eitaa logo
سبک‌ زندگی کریمانه
1.3هزار دنبال‌کننده
19.2هزار عکس
8.2هزار ویدیو
154 فایل
با لبیک به ندای امام خامنه ای در گام دوم انقلاب ترویج #سبک_زندگی_اسلامی ، مباحثی شامل خانواده و همسرداری،تربیت فرزند نکات اخلاقی وتربیتی ،...ارائه می دهیم حسینی/ مشاور ارشد خانواده ارتباط با مشاور > @fotros2 ارسال مطالب نویسنده با حفظ لینک کانال ✅
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ *گستردگی سفرۀ دعا* 🍀 صحیفۀ سجادیه، دعای ۲۵: 🔅 «وَأَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي وَ لِوَلَدِي فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الآْخِرَةِ» (خدایا! تمام کمالاتی که من برای خود و فرزندانم طلب کردم به همه مؤمنین و مؤمنات و مسلمین و مسلمات در این عالم و عالم دیگر عطا کن.) 🌀 برداشت اين‌جانب از اين فراز اين است که: 🔸 ١. یک مسلمان، گاهی درخواست‌های جزئی و شخصی برای خود دارد و سفرۀ دعايش را انحصاری پهن می‌کند، اما باید در نهایت، همۀ کمالات را برای افراد معتقد و هم‌کیش خود نيز خواستار شود. در حقیقت به دریافتِ کمالات برای خود و نزدیکان‌ قناعت نكند. 🔸 ٢. کمالاتی را که برای خود و نزدیکان‌ درخواست می‌کنیم و به همۀ مسلمین و مؤمنین تعمیم می‌دهیم، صرفاً مربوط به امور دنیوی یا اخرویِ محض نباشد، بلکه هم کمالات دنیوی طلب کنیم و هم اخروی. ✅ وقتی برای تأمین معاشِ افراد دعا می‌کنیم، هم‌زمان برای آبادانیِ آخرت او هم دعا کنیم. 🔸 ٣. در ارتباطاتِ وسیع، باید مهارتِ درخواست امور وسیع و همه جانبه را برای افراد ياد بگيريم. 🔸 ٤. دعاهای ما بايد برای افرادِ معتقد و غير معتقد، متفاوت باشد. 🔸 ٥. در پایانِ این دعا از خدا نخواستیم، خدایا! هرآنچه برای خود و فرزندان‌مان طلب کرديم، به همۀ مردم بده؛ بلکه درخواست کردیم به همۀ مسلمین و مسلمات و مؤمنین و مؤمنات مثل چیزی را که برای خود و فرزندمان درخواست کرديم، عطا کند. گرچه گاهی برای کفار هم مأمور به دعا هستیم، اما اگر بعضی از عطایا در اختیار کفار قرار بگیرد، به‌ضرر آن‌ها می‌شود؛ به همین جهت برای طیف افرادِ معتقد، این نوع عطايا درخواست می‌شود. 🔸 ٦. امام به ما آموزش دادند: «وَ أَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ»؛ یعنی، در ارتباطات سالم، انسان نباید راضی شود امور معنوی و مادی فقط در اختیار خود و نزدیکان و بعضی از مؤمنین قرار بگیرد؛ بلکه دایرۀ دیدِ او باید گسترده باشد و برای « جمیع المسلمین و جمیع المؤمنین» این تقاضا را بکند. 🔸 ٧. نکتۀ دیگر که *بسیار مهم* است: در عین اینکه فردی از حضرت حق، درخواست انواع کمالات را برای خود و خانواده دارد، اما می‌داند خود به تنهایی نمی‌تواند نیازهای اطرافیان یا نیازهای مؤمنین و مسلمین را برآورده کند و تنها راهکار این است که از خدای سبحان برای آن‌ها هم طلب عطیه داشته باشد. 🔸 ٨. در نگاه دیگر، در ارتباط سالم، انسان برای دعای خود، تأثیر قائل است و نمی‌گوید که از دعای من برای دیگران کاری ساخته نیست! بلکه خود را موظف می‌داند حتماً سفرۀ دعای وسیعی بیفکند. گرچه بسیاری از افراد، خودشان طالب کمال نیستند؛ اما این فرد برای آن‌ها کمالات خاص را درخواست می‌کند و منتظر اعلام نیاز اطرافیان برای رسیدن به کمالات نمی‌شود. حتی اگر اطرافیانِ او از نیازمندی‌‌های مادی و معنویِ خود غافل باشند، او خود را موظف می‌بیند که برای آن‌ها دعا کند. 📌 ادامه دارد... 📚 «استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
🍀 صحیفۀ سجادیه، دعای ۲۶: از خدای سبحان درخواست می‌کنیم که در مورد اطرافیان‌ خود امور خاصی را به‌عهده گیریم. وظایف خاصی را انجام دهیم و خدماتی را منظور کنیم. منتها این دعا حتماً برای طیف خاصی است. 🍀 امام، برای کسانی دعا می‌کنند که به امام، معرفت دارند و حقّ امام را می‌شناسند: 🔅 «وَ تَوَلنِي فِي جِبِرَانِي وَ مَوَالِيَّ الْعَارِفِينَ بِحَقِّنَا، وَ الْمُنَابِذِينَ لِأَعْدَائِنَا بِاَفْضَلِ وَلَايَتِكَ» (سرپرستی مرا، دربارۀ همسایگان و دوستانم که به حقّ ما آگاه و با دشمنان ما در مخالفت و ستیزند، به برترین سرپرستی‌ات به عهده گیر.)خدایا! در مورد کسانی که حق امام را می‌شناسند و از اعداء امام کناره‌گیری کردند، به من كمك كن تا آن افراد با وساطت من به بسیاری از کمالات نائل شوند. 🍀 حضرت ابتدا می‌فرمایند: تو در مورد این‌ها ولیّ من باش، سپس می‌فرمایند: آن‌ها را موفق کن؛ یعنی من برای آن‌ها نقش‌آفرین باشم. کمکم کن که بتوانم آن‌ها را دعا کنم و هر خیری از دستم می‌آید به اطرافیان ولایی خود برسانم. 🔅 «وَ وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ، وَ الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ، وَ سَدِّ خَلَّتِهِمْ، وَ عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ، وَ هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ، وَ مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ، وَ تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ، وَ كِتَْمانِ أَسْرَارِهِمْ، وَ سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ، وَ نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ، وَ حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ، وَ الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ وَ الْإِفْضَالِ، وَ إِعْطَاءِ مَا يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ» ✨ خدايا! آن‌ها را موفق کن که سنت تو را اقامه کنند و آداب نیکو را به کار گیرند؛ رسیدگی به فقرا، برآورده کردن نیازها، به عیادت مریض رفتن و هدایت کردن کسی که طالب رشد است را داشته باشند و مشورت بدهند به کسی که مشورت می‌خواهد، به دیدار کسی بروند كه از سفر بازگشته، بتوانند راز نگه‌دار باشند، عیوب یکدیگر را مستور کنند، بتوانند کمکی به مظلوم داشته باشند، اگر کسی می‌تواند خدمات خاصی به کسی داشته باشد، به دیگری این خدمات را برساند. آن‌ها را موفق کن که دائم به یکدیگر هدیه بدهند و زیاد هم بدهند. و قبل از اینکه دیگری از آن‌ها تقاضایی کند، آن‌ها بتوانند پرداخت‌کننده باشند. 