هدایت شده از دکترسعید پیغمبردوست
❌⚠️❌انقدر به نامحرم نگاه نکن
«به اجداد طاهرینم قسم؛ برای هر نگاه به نامحرم، انسان را دو هزار سال نگه میدارند! دکمه پیراهنی که با دست خودت بستی، چه بسا با دست غسال گشوده شود!
آیت الله سید جواد حیدری ره
#مراقبات
#محاسبه_نفس
#تقوای_الهی
#نامحرم
#اخلاق_اسلامی
#سبک_زندگی_ایرانی_اسلامی
https://eitaa.com/drpeighambardoost1401
هدایت شده از دکترسعید پیغمبردوست
ادامه........
💠قرآن و زیباترین داستان
قرآن کریم برای عبرت و راهنمایی مردم، داستانهای گوناگونی را نقل کرده که میان همه آنها از داستان حضرت یوسف (علیه‌السّلام) به عنوان «احسن القصص» یا زیباترین داستان یاد شده است. در این داستان حضرت یوسف از زشت‌ترین عمل که «خیانت به ناموس دیگران» است پرهیز کرده، با فراهم‌بودن تمام مقدمات با توجه به حضور و قدرت الهی، شهوت خود را کنترل کرده و از نامحرم چشم پوشیده است و این کاری بزرگ است که تنها با کمک ایمان به پروردگار انجام‌پذیر است.
قرآن مجید حضرت یوسف (علیه‌السّلام) را به عنوان قهرمان میدان «عفاف» مطرح می‌کند تا جوانان مسلمان که در پی قهرمان‌یابی و الگوپذیری هستند، از یوسف (علیه‌السّلام) که شجاع‌ترین مرد روزگار بود پیروی کنند؛ چرا که حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «اَشْجَعُ النّاسِ مَنْ غَلَبُ هَواهُ؛
شجاع‌ترین مردم کسی است که بر خواهش نفسانی‌اش چیره شود.»
نکته شایان توجه در داستان حضرت یوسف (علیه‌السّلام) استمداد از خدای سبحان و پناه‌بردن به قدرت سرمدی اوست که هیچ چیز جز ایمان به پروردگار نمی‌تواند جلوی نفس سرکش و غریزه نیرومند شهوت را بگیرد.
از امیرمؤمنان علی (علیه‌السّلام) سؤال کردند: «بما یستعان علی غمض بصر؟؛ به کمک چه چیزی می‌توان چشم از نامحرم پوشید؟» پاسخ داد: «بالخَمُودِ تَحْتَ السُّلطانِ الْمُطَّلَعِ عَلی سَتْرِکَ؛
با خاموش‌کردن آتش شهوت، زیر نظر قدرتمندی که بر مخفی‌گاهت آگاه است.»
ادامه دارد.....
هدایت شده از دکترسعید پیغمبردوست
ادامه....
💠عفت در برابر عفت
نکته ظریف دیگری که در مساله «ناموس» نهفته است و روایات نیز آن را تایید کرده‌اند این است که
به هر دستی بدهی به همان دست پس می‌گیری، چنان که فرموده‌اند: «کَما تُدینُ تُدانُ؛
آن‌طور که جزا دهی جزا بینی.» امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: «در زمان حضرت موسی (علیه‌السّلام) مردی با زنی زنا کرد وقتی به خانه خویش آمد، مردی را با زن خود دید، آن مرد را نزد حضرت موسی آورد و از او شکایت کرد. در آن لحظه جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و گفت: هر کس به ناموس دیگران تجاوز کند به ناموسش تجاوز کنند. حضرت موسی به آن دو فرمود: باعفت باشید تا ناموستان محفوظ بماند.»
بنابراین، مؤمن باغیرت هرگز به ناموس دیگران نگاه حرام نمی‌کند، چرا که نمی‌خواهد کسی به ناموسش نظر بد داشته باشد.
هر که باشد نظرش در پی ناموس کسان پی ناموس وی افتد نظر بوالهوسان.
شخصی از امام صادق (علیه‌السّلام) پرسید:
«آیا نگاه‌کردن به پشت سر زن‌هایی که عبور می‌کنند جایز است؟ حضرت پاسخ داد: اگر به ناموس شما این گونه نگاه کنند، خوشنود می‌شوید؟! آنگاه فرمود:
👈برای مردم همان را بخواهید که برای خود می‌خواهید.»
ادامه دارد....
هدایت شده از دکترسعید پیغمبردوست
🔴قُل لِلمؤمِنینَ یغُضُّوا مِنْ اَبْصارِهِمْ وَ یَحفَظُوا فُرٌجَهُمْ ذلِکَ اَزْکی لَهٌم اِنَّ اللهَ خَبیرٌ بِما یَصْنَعونَ؛
به مؤمنان بگو چشمان خود را فرو بندند و دامن خود را حفظ کنند، این برای آنها پاکیزه‌تر است و خدا به آنچه می‌کنند، آگاه است.»
