🚫بچه‌های ما آدم هستند؛ چرخ گوشت را خاموش کنید🚫 🤯باید به تلخی گفت که آموزش و پرورش نمره ای و توصیفی و تکوینی سال هاست که تبدیل به چرخ گوشتی شده است که کودکان را در 6 یا 7 سالگی تحویل می گیرد و بعد از 12 سال، موجوداتی خرد شده تحویل جامعه می‌دهد که عمدتاً فاقد توانایی زندگی هستند، ببینید: 😰از همان ابتدا، آموزش های دینی در وسیع ترین سطوح به دانش آموزان ارائه می شود و هزاران میلیارد تومان در هر سال، صرف این مقولات می شود. خروجی آن همه تعلیمات دینی را در جامعه خودتان ببینید و قضاوت کنید! 😬- از همان اول ابتدایی، به دانش آموزان خواندن و نوشتن یاد می دهند و در مقاطع بالاتر، نهاد و گزاره و موصوف و صفت و قافیه و ردیف و ... به آنها یاد می دهند ولی بیش از 50 درصد از فارغ التحصیلان، از نوشتن یک نامه عادی اداری عاجزند. 🤭- این همه خرج مادی و معنوی می کنند و تاریخ و جغرافیا و علوم و ریاضی و هندسه و ... به ذهن بچه ها تحمیل و تزریق می کنند ولی کافی است چند سوال ساده تاریخی یا جغرافیایی یا یک مسأله ساده ریاضی به دیپلمه های این نظام آموزشی بدهید تا ببینید اطلاعات عمومی شان چقدر نازل است و اکثرشان بدون ماشین حساب نمی توانند یک تقسیم ساده را انجام دهند! 😓- سال های سال، دو زبان عربی و انگلیسی را هر هفته و هر هفته به دانش آموزان تعلیم می دهند و مدام امتحان می گیرند و در کنکور هم ضریب ویژه ای برایشان در نظر گرفته اند اما کدام دانش آموز به صرف کلاس های مدرسه، می تواند یک صفحه از روزنامه انگلیسی را -که حاوی لغات تخصصی هم نیست- بخواند یا بتواند از عهده مکالمات روزمره عربی برآید؟! آنچه در چند بند وفق آمد ، ناظر به آموزش‌هایی است که داده می‌شود و ثمری ندارد، حال بماند آنچه به بچه‌ها یاد نمی‌هند: مهارت‌های زندگی، امید، خلاقیت، مذاکره، قدرت حل مسأله، مدارا، تعاملات اجتماعی و ... . 🤢به همه این فجایع بیفزایید فضای حاکم بر نظام آموزشی را که آمیزه ای از استرس، اضطراب، تحقیر، تولیدحس ناتوانی در بچه‌ها، ایجاد ارزش‌های کاذب در دانش آموزان و خانواده‌هاست، فضایی که نه تنها بچه‌ها قربانی بی چون و چرای آنند، که خود معلمان نیز در این فضای مندرس، در رنج دائمی‌اند. 👌مادام که نظام آموزشی اصلاح نشود، همه کارهای دیگر در این کشور، کوبیدن آب در هاون است و مصداق این سخن سعدی بزرگ که فرمود: خانه از پای بند ویران است خواجه در بند نقش ایوان است. @Saaedu Www.saaedu.ir ✅سعا الگوی اولین جایگزین سیستم آموزش

http://m.tarjomaan.com/neveshtar/9475// شاید بهترین راه ترک تحصیل باشد!!