🌀 یعنی حسّ خوبی داشته باشند برای شناخت از یکدیگر و برای همدیگر آبروداری کنند و اجازه اعلام نیاز را به یکدیگر ندهند. 🌀 در این دعا به جزئیات امور اطرافیان هم توجه شده است. 💢 ما دعا می‌کنیم اطرافیان ‌ما اهل معرفت، یا اهل عبادت، یا افراد اخلاقی باشند. اما شما ملاحظه می‌فرمایید که خیلی وسیع‌تر از تصورات ما مطرح شده است: من برای دوستانم دعا می‌کنم که آن‌ها به عیادت مریض‌شان بروند. با کلمۀ «تولّنی» یعنی، یک اسوه‌ای برای آن‌ها بودم. من کاری کردم که آن‌ها یاد گرفتند و انجام می‌دهند؛ و به سرپرستی من این کارها را انجام می‌دهند. آن‌ها می‌بینند من این خدمات را دادم، حالا از تو می‌خواهم کمک کنی این‌ها مرا اسوه قرار بدهند و خودشان نيز نسبت به یکدیگر این خدمات را داشته باشند. 🍀 می‌فرمایند: دوستان مرا کمک کن که نسبت به یکدیگر خدمات مناسبی داشته باشند؛ من بازگردان نمی‌خواهم؛ اما آن‌ها نسبت به یکدیگر خدمات مثبتی داشته باشند. شرعی و عرفی و اخلاقی و عبادی به همدیگر رسیدگی داشته باشند. 💢 ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که طرف دل‌خوش است به اینکه فرزندش دکترا دارد؛ اما هنوز نمی‌تواند ارتباطاتی با دیگران داشته باشد! ✨ می‌گوییم: خدایا! کمک کن اطرافیان آن‌قدر از من رسیدگی‌های مختلف را دیده باشند که با تبعیت از من خودشان نسبت به همدیگر امدادهای مختلف را برسانند. آن‌ها را بر این امر موفق بدار! 📌 ادامه دارد... 📚 " استاد بروجردى" https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
✳️ *اتصال خوبی‌ها به‌دليل ارتباط صحيح* دعای ٢٦ صحیفۀ سجادیه 🔅 «و وَفِّقْهُمْ لـِ... هِدَایةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ» ✨ خدايا! اگر کسی از مسائل دینی سؤال کرد، این‌ها قدرت هدایت داشته باشند. 🔅 «وَ مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِیرِهِمْ،» ✨ خدايا! آن‌ها آن‌قدر به بلوغ رسیده باشند که اگر کسی از آن‌ها نظرخواهی کرد، نظرات صائبی را ارائه دهند. 🔅 «وَ تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ» ✨ خدايا! آن‌ها بتوانند ابراز احساسات کنند. اگر مسافری از سفر آمده، به‌دیدن او بروند. ❇️ در ارتباطات، از خدای سبحان می‌خواهیم هم خود ما به جزئیات امور توجه کنیم، هم بخواهیم اطرافیان ‌ما در شعاع وسیعی این قابلیت را داشته باشند و این قابلیت را ظاهر كنند. ❇️ ممکن است فردی کار خیری را انجام بدهد؛ اما فرزندش اصلاً در آن کار نباشد! اما ما از خدا می‌خواهیم که اطرافیان نيز از ما الگوی خیر بگیرند. اگر اجرای ما در هر یک از این موارد بدون آفت و عارضه باشد، خود به خود اطرافیان متمایل می‌شوند. اما اگر اجرای ما به خانواده و دوستان آسیب وارد کند، بديهی است كه موجب کدورت می‌شود. ♦️ وقتی کار خیر ما موجب غفلت ما از اطرافیان شود، دل‌زدگی ایجاد می‌کند و باعث می‌شود اطرافیان این مسیر را ادامه ندهند. ✨ خدايا! ما اجرای مناسبی در این امور داشته باشيم که آن‌ها هم موفق بشوند به همۀ این مسائل اخلاقی و اعتقادی و عملی، رسیدگی صحیح داشته باشند. ❇️ سپس دوباره برای خود دعا می‌کنند که به نظر بنده وقتی برای خود دعا می‌کنند؛ یعنی، فردی که عهده‌دار مسئولیتی است، اگر می‌خواهد مسئولیت خود را خوب انجام بدهد، نیاز به دعا برای خود دارد. 🍃 به‌همین جهت می‌گویند: 🔅 «وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُم، وَ أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ... » ✨ [خدایا! مرا توفیق ده که بدکارشان را به احسان پاداش دهم و از ستمکارشان با گذشت و بخشش صرف نظر کنم.] 🌀 نکتۀ دیگر: حضرت برای اطرافیان مؤمن و ولایی خود دعا می‌کنند که علاوه بر اینکه به‌عنوان الگو قرار بگیرند، خودِ حضرت با آن‌ها ارتباط خوبی داشته باشد. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
ادامۀ دعای ٢٦ صحيفۀ سجاديه ❇️ حضرت برای اطرافیان مؤمن و ولاییِ خود دعا می‌کنند، علاوه بر اینکه به‌عنوان الگو قرار بگیرند، خودِ حضرت با آن‌ها ارتباط خوبی داشته باشند: 🔅 «وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ» (مرا چنان کن خدایا! که با بدکاران ایشان به احسان مقابله کنم.) ✨ خدایا! گاهی اوقات اطرافیان ولاییِ من بد عمل کردند؛ اما من عمل نامناسب آن‌ها را نبینم، بلکه ولایت پذيري آن‌ها را لحاظ كنم و به دلیل همان قبول ولایت، به آن‌ها احسان نمايم. چند معنا برای این عبارت وجود دارد: ✨ خدایا! به من توفیق بده در میان اطرافیان مؤمنم به هنگامِ كوتاهى كردن در حق من، مقابلۀ به مثل نداشته باشم؛ یعنی اگر نسبت به من کوتاهی و جسارت داشتند، من نسبت به آن‌ها لطف داشته باشم. آن‌ها مُسیء باشند، من مُحسن باشم. چرا؟ برای اینکه همۀ آن‌ها نعمت ولایت پذيري را دارند. 💢 در نگاهی عمیق‌تر ممکن است همین افراد ولایی، بدکار و کم‌کار باشند؛ اما خدایا! اگر ظلمی هم کردند و اگر کم‌کاری هم داشتند: 🔅 «أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهم؛» (از ظالمان ایشان با گذشت صرف نظر کنم [عبور کنم و ندیده بگیرم].) 