#محیط_زیست مرثیه ای برای مادرم زمین و به خواب رفتن من و به خواب رفتن تو در حصار بلوک های مدرن سیمانی و آوار کابوس های بی پایان از اعدام درختان از حنجره زخمی ماهیان از تمام قد گریستن یخ های قطبی از بطری های متجاوز در شکاف اقیانوس ها از مرگ پلانگتون ها و سوگواری مرجان ها از توفان های هراسان در امواج و سیل های خروشان از سوگ آوای پرنده ها در انقراض گونه ها از خفگی غوغای غوک ها در خشکی برکه ها و از شکستن ساقه های گندم زارها از عبور تمدن پوشالین بر بستر رود ها ، بر گستره دشت ها ،برکمند کوه ها ،بر سختی صخره ها و از تشنگی بی پایان دریاها از ردپای وحشیانه نرینگی انسان بر بکارت زمین بر معصومیت زمان از گذر شور نمک برگونه های مزارع از نازایی میوه های هورمونی از زایش بیابان و از شکم آماسیده دشت از رد پای باران های اسیدی و شیشه های مات و از چشمان تشنه کودکان بر آسمان و به خواب رفتن من و در خواب ماندن تو و کابوسی در راه از پارگی رگ‌ های مغزمان از افزایش فشار خون زندگی و از آخرین ضربان های قلب زمین و اغمای روبه مرگ در راه است کجایید مراقبان به خواب رفته زمین کجایید سجده های شکرگزار اجداد اساطیری من بر پیشانی زمین و پیام های ازلی در رویاهای شب که تنها راه گریز بیداری است و بیدار شدن من و بیدار شدن تو و هم آغوشی با زمین و پایان کابوس و آغاز هشیاری و پیوند نرینگی آسمان با مادگی زمین پایان کابوس و آغاز دوباره زندگی @sabke_zendegi_m