«چهارده قرن گذشت!» گقتند ترا نیست نه مانند و قرینی تک نقطه ی بسم الَّه قرآن مبینی نازد به تو آن مادر مظلومه ی شیعه مظلوم زمین، خط امان، حبل متینی تو ماه شب چاردهی در همه شب ها عالم همه انگشتر و تنها تو نگینی چارده قرن به دنبال شما خانه به دوشیم چارده قرن سرودیم چنانی و چنینی گفتیم و سرودیم و نوشتند قلم ها حق را نتوان وصف کند اهل زمینی در سوره ی توحید، تو تفسیر خدایی این مصرع عشق است ز گفتار امینی ای شاه ولایت، علی عالی اعلی قرآن خدا در دل هر اهل یقینی تو اسوه ی صبری و سزاوار ثنایی شایسته ی ده روز غدیری و قرینی «دیوانه شدم رفته غزل سمت رباعی دارم به سر از عشقِ علی، شورو نوایی گفتم که برای شب قدرش بنویسم شد چارده و اند سده سوز جدایی شمشیر ادب کرد و وضو ساخت به زهری می گفت اذان را به چه آواز حزبنی پیشانی خود را به شه و فرقِ سرش زد خونین شده عالم به تمنای جبینی این شاعر دل خسته امیدش به در توست ایکاش مرا هم ز سر لطف ببینی بار گنهم گر چه زیاد است ولیکن شادم که عطا بخش و خطابخش ترینی شاعر جوان #مجید_امیری_سوادکوهی #تسلیت....🏴 🌹 https://eitaa.com/saberin_shahid_ghafari1