🔅 «وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ» (وحسن ظن را در مورد همۀ آن‌ها بکار گیرم) ❇️ در مورد همۀ برادران دينیِ خود خوش‌بین باشم كه اگر هر کاری می‌کنند بر اساس جهل است و در صورت علم و آگاهی، قطعاً كار ناصواب انجام نمی‌دادند. 🔅 «أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ» (با بر و نیکی نسبت به همۀ آن‌ها برخورد نمایم.) ✨ خدايا! از من خیرات گسترده‌ای به همه‌ برسد و چشمم را نسبت به بسیاری از عیوب‌ آن‌ها بپوشانم و ندیده بگیرم. 🔅 «وَ أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً» (به جهت تواضع با آن‌ها نرم باشم.) 🔅 «وَ أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً» (بر اهل بلا و گرفتاران ایشان مهربانانه دل بسوزانم.) ❇️ اگر گرفتار و مصیبت‌دیده شدند، قساوت قلب نداشته باشم و نگویم حق او بود، بلکه برای آن‌ها رقیق القلب باشم. 🔅 «وَ أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً» (ودر غیاب آن‌ها دوستیِ خود را آشکار نمایم) ❇️ در پنهان نسبت به آن‌ها اظهار لطف کنم. پشت سر آن‌ها به همه بگويم چقدر دوست‌شان دارم! 🔅 «وَ أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً» (از سر خیرخواهی خواهان بقای نعمت برای ایشان باشم.) ❇️ از خدا بخواهم و دوست داشته باشم نعماتشان باقی بماند. . 🔅 «وَ أُوجِبُ لَهُمْ مَا أُوجِبُ لِحَامَّتِي» (وهرچه را برای خویشان خود لازم می‌دانم برای آن‌ها نیز لازم بدانم.) 🔅 «وَ اَرْعَی لَهُمْ مَا اَرْعَی لِخَاصَّتِي» (و آنچه برای خاصان خویش منظور داشته و رعایت می‌کنم در بارۀ آن‌ها نیز رعایت نمایم.) ✨خدایا! مرا برای افراد ولایتی به گونه‌ای قرار بده که هرچه برای دوستان صمیمی‌ خود لازم می‌دانم، برای آن‌ها هم لازم بدانم. هرچه برای خواص خود رعایت می‌کنم، برای آن‌ها هم رعایت کنم. در واقع دایرۀ خدمات‌رسانی من گسترده باشد! خدماتی که من به نزدیکان خود می‌رسانم، به همسایگان و افرادی که امام شناس‌اند هم برسانم. گویا همه را یکسان می‌نگریم. 🍀 سپس می‌گوییم: آن‌ها هم نسبت به من همین‌ طور باشند. 🔅 «وَارْزُقْنٍی مِثْلَ ذَلِکَ مِنْهُم» (و مرا نیز از سوی ایشان رفتاری همانند رفتار من روزی کن.) 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
✳️ *نيك بختی، حاصل از معرفت طرفيني* ادامۀ دعای ۲۶ صحیفۀ سجادیه 🔅 «زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي، وَ مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي وَ أَسْعَدَ بِهِمْ» (و بصیرتشان را در حقّ من و معرفتشان را به فضل من افزون کن تا به خاطر من نیک‌بخت شوند و من نیز به خاطر آنان نیک‌بخت شوم.) ❇️ باید در روابط با اطرافیان ولایی خود، به نحوی باشیم که هم ما مایۀ سعادت آن‌ها باشیم و هم آن‌ها مایۀ سعادت ما باشند. 💢 کُد بسیار مهم اين است كه در روابط، بده بستان داشته باشيم. هم دریافت‌کننده هم پرداخت‌کننده باشيم. هم خود عامل سعادت دیگران بوده و هم اجازه بدهیم دیگران خدماتی به ما بدهند و آن‌ها سعادت‌مند باشند. یکّه‌تاز صحنه نباشیم! ✨ خدايا! به‌وسيله خدمتی که اطرافیان به ما می‌کنند آن‌ها سعید شوند و ما هم با خدمتی که به آن‌ها می‌کنیم سعید شویم. 💢 اگر اجازه بدهيم اطرافيان به ما خدمات بدهند، آن‌ها به وسیلۀ ما سعید می‌شوند. ❇️ متأسفانه بعضی از بزرگ‌ترها هیچ چیزی از کوچک‌ترها قبول نمی‌کنند، این همان ردّ الاحسان است كه راه لطف را مسدود می‌كنند. فرد کوچک‌تر مايل است کارخيری انجام دهد؛ اما بزرگ‌تر، اجازۀ گشايش نمی‌دهد. 🍀 ابتدا فرمودند:« يَسْعَدُوا بِي»، سپس فرمودند:«أَسْعَدَ بِهِمْ»؛ یعنی راه را باز کنیم. خدمتی، لطفی، مهری داشته باشیم. 🔰 مثلاً وقتی کسی می‌گوید: فلان جا تو را دعا کردم، بگوییم: اتفاقاً خدا می‌داند چقدر به‌دعای شما احتياج داشتم! این نوع برخورد چقدر به دل او می‌نشیند و گواراست! اگر بحث را عوض کنيم و نشنیده بگیريم، او دیگر به‌وقت ضرورت، کمکی به ما نمی‌کند و می‌گوید: دعای ما که برای فلانی كارآيی ندارد؛ اما اگر از او تشکر کنيم چقدر احساس سعادت و خوش‌بختی خواهد كرد! 🌀 نكته: سعی کنیم اطرافیانِ ما با ما روحیه بگیرند، همان طور که ما هم از اطرافیان‌ روحیه می‌گیریم. 📌 ادامه دارد... 📚 «استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
✳️ *ارتباط با آسمانيان و زمينيان* 📔 صحیفه سجادیه، دعای ۳۱: 🔆 «لِتَسْمَعَ سَمَاؤُكَ وَ مَنْ فِيهَا وَ أَرْضُكَ وَ مَنْ عَلَيْهَا مَا أَظْهَرْتُ لَكَ مِنَ النَّدَمِ، وَ لَجَأْتُ إِلَيْكَ فِيهِ مِنَ التَّوْبَةِ. فَلَعَلَّ بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِكَ يَرْحَمُنِي لِسُوءِ مَوْقِفِي وْ تُدْرِكُهُ الرِّقَّةُ عَلَيَّ لِسُوءِ حَالِي فَيَنَالَنِي مِنْهُ بِدَعْوَةٍ هِيَ أَسْمَعُ لَدَيْكَ مِنْ دُعَائِي، أَوْ شَفَاعَةٍ أَوْكَدُ عِنْدَكَ مِنْ شَفَاعَتِي تَكُونُ بِهَا نَجَاتِي مِنْ غَضَبِكَ وَ فَوْزَتِي بِرِضَاكَ.» ✨ خدایا! همه اعتراف‌های من به ندامت و پشيمانی به این دلیل است که هم آسمان و سکنۀ آسمان و هم زمين و سكنۀ زمين صدای پشيمانی مرا بشنوند. شاید بعضی از آن‌ها به لطف تو به من رحم کنند، یا دلشان برای من بسوزد و به من دعا کنند و دعای آن‌ها نزد تو قبول‌تر از دعای من نزد تو باشد. و شفاعتشان نزد تو قوی‌تر از شفاعت من نزد تو باشد و از این طریق من نجات پیدا کنم و به رضایت تو برسم. ❇️ در اين فراز، ارتباط میان گنه‌کار و همۀ آسمانیان و خودِ آسمان و همۀ زمینیان و خودِ زمین برقرار می‌شود. ارتباطی بسیار مؤثر و نقش‌آفرین که می‌تواند موجبات دعای آن‌ها به بنده را فراهم كند. یعنی تائب می‌خواهد صدای خود را به گوش همۀ آسمانیان و زمینیان برساند و به‌نحوی از آن‌ها کمک می‌گیرد که او را دعا کنند. شاید دعای آن‌ها در مورد این فرد تائب مستجاب بشود. 