و پس از آن فرمود: «وَ قُلْ لِلْمؤمِناتِ یَغْضُضنَ‌مِنْ اَبْصارِهنَّ وَ یَحفَظنَ فُروجَهُنًّ؛
به زنان باایمان بگو چشمان‌شان را (از نامحرم) فرو بندند و دامن خود را حفظ کنند.»
هدایت شده از دکترسعید پیغمبردوست
ادامه.....
💠 خلوت با نامحرم❗️😱
«اگر مرد و زن نامحرم در محل خلوتی باشند که کسی در آنجا نباشد در حالی که دیگری هم نتواند وارد شود چنان‌چه بترسند که به حرام بیفتند، باید از آنجا بیرون بروند.»
یکی دیگر از راه‌های پیشگیری از انحراف این است که مؤمن با نامحرم در جای خلوت اجتماع نکند، چرا که دور از چشم مردم، زمینه لغزش و انحراف فراوان است.
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «مَنْ کانَ یُؤْمِنُ بِاللهِ و الیَوْمِ الاخِرِ فَلا یَبیتَ فی مَوْضِعٍ تُسمَعُ نَفَسُ امْراَةٍ لَیْسَتْ لَهُ بِمَحرَمٍ؛
آن که به خدا و روز جزا ایمان دارد نباید در جایی بخوابد که صدای نفس زن نامحرم شنیده می‌شود.»
امیرمؤمنان علی (علیه‌السّلام) فرمود: «لا یَخْلُوا بِامْرَاَةٍ رَجُلٌ، فَما مِنْ رَجُلٍ خَلا بِامْرَاةٍ الّا کانَ الشًّیطانُ ثالِثَهُما؛
هیچ مردی با زنی (نامحرم) خلوت نکند. اگر مردی با زن بیگانه‌ای خلوت کند، سوّمی آن دو شیطان است.» همچین فرمود: «ثلاثَةٌ مَنْ حَفِظَهُنَّ کانَ مَحْصوُماً مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ وَ‌مِنْ کُل بَلیَّةٍ: مَنْ لَمْ یَخْلُ بِامْرَاَةٍ لایَملِکُ مِنها شَیئاً؛
هر کس سه چیز را رعایت کند، از دست شیطان رانده شده و از هر گرفتاری در امان خواهد ماند:
🔴 اول اینکه با زن نامحرم خلوت نکند.»
هدایت شده از دکترسعید پیغمبردوست
ادامه.....
🔴سزای چشم‌ناپاک ❗️
علاوه بر ابتلا به مثل آنچه فرد انجام داده که خود به خود در مسائل ناموسی انجام می‌گیرد، «چشم ناپاک» از عذاب و شکنجه الهی نیز بی نصیب نمی‌ماند.
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «مَنْ مَلَاَ عَیْنَیْهِ مِنِ امْرَاَةٍ حَراماً حَشاهُما اللهُ عَزَّ وَجَلَّ یَوْمَ القِیامَةِ بِمَسامیرَ مِنْ نارٍ وَحَشاهُما ناراً حَتّی یَقْضِیَ بَیْنَ النّاسِ ثُمَّ یُؤمَرُ بِه اِلَی النّارِ؛
🔥آن که چشمانش را از نگاه به زن نامحرم پر کند، روز قیامت، خداوند چشمانش را با میخ‌های آتشین و از آتش پر کند، تا وقتی که به حساب مردم رسیدگی کند، سپس امر می‌شود که او را به جهنم ببرند.»
اسلام برای پاکدامنی پیروان خویش حتی شنیدن سخنان نامحرم را نیز اگر از روی غرض باشد، ممنوع کرده است. این خود هشداری بجا و حساب شده است که تماس نامشروع با نامحرمان به هیچ عنوان و از هیچ راهی حاصل نشود البته رویارویی جدّی و ضروری و بدون هیچ گونه غرض، آنهم با حجاب کامل اسلامی و با رعایت ادب و سایر مسایل اخلاقی اشکالی ندارد.
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:
«لِکُلِ عُضْوٍ مِنِ ابْنِ ادَمَ حَظّاً مِنَ الزِّنا فَالْعَینُ زِناهُ النَّظَرُ وَ للِّسانُ زِناهُ الْکَلامُ وَ‌الاُذُنان زِناهُما السَّمْعُ؛
(در مورد رابطه نامشروع) برای هر عضوی از آدمی سهمی از زناست؛ زنای چشم، نگاه‌کردن، زنای زبان، سخن گفتن و زنای گوش‌ها، شنیدن (سخن نامحرم) است.»
همچنین درباره شوخی‌کردن با نامحرم فرمود: «مَنْ فاکَهَ بِامْرَاَةٍ لا یَمْلِکُها حُبِسَ بِکُلِّ کَلِمَةٍ کَلَّمَها فِی الدُّنیا اَلْفَ عامٍ فِی النّارِ؛
هر کسی با زن نامحرمی شوخی کند برای هر کلمه‌ای که با او در دنیا سخن گفته، هزار سال در جهنم زندانی می‌شود.»