💢 نکتۀ بسیار جالبی است! اصلاً شاید علت اینکه دعا را بر زبان می‌آوریم و تنها در دل نمی‌گوییم همين باشد که می‌خواهیم آسمان و زمین و همۀ اهل آن‌ها بشنوند. سيگنال صوت تائب خیلی قوی است! گويا به همۀ مردم زمین و به همۀ سکنۀ آسمان می‌رسد. موج صوت او بسیار قوی است. و البته صدا، صدایی است محبوب، نه منفور. ❇️ آسمانیان صدای تائب را می‌شنوند و گریزان نیستند؛ بلکه سمیع صوت او می‌شوند. زمینیان تعجب نمی‌کنند، بلکه سمیع صوت او می‌شوند. ❇️ حیطۀ صوت تائب در زمین این‌قدر گسترده است تا همۀ زمینیان و همۀ آسمانیان صدای او را می‌شنوند و او امیدوار است که به لطف خدای سبحان هر یک از آن‌ها رحمی به او كرده و سفارش او را به خدا و دعای مؤثر و شفاعت موجهی برایش بکنند. و از این طریق فرد نجات پیدا کند و به رضوان الهی نائل شود. ❇️ حتی فکر کنیم جایی که سجاده انداخته‌ایم زمین زیر پایمان و آسمان بالای سرمان صدايمان را می‌شنوند و دعا می‌کنند. 🔰 شاید برای همین به ما توصیه شده است در منزل عبادت‌های مستحبی را در جاهای مختلف انجام بدهیم. تا هر زمینی برای ما دعا کند. ❇️ *آن‌قدر تائب نزد خدا ارزشمند است که خدای سبحان صدای او را به همۀ اهل زمین و اهل آسمان می‌رساند.* ❇️ یعنی خدا یک ستاد پشتیبانی قوی برای او قرار داده است که همه او را کمک کنند تا به رضایت خدای سبحان نائل بشود و در آستانۀ توبه، ناکام برنگردد. ⚡«مَن علیها» و «مَن فیها» ارتباط عجیب و غریبی است بین ما و همه موجودات آسمانی و زمینی. 📌 ادامه دارد... 📚 «استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
💠 *اوج رفتار كريمانه* 📘 صحیفۀ سجادیه، دعای ۳۹: 🔆 «وَ امْنَعْنِي عَنْ أَذَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ، وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ» خدایا! برای من مانعی ایجاد کن که هیچ فرد مؤمن و مؤمنه‌ای و مسلم و مسلمه‌ای را اذیت نکنم. ✨ خدايا! من نمی‌خواهم هیچ آسیبی به دیگران برسانم و مايلم مظهر نام «سلام» باشم و دیگران از آفات من در امان باشند. 🔆 «اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا عَبْدٍ نَالَ مِنِّي مَا حَظَرْتَ عَلَيْهِ» ✨ خدايا! اگر فردی در مورد من امری را انجام داده که از نظر شریعت ممنوع بوده، مثلاً به من تهمتی زده یا غیبت مرا کرده یا مرا استهزاء و تحقیر نموده. 🔆 «وَ انْتَهَكَ مِنِّي مَا حَجَزْتَ عَلَيْهِ، فَمَضَى بِظُلَامَتِي مَيِّتاً، أَوْ حَصَلَتْ لِي قِبَلَهُ حَيّاً فَاغْفِرْ لَهُ مَا أَلَمَّ بِهِ مِنِّي، وَ اعْفُ لَهُ عَمَّا أَدْبَرَ بِهِ عَنِّي، وَ لَا تَقِفْهُ عَلَى مَا عَنْهُمْ فِيَّ» آبروی مرا برده، و در این وضعیت و زیر بار ظلم به من، از دنیا رفته و یا هنوز زنده است ولی حق مرا ادا و از من بابت این امر نامناسب عذرخواهی نکرده است، بابت این ظلم‌ها، تو او را ببخش! بابت آن‌چه به من پشت کرده، تو او را عفو کن. 🔆 «وَ لَا تَقِفْهُ عَلَى مَا عَنْهُمْ فِيَّ» ❇️ ما وقت‌هایی که خیلی هم خوب باشیم می‌گوییم خدایا! من به رویش نمی‌آورم اما خودت پنهانی گوشش را بپیچان، تا بفهمد چه ظلمی کرده است! 🍀 اما حضرت امام سجاد علیه‌السلام می‌فرمایند: او را واقف نکن که نسبت به من چه‌کار کرده! اصلاً او را مطلع نکن که چه صدمه و خسارتی به من وارد کرده. 🔆 «وَ لَا تَكْشِفْهُ عَمَّا اكْتَسَبَ بِي» آبروی او را بابت اعمالی که با من انجام داده است، نبر! ❇️ یعنی چقدر انسان باید در روابطش با افرادی که به او ظلم کرده‌اند، کریم باشد که نه تنها هیچ‌کسِ دیگر، بلکه خودِ فردِ خلاف‌کننده هم متوجه شدت قبح خودش نشود و آبروی او نزد خودش هم نرود! چقدر باید در روابطی که با یکدیگر داریم سعۀ صدر داشته باشیم که نه تنها او را ببخشیم، از خدا بخواهیم اصلاً متوجه زشتیِ عملش نشود. 💢 البته نمی‌گویم او را کلاً متوجه زشتی عملش نکن، می‌گویم متوجه زشتی عملش در مورد من نکن. چون می‌خواهم این کار را با بقیه نکند، متوجه بشود؛ اما چون نمی‌خواهم شرمندۀ من بشود، او را متوجه هتک حرمتی که نسبت به من کرده است، نکن! 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
📘 ادامۀ دعای ٣٩ صحیفۀ سجادیه 🔆 «أَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِيدِكَ أَدْرَكَهُ مِنِّي دَرَكٌ، أَوْ مَسَّهُ مِنْ نَاحِيَتِي أَذى، أَوْ لَحِقَهُ بِي أَوْ بِسَبَبِي ظُلْمٌ فَفُتُّهُ بِحَقِّهِ، أَوْ سَبَقْتُهُ بِمَظْلِمَتِهِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَرْضِهِ عَنِّي مِنْ وُجْدِكَ وَ أَوْفِهِ حَقَّهُ مِنْ عِنْدِکَ» (الهی و هر یک از بندگانت که از جانب من به او صدمه‌ای رسیده، یا از سوی من آزاری متوجه او شده، یا از من و یا به سبب من ستمی بر او رفته، پس حق او را پایمال کرده، یا به مظلمه‌اش بر او سبقت جستم، پس بر محمّد و آلش درود فرست، و او را به فضل خود از من خشنود فرما، و حقّش را از نزد خود پرداخت کن) ❇️ از خدای سبحان درخواست می‌کنیم: هر کسی از بندگان تو که من به او ظلم کردم و موجب شدم او به من ظلم کند، تو با قدرتت به ميدان بيا و او را از من راضی كن چون من به‌تنهایی استطاعت راضی كردن او را ندارم. ✨ خدايا! اقدام برای مختومه كردن پروندۀ خسارتی که به دیگران رساندیم، در عهده ما نيست و در اين زمينه ناکام هستیم. پس خودت عنايتی كن تا برای ردّ و دفع آن ظلم، اقدامی صورت گيرد. ✨ سپس می‌گوییم خدایا! من که می‌دانم مستحق عقوبت تو هستم! چون به بندۀ تو ستم کردم؛ اما مرا از عدل خودت حفظ و با فضلت برخورد كن! یعنی وقتی حق او را پرداخت کردی، مرا در محکمۀ عدالت خودت محاکمه نکن. 💢 اين فراز نشان می‌دهد «حق الناس» دو وِجهه دارد: 🔸با خدا 🔸با خلق ✨ خدایا! وقتی تو به‌جای من، حق خلق را پرداخت کردی، مرا از عذاب كوتاهی‌ها و قصورم حفظ کن. چون ممکن است بعد از پرداخت به او، محاسبه و مؤاخذۀ من شروع شود و بفرمایی چرا با بندۀ من این چنین معامله کردی؟ ✨ خدايا! به من نگو من حقّ او را دادم حالا نوبت خود توست! تو چرا این کار را کردی؟! 💢 در روابط سالم: 🔸 اولاً، انسان خود را به مردم بدهكار می‌بیند؛ 🔸 ثانیاً، از خدا می‌خواهد که مردم را از او راضی کند. 💢 در شرايط فعلی دفن و ختم‌ِ میت‌ها مجازی است. در این دفن‌ها «اللّهُمَّ لَا نَعْلَمُ مِنْهُ اِلَّا خَیْراً» (خدایا ما جز خوبی از او نمیدانیم) نمی‌گویند. سعی کنید این سنت را حتماً بگذارید که قبل از دفن، در فضای مجازی از همه، این اقرار را بگیرید. متأسفانه خیلی از توفیقات گرفته می‌شود كه يكی از آن‌ها هم همین است. ✨ خدایا! تو او را از ما راضی کن، وقتی تو او را از من راضی کنی، بدهی باقی نمی‌ماند. ✨ خدايا! آن‌قدر لطف تو وسيع باشد که جبرانِ خسارت ما بشود. ✅ باور داریم ما به وسیلۀ ظلمی که به دیگران کردیم، مستحق عقوبت خودِ خدا هستیم. اما تا تنور داغ است، از خدا درخواست می‌کنیم که ما طاقت عدل تو را نداریم. علاوه بر بخشش آن ظلم، خودِ ما را هم مورد مغفرت قرار بده! 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
ادامۀ دعای ٤١ صحيفۀ سجاديه 💠 *قرار گرفتن در فضای امن* 🔆 «وَجِّهْنِي فِي مَسَالِكِ الآْمِنِينَ» ✨ خدایا! در محل‌های سلوک، کسانی هستند که وجودشان مملو از امنیت است، مرا در آن مسالک سیر بده و جهتم را در آن جهت، هدف‌گیری کن. 💠 ما از خدای سبحان می‌خواهيم: هیچ‌گونه آسیبی از اطرافیان به ما نرسد. مثلاً اگر اطرافیان متوقع باشند و من خدای ناکرده توقعات آن‌ها را برآورده نکنم، به نوعی به شخصیت من آسیب وارد می‌شود؛ چون سائلی را رد کردم و با رد کردن آن سائل، نا آرامی روانی ایجاد و موجب وجدان درد ما می‌شود؛ اما اگر اطرافیان ما بی‌توقع باشند و هیچ‌گونه درخواستی از ما نداشته باشند ما در یک امنیت محیطی قرار می‌گیریم در این صورت فضائلی که کسب کردیم در معرض زوال نیست و آفتی بر این فضیلت وارد نمی‌شود. ♦️ اگر نهایت مراقبه را داشته باشید که غیبت نکنید؛ اما در میان اطرافیان شما فردی حضور داشته باشد که نسبت به غیبت بی‌پروا است، حال اگر ناخواسته غیبت را شنیدید و از غیبت شونده دفاع لازم را نکردید، ناخواسته بسیاری از امتیازات خود را از دست داده اید. و علت اصلی از دست دادن امتیاز، فردی است که در مقابل شما غیبت کرده است. یعنی او به امنیت شما اسیب وارد کرده است. 💠 اگر در اطراف شما، افرادی باشند که فضا را از معصیت امن نگه می‌دارند؛ نه دروغی و نه غیبت و نه نفاق و نه کینه‌ای دارند، در این صورت خود به خود موجودی شما بدون آفت و مصون و محفوظ می ماند. به‌همین جهت از خدای سبحان درخواست می‌کنیم «وَ وَجِّهْنِي فِي مَسَالِكِ الآْمِنِينَ» 🌀 به عبارت دیگر، در مسیر سیر ما، راهزن‌های مختلفی وجود دارد. حالا اگر ما در میان جمع امن قرار بگیریم از دستبرد راهزن‌ها مصون و محفوظ می‌مانیم. اما اگر میان جمع عادی و عامی قرار بگیریم، در بسیاری از موارد به درآمد معنوی ما خسارت جدی وارد می‌شود و از دست می‌رود. 📌 ادامه دارد... 📚 « بيانات بروجردى» https://eitaa.com/peivandemahdavi
💠 *قرار گرفتن در گروه صالحين* ادامۀ شرح دعای ٤١ از صحيفۀ سجاديه: 🔆 «وَ اجْعَلْنِي فِي فَوْجِ الْفَائِزِينَ» (خدایا! مرا در گروه رستگاران قرار بده ) 🍀 رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمايد: 🔆 «عَلیٌ وَ شِیعَتُهُ هُمُ الْفَائِزُونَ» 📘 بحارالانوار ج۴۰، ص۷۶ (علی عليه‌السلام و پيروانش رستگاران روز قیامت هستند.) ✨ خدایا! مرا در زمرۀ شیعیان امیرالمؤمنین عليه‌السلام قرار بده یعنی درخواست می‌کنیم در زمرۀ افراد کامروا و موفقی قرار بگیریم که در این عالم بهترین نوع تبعیت و اطاعت را از اولیاء دینی داشتند و در سلامت محیطی ِخاصی قرار گرفتند. 💠 طبیعی است که فائزین دارای نشاط و از شور و شوق ويژه‌ای بهره‌مند بوده و محبت خدای سبحان و اولیای دینی را در دل داشته و همواره اقدام به عمل صالح می‌کنند، ما هم از خدا می‌خواهیم ما را در آن گروه و دسته قرار بده: یعنی در زمرۀ افرادی نباشیم که تماشاچیِ خوبان یا ثناگوی خوبان هستند، بلکه خودمان در زمرۀ کامروایانی باشیم که دیگران به لطف حق، زبان به ثناگویی ما باز می‌کنند. 🔆 «وَاعْمُرْ بِی مَجَالِسَ الصَّالِحِینَ» یعنی، از طریق من منفعتی نصیب خوبان شود. 💠 عمران و آبادی یعنی، منافع و بهره‌ای از طریق من به خوبان برسد و وجودی حقانی نصیب من بشود که برای اطرافیانم نه تنها ذره‌ای مضر نبوده، بلکه منفعت خاصی از طریق من به مجالس صالحین وارد شود. 💠 هرکس در حد خودش می‌تواند مؤثر واقع شود. یکی با قدم برداشتن و یکی با گفتن و یکی با خرج کردن در مجلس صالحین مؤثر است؛ پس بايد آباد کننده باشیم نه ویران کننده. 💠 در نهایت در این چهار درخواست از خدای سبحان طلب كرديم با چهار گروه فائزین و آمنین و صالحین و اصحاب یمین در ارتباط باشیم. گاه دریافت خوبی و گاه پرداخت خوبی داریم. 💠 در ارتباطمان با خوبان باید سعی کنیم حضور موفق داشته باشیم حضور نافع و کارا تا ارتباط مؤثر باشد. 💠 شاید سرَّ اینکه خدای سبحان از ما خواسته است که شروع و پایان مجالس با ذکر صلوات باشد، همين موفقيت در ارتباطات است؛ چون پيامبر و حضرات معصومين عليهم‌السلام سرسوزنی احتیاج ندارند؛ ولی با تعریف و تحميد و ثناگويی ما و شما، مجالس آن‌ها آباد می‌شود. 🌀 نتيجه آنكه عادت کنید فقط گیرنده نباشید، بلكه از بركات پرداخت كردن هم بهره‌مند گرديد. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