هدایت شده از دکترسعید پیغمبردوست
🔴محافظت گوش از حرام
رهاسازى گوش❗️
حدیث
مسائل عليّ بن جعفر : حدّثنى محمّد بن موسى بن المتوكّل ، قال : حدّثنا عليّ بن الحسين السعد آبادى ، عن أحمد بن أبى عبد اللَّه البرقى ، عن عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى ، قال :
حَدَّثَنى عَلِيُّ بنُ جَعفَرٍ ، عَن أخيهِ موسى بنِ جَعفَرٍ ، عَن أبيهِ عليهما السلام ، قالَ : قالَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام : ... لَيسَ لَكَ أن تَسمَعَ ما شِئتَ ؛ لِأَنَّ اللَّهَ تَعالى يَقولُ : (إِنَّ الْسَّمْعَ وَالْبَصَرَ والفؤاد كُلُّ أُوْلئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً)
ترجمه
حضرت عبد العظيم عليه السلام - به سند خود - : امام زين العابدين عليه السلام فرمود : «روا نيست كه به هر چيزى گوش فرا دهى ؛ زيرا خداوند مى‌فرمايد : (همانا گوش و چشم و دل، همه مسئول اند) » .
شرح
اين حكمت، اشاره دارد به يكى از وظايف مهمّ پيروان قرآن كه متأسّفانه غالب قريب به اتّفاق مسلمانان، از آن غفلت دارند .
🔴نكات قابل توجّه در تبيين آن ، عبارت اند از :
۱ . مسلمان ، حق ندارد هر صدايى را بشنود و به هر سخنى گوش فرا دهد ؛ زيرا قرآن كريم، گوش انسان را مسئول شنيده‌هاى خود مى‌داند ، و روزى انسان در مورد شنيده‌هاى خود، مورد بازخواست قرار مى‌گيرد . بنا بر اين ، رهاسازى گوش ، حرام و مراقبت از آن، واجب است .
۲ . براى امتثال اين دستور العمل قرآنى ، مسلمان بايد احكام شنيدن را بداند تا بتواند از شنيده‌هاى خود مراقبت كند و از چيزهايى كه شنيدن آن حرام است، دورى نمايد .
۳ . شنونده ، شريك گوينده است . اگر سخن گوينده صواب و داراى ثواب باشد ، شنونده ، در ثواب آن شريك است ، چنان كه در حديثى آمده : «شنونده ذكر خدا ، ذاكر است»
و اگر سخن گوينده گناه و داراى عقاب باشد ، شنونده نيز در عقاب آن، شريك خواهد بود ، چنان كه در حديثى آمده «شنونده غيبت ، دومين غيبت كننده است»
و يا «شنونده سخن زشت، شريك گوينده است» .
۴ . مسلمان، حق ندارد در مجالسى شركت كند كه مى‌داند ناچار است به آنچه حرام است گوش فرا دهد و اگر ندانسته وارد چنين مجالسى شد ، پس از آگاهى ، فوراً بايد آن را ترك نمايد . از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله روايت شده كه فرمود :
مَن كانَ يؤمنُ باللَّهِ و اليَومِ الآخِرِ فلا يَجْلِسْ فى مَجلِسٍ يُسَبُّ فيه إمامٌ ، أو يُغتابُ فيه مسلمٌ ، إنّ اللَّه يقولُ فى كتابهِ : (وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِى ءَايَتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِى حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَنُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّلِمِينَ)
هر كس به خدا و روز واپسين ايمان دارد، نبايد در مجلسى بنشيند كه در آن به امامى دشنام داده مى‌شود يا از مسلمانى غيبت مى‌شود . خداوند در كتاب خود مى‌فرمايد: (چون بينى كسانى در آيات ما [از روى عناد] گفتگو مى‌كنند، از آنها روى‌گردان شو تا به سخنى جز آن بپردازند ، و اگر شيطان، تو را به فراموشى افكند ، چون به يادت آمد، با آن مردمِ ستمكار منشين) .
۵ . در اين باره، شيخ صدوق رحمه اللَّه عليه آورده است:
مردى به امام صادق عليه السلام گفت : همسايگانى دارم كه آنان را كنيزكانى است كه آواز مى‌خوانند و عود مى‌نوازند . گاهى اوقات، به مستراح كه مى‌روم، براى اين كه ساز و آواز آنها را بشنوم، نشستنم را طول مى‌دهم.
امام عليه السلام به او فرمود : «اين كار را نكن».
مرد گفت : به خدا سوگند، با قصد ، اين كار را نمى‌كنم ؛ بلكه آوازى است كه با گوشم مى‌شنوم.
امام عليه السلام فرمود : «عجبا از تو! مگر نشنيده‌اى كه خداوند متعال مى‌فرمايد : (همانا گوش و چشم و دل ، از همه اينها بازخواست مى‌شود) ؟».
آن مرد گفت : انگار اين آيه كتاب خداوندعزّ وجلّ را از هيچ عرب و عجمى نشنيده بودم. پس اين عمل خود را ترك مى‌كنم و از خداى بزرگ، آمرزش مى‌طلبم