💠 *قرار گرفتن در گروه صالحين* ادامۀ شرح دعای ٤١ از صحيفۀ سجاديه: 🔆 «وَ اجْعَلْنِي فِي فَوْجِ الْفَائِزِينَ» (خدایا! مرا در گروه رستگاران قرار بده ) 🍀 رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمايد: 🔆 «عَلیٌ وَ شِیعَتُهُ هُمُ الْفَائِزُونَ» 📘 بحارالانوار ج۴۰، ص۷۶ (علی عليه‌السلام و پيروانش رستگاران روز قیامت هستند.) ✨ خدایا! مرا در زمرۀ شیعیان امیرالمؤمنین عليه‌السلام قرار بده یعنی درخواست می‌کنیم در زمرۀ افراد کامروا و موفقی قرار بگیریم که در این عالم بهترین نوع تبعیت و اطاعت را از اولیاء دینی داشتند و در سلامت محیطی ِخاصی قرار گرفتند. 💠 طبیعی است که فائزین دارای نشاط و از شور و شوق ويژه‌ای بهره‌مند بوده و محبت خدای سبحان و اولیای دینی را در دل داشته و همواره اقدام به عمل صالح می‌کنند، ما هم از خدا می‌خواهیم ما را در آن گروه و دسته قرار بده: یعنی در زمرۀ افرادی نباشیم که تماشاچیِ خوبان یا ثناگوی خوبان هستند، بلکه خودمان در زمرۀ کامروایانی باشیم که دیگران به لطف حق، زبان به ثناگویی ما باز می‌کنند. 🔆 «وَاعْمُرْ بِی مَجَالِسَ الصَّالِحِینَ» یعنی، از طریق من منفعتی نصیب خوبان شود. 💠 عمران و آبادی یعنی، منافع و بهره‌ای از طریق من به خوبان برسد و وجودی حقانی نصیب من بشود که برای اطرافیانم نه تنها ذره‌ای مضر نبوده، بلکه منفعت خاصی از طریق من به مجالس صالحین وارد شود. 💠 هرکس در حد خودش می‌تواند مؤثر واقع شود. یکی با قدم برداشتن و یکی با گفتن و یکی با خرج کردن در مجلس صالحین مؤثر است؛ پس بايد آباد کننده باشیم نه ویران کننده. 💠 در نهایت در این چهار درخواست از خدای سبحان طلب كرديم با چهار گروه فائزین و آمنین و صالحین و اصحاب یمین در ارتباط باشیم. گاه دریافت خوبی و گاه پرداخت خوبی داریم. 💠 در ارتباطمان با خوبان باید سعی کنیم حضور موفق داشته باشیم حضور نافع و کارا تا ارتباط مؤثر باشد. 💠 شاید سرَّ اینکه خدای سبحان از ما خواسته است که شروع و پایان مجالس با ذکر صلوات باشد، همين موفقيت در ارتباطات است؛ چون پيامبر و حضرات معصومين عليهم‌السلام سرسوزنی احتیاج ندارند؛ ولی با تعریف و تحميد و ثناگويی ما و شما، مجالس آن‌ها آباد می‌شود. 🌀 نتيجه آنكه عادت کنید فقط گیرنده نباشید، بلكه از بركات پرداخت كردن هم بهره‌مند گرديد. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
📗 دعای ۴۲ صحيفۀ سجاديه ✴️ در ارتباطات سالم از خدای سبحان درخواست عجیبی می‌كنيم: 🔆 «وَ اجْعَلْ لَنَا فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ وُدّاً» ✨ خدایا! محبت ما را در سينه مؤمنين قرار بده! یعنی مؤمنین ما را دوست داشته باشند. 🌀 نكتۀ قابل توجه اين است كه از خدا نمی‌خواهیم همۀ مردم، ما را دوست داشته باشند؛ بلكه درخواست می‌كنيم مؤمنین ما را دوست داشته باشند، پیشوای ما امیرالمؤمنین عليه‌السلام جاذبه و دافعه دارد گروهی دوستش دارند و گروهی يا دوست ندارند يا بغض ورزی دارند. ❇️ حب علی علیه‌السلام در بعضی از سینه‌ها هست و متأسفانه در بعضی از سینه‌ها وجود ندارد. ❇️ وقتی از خدا می‌خواهيم مؤمنین ما را دوست داشته باشند، گويا انسان از خدا می‌خواهد پایگاه باطنی و سرّیِ او، در سینۀ مؤمنین محكم باشد+ تا ارتباطات سالمِ او تضمين شود. 🔹 دوم اينكه از خدا می‌خواهیم این پایگاه را تو برای ما قرار بده نه ما برای خود قرار دهیم؛ چون اگر ما در اين كار دخيل شويم، در گذر زمان ویران می‌شود؛ اما وقتی خدای سبحان این پایگاه را برای ما قرار می‌دهد ابدی و پایدار خواهد شد. 🔹 سوم اينكه نبايد در سینۀ مؤمنین غریبه راه پیدا کند؛ بلکه بايد مَحرم و آشنایِ با حق در آنجا حضور داشته باشد. ✨ ما از خدای سبحان درخواست می‌کنیم که آن‌قدر ما را با خود مَحرم کن که نه تنها ورود ما در سینۀ مؤمنین بلامانع باشد؛ بلکه حضورمان الزامی نيز باشد و همۀ مؤمنین در هنگام دعا یاد ما باشند. ❇️ ما در ارتباط سالم نیاز داریم مؤمنین ما را دوست داشته باشند. ⚡ دعا مجموعه نیازمندی‌های انسان است؛ چنانچه ما برای سلوکمان و کسب کمال و فضیلت، نیاز داریم خوبان ما را دوست داشته باشند. ✨ ما بايد از خدای سبحان بخواهیم که او برای ما این جایگاه را قرار دهد، چون با هیچ‌یک از اعمالی که انجام می‌دهیم خودمان را مستحق این جایگاه نمی‌بینیم، این جایگاه فضل خدا است که در اختیار بنده قرار می‌دهد. ❇️ در ارتباطات سالم، وقتی حبّ ما در سینۀ مؤمنین قرار می‌گيرد، در سفرۀ دعای مؤمنین هم جای داريم و خدای سبحان عنایتی که به آن مؤمن می‌کند، نصیب ما هم می‌شود و رزق مضاعفی در اختیارمان قرار می‌دهد. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
📗 دعای ۴۴ صحيفه، دعای ورود به ماه مبارک رمضان: 🔆 «وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ وَ الصِّلَةِ، وَ أَنْ نَتَعَاهَدَ جِيرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ وَ الْعَطِيَّةِ، وَ أَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا مِنَ التَّبِعَاتِ، وَ أَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّكَوَاتِ، وَ أَنْ نُرَاجِعَ مَنْ هَاجَرَنَا، وَ أَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنَا، وَ أَنْ نُسَالِمَ مَنْ عَادَانَا حَاشَى مَنْ عُودِيَ فِيكَ وَ لَكَ، فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِي لَا نُوَالِيهِ، وَ الْحِزْبُ الَّذِي لَا نُصَافِيهِ.» (خدایا در ماه رمضان در این ضیافت خودت به ما توفیق بده که به ارحام‌مان نیکی گسترده داشته باشیم و به آنها وصل شویم همسایگان و پناهندگان به خود را از عطایا وفضایل و زیاده‌های خاصی بهره‌مند کنیم و اگر کسی از ما هجرت و قهر کرده است در این ماه رمضان به او مراجعه کنیم، اگر کسی در حق ما کوتاهی و تقصیر داشته است، ما با او منصفانه برخورد کنیم. کسی كه با ما عداوت ورزیده و دشمنی کرده است، ما با مسالمت با او برخورد کرده و مدارا کنیم.) ❇️ در بحث ارتباطات سالم، معلوم است زمان‌های خاص نیاز به سلامت ارتباطی بیشتری دارد، شما به ضیافت خدای سبحان دعوت شدید؛ ولی به شکرانه این حضور بايد رسیدگی خاص به بندگان خدا داشته باشید. ✴️ جالب است که در این رسیدگی، صحبت از كمك به فقیر نیست. «ارحامنا» چه بسا مستحق نیستند؛ اما ما می‌خواهیم به این ارحام‌مان لطف کنیم كه زمان آن ماه رمضان است. ✍️ «جِیرَانِنَا» ما همیشه جیران را به معنای همسایگان می‌شناختیم؛ ولی در درس خارج، حضرت آقا (مقام معظم رهبری) فرمودند که «جار» فقط به معنای همسایه نیست، هرکسی که به انسان پناهنده می‌شود و هرکس به ما امیدی بسته و به ما امیدوار است به او زیاد پرداخت كنيم نه به ميزان عدل. نه! آن‌قدری که حساب کرده است و مستحق است. ❇️ بحث استحقاق و ميزانِ مُحق بودن ِگيرنده نيست؛ بلكه ميزان فضل و كرم پرداخت كننده است. ✨ خدايا! کسی که با ما قهر کرده است «هَاجَرَنَا» مقابله به‌مثل نداشته و مقابله به‌ضد آن رفتار را داشته باشيم. از این زمان مبارك برای صلح و آشتی و رجوع استفاده كنيم و کسی‌که در حقّ من کوتاهی کرده است، با او به انصاف برخورد کرده و نگاه نکنم معامله او با من چطور بوده است، من در جایگاه صحیح خود قرار بگیرم. ✅ اگر کسی به من جسارت و دشمنی و حرمت شکنی کرده است، با او به سلامت برخورد کنم. 💢 از مجموعۀ این فرازها به‌دست می‌آید که ماه رمضان بايد ارتباطات ما بیش از سایر ماه‌ها از سلامت خاص، بهره‌مند باشد و بايد از خدا برای همۀ این روابط صحیح کمک بگیریم. ❇️ «وَفِّقْنَا» تو به ما توفیق بده! برای هر کسی یک نوع لطف لازم است. همسایه‌ای که به من عداوت کرده است يك نوع برخورد لازم دارد و فامیل یک نوع لطف ديگر نياز دارد. به یک گروه «نَصِل» یک گروه «نُخَلّص» یک گروه «نُراجِع» یک گروه «نُنْصِف» و یک گروه «نُسالِم» مسالمه... 💢 اگر خدماتی که به همسر می‌دهیم همان را به فرزند بدهیم، ظلم است هرکدام خدمات اختصاصی لازم دارند هر چند ممکن است خدمات مشترک هم داشته باشند. ❇️ ما باید افراد را با عناوین خاصّ خود مورد لطف و مهر قرار دهیم، هر عنوانی، لطف خاصی را می طلبد؛ نمی‌توانیم همه را سر جمع و با یک عنوان مورد لطف قرار دهیم. 🔰 مثلاً برای ارحام، خیرات گسترده است «بر» ولی برای پناهندگان ما خیراتی که به نظرش زیاد بیاید ديگر بحث گستردگی نیست، بحث زیادی است که مقدار كار ما به چشم او زیاد بیاید. برای خانواده، گسترش خدمات رسانی مهم است؛ چون اگر بعضی استفاده کنند و بعضی نکنند ناگوار است؛ ولی برای غریبه‌ها زیادی مهم است. ❇️ مقابله به مثل نکردن توصيه ديگر امام در این ماه است. انسان در ماه صيام آن‌قدر به بلوغ فکری می‌رسد که «نُراجِع... نُسَالِمُ مَنْ عَادَانَا.» هیچ طرف مقابل را در نظر نمی‌گیریم؛ بلكه باور کرده‌ايم خدای سبحان به ما توانمندی‌های عجیبی را عنایت کرده است که می‌توانیم از این توانمندی‌ها در مقابله با کسانی که به ما آسیب رساندند، استفاده صحیح کنیم. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» كلاس مهارت‌های ارتباطی از صحيفۀ سجاديه ١٤٠٠/٢/٦ https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
💎 *وساطت پيامبر در انجام خيرات*. 💎 *هر کمال و خیر و سبقتی که از ما صادر می‌شود، با وساطت این خانواده است. به‌همین جهت می‌گوییم بی‌نهایت بر آنها درود بفرست.* 📙 صحیفۀ سجادیه، دعای ۴۵: 🔆 «اللَّهُمَّ تَجَاوَزْ عَنْ آبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ أَهْلِ دِينِنَا جَمِيعاً مَنْ سَلَفَ مِنْهُمْ وَ مَنْ غَبَرَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ» (بارالها از پدران و مادران و اهل دین ما همگی، چه آنکه از ایشان از دنیا رفته، و چه آنکه تا قیامت به آنان خواهد پیوست، درگذر) ⚡غبر: آنچه می‌ماند. ✅ ارتباط درست این است که انسان سفرۀ دعا را بسیار گسترده بیندازد. از حضرت آدم و حوا و از زمان شریعت ابراهیم شروع كند. تمام گذشتگان، همۀ کسانی که مرحوم شده‌اند و همۀ کسانی که نیامده‌اند و در آینده می‌آیند. 🔰 نقل شده خانمی داماد بسیار خوش‌اخلاقی داشت او می‌گفت من از زمانی که دخترم را قنداق می‌کردم، برای داماد خوش‌اخلاق و متدین دعا می‌کردم. ما می‌گوییم آفرین چقدر عاقبت اندیش است! 🍀 حالا امام می‌فرمايند: ما برای نوه و نتیجه و ندیده، و نسل خودمان تا قیامت جدا و برای تمام متدینین تا قیامت دعا می‌کنیم. 💢 وقتی انسان آن‌ها را دعا می‌کند، احساس بدهكاری به دعا كننده خواهند داشت! یعنی اگر خدای نکرده در قیامت کم بياورم، او از موجودی خودش به ما می‌دهد چون فکر می‌کند مدیون ماست. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
📙 *صحیفۀ سجادیه، دعای ۴۷ (دعای روز عرفه):* "ارتباط خاضعانه با خدا" 🔆 «وَ ذَلِّلْنِي بَيْنَ يَدَيْكَ، وَ أَعِزَّنِي عِنْدَ خَلْقِكَ، وَ ضَعْنِي إِذَا خَلَوْتُ بِكَ، وَ ارْفَعْنِي بَيْنَ عِبَادِكَ، وَ أَغْنِنِي عَمَّنْ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي، وَ زِدْنِي إِلَيْكَ فَاقَةً وَ فَقْراً وَ أَعِذْنِي مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ، وَ مِنْ حُلُولِ الْبَلَاءِ أَنَاتُهُ.» ✨ خدایا! مرا در محضر خودت ذلیل و خاضع و خاشع قرار بده و در نزد خلق به من رفعت و عزت عطا کن. ✅ یکی از رموز ارتباط سالم این است که انسان خود را در محضر حق بندۀ محض ببیند و در کمال ذلت قرار بگیرد و از او نهایت خضوع مشاهده بشود. در این صورت خدای سبحان جایزۀ این خضوع را، عزت در میان خلق قرار می‌دهد. *جایزه این تواضع را رفعت بین بندگان قرار می‌دهد.* 💢 اگر کسی واقعاً در خلوت خود باورهای نامناسبی نسبت به خود دارد، باورِ برتری نسبت به سائرین، یا باورِ رفعت در مقابل مردم، یا باورِ عزت، این باور، قطعاً به ارتباطات او آسیب وارد می‌کند. و حتماً رابطۀ ناسالمی میان او و خلق مشاهده می‌شود؛ چون در خلوت، تصویر ناسالمی از خود دارد. وقتی انسان تصویر نادرستی از خود داشت، در میان جمع این تصویر به تصدیق می‌رسد. آن نگرش ناصحيح موجب واکنش نامناسب در میان جمع می‌شود. ✅ اگر انسان در خلوت، تصویری كه از خود دارد، ذلول و رام بودن در محضر حق است و خود را در مقابل خدای سبحان ناچیز و پست ببیند، این تصویر صحیح، موجب می‌شود خدای سبحان در ارتباطات با مردم، او را از عزت و برتری خاصی بهره‌مند کند. ❇️ وقتی پيشانی روی زمین گذاشته می‌شود، انسان همۀ پستی خود را در مقابل خدا نشان می‌دهد. مهم این است که تصویرسازی انسان از خودش درست باشد. 💢 یکی از نمادهای ارتباطات سالم این است که انسان صفات زير را نداشته باشد: گرفتار خودپسندی و خودبینی و مجموعه صفاتی که در میان مردم موجب نفرت می‌شود. ✅ *اگر انسان خود را در مقابل حق ناچیز ببیند، نه ادعایی دارد، نه مطالبه‌ای از اطرافیان دارد، نه تحقیری نسبت به آن‌ها دارد. در نهایت هم خدای سبحان جایگاهی را نصیب او می‌کند که اصلاً تصورش را نمی‌کرد و عزت او غیر قابل تصور است!* ✨ ما از خدای سبحان عزت و رفعت بین عباد را طلب می‌کنیم؛ اما این‌ها نیازمند تواضعی است که انسان باید در مقابل خدای سبحان داشته باشد. علاوه بر این در مقابل همۀ اوامر الهی نهایت خضوع را داشته باشد و هیچ‌گونه اعتراض باطنی نسبت به تکالیف الهی نداشته باشد؛ این اعتراض نداشتن موجب می‌شود او در میان مردم از اعتبار خاصی بهره‌مند گردد. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
٦٧ ♦️ *توقع از خلق، ممنوع!* 📙 ادامۀ دعای ٤٧ صحیفۀ سجادیه: 🔆 «وَ أَغْنِنِي عَمَّنْ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي» ✨ خدایا! مرا بی‌نیاز کن از کسی که از من بی‌نیاز است. ❓چه کسی از من بی‌نیاز است؟ همۀ خلائق از ما بی‌نیازند. همۀ خلائق، محتاج خدا هستند، اساساً نیاز به رسیدگی ما ندارند. خدا آن‌ها را تأمین می‌کند. حال می‌گوییم: ✨ خدایا! ما را از خَلقَت بی‌نیاز کن. ❇️ همانطور که خلق تو از من بی‌نیاز هستند من هم از آن‌ها بی‌نیاز باشم. یکی از عناصر مهم ارتباط سالم با مردم، توقع نداشتن از يكديگر است. 💢 *توقع، نیازمندی است.* ❇️ در ارتباط سالم به همۀ مخلوقات به این دید نگاه کنيم که آن‌ها از ما بی‌نیاز هستند و تأمین همۀ نیازمندی آن‌ها به دست خداست. در آن صورت به هنگام كمك به آن‌ها هیچ عُجب و کِبرِی، بر ما وارد نمی‌شود. ❇️ وقتی به یک بی‌نیاز پرداختی داريم، فقط شكر خدا را به‌جا آوريم که اجازه فرموده به این بی‌نیاز کمک کنیم تا خدمات این بنده‌اش به‌دست ما انجام شود. با چنين ديدي دیگر نمی‌توانيم به کسی منت بگذاریم؛ چون خداوند ما را مأمور كرده است و هیچ کس به‌طور مستقل محتاج ما نیست. 💢 به همين دليل است که انسان بايد کار خیر را برُباید؛ چون می‌داند دیگری محتاج او نیست و خدای سبحان امور بندگان را حل می‌کند و ما فقط می‌خواهیم خودمان بهره‌مند بشویم. ✅ این نگرش که هیچ کس محتاج ما نیست. نه فرزند، نه همسر، نه دوست، نه معلم، نه شاگرد، نه کسی که از او خرید می‌کنیم، نه فقیر و... هیچ کدام به ما نیازمند نیستند، در سلامت روابط تأثیر جدی می‌گذارد. در این صورت ما منت دیگران را می‌کشیم که به آن‌ها خدمت کنیم. نه اینکه منت بگذاریم که خدمتی كرده‌ايم! 🔆 «وَ زِدْنِي إِلَيْكَ فَاقَةً وَ فَقْراً» ✨ خدایا! لحظه به لحظه فقر مرا به خودت افزون کن! 🌀 اين فراز در دو مرحله قابل بررسي است: 🔸 وقتی فقر من به خدا افزون شد، غنای من نسبت به خلق ظهور پیدا می‌کند . 🔸 و بر عکس‌؛ وقتی من خودم را از خلق بی‌نیاز دیدم، همۀ نیاز خود را بر یکی (خدا) عرضه می‌کنم. 🔆 «وَ أَعِذْنِي مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ» ✨ خدایا! مرا از چند امر در پناه خودت قرار بده. اولین امر سرزنش دشمنان است. 💢 نمی‌خواهم بواسطه رفتار من دشمنانم شاد بشوند. تو مرا در پناه خودت قرار بده عزت و رفعتی نصیبم نما. فقر به خودت را قسمتم کن که دائم تأمین باشم و سرزنش دشمن بر من بار نشود. ❇️ معلوم است سرزنش دشمن خیلی آزاردهنده است که می‌گوییم مرا از سرزنش دشمن در پناه خودت قرار بده. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
♦️ *كينه به دل گرفتن از مومنين، ممنوع است* 📗 صحیفۀ سجادیه، دعای ۴۷ (دعای روز عرفه): 🔆 «وَ انْزَعِ الْغِلَّ مِنْ صَدْرِي لِلْمُؤْمِنِينَ، وَ اعْطِفْ بِقَلْبِي عَلَى الْخَاشِعِينَ، وَ كُنْ لِي كَمَا تَكُونُ لِلصَّالِحِينَ، وَ حَلِّنِي حِلْيَةَ الْمُتَّقِينَ، وَ اجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْغَابِرِينَ، وَ ذِكْراً نَامِياً فِي الآْخِرِينَ، وَ وَافِ بِي عَرْصَةَ الْأَوَّلِينَ.» ✨ خدایا! کینۀ مؤمنین را از سينۀ من ریشه‌کَن کُن. ❇️ اگر بخواهیم ارتباط صحیح با افراد داشته باشیم، ابتدا باید به خدا پناهنده بشویم. بالاخره همۀ ما آسیب‌هایی به همدیگر رسانده‌ایم که موجب کینه شده! کینه، بی‌دليل اتفاق نمی‌افتد. 🍃 از خدای سبحان می‌خواهیم کینۀ مؤمنین را از سینۀ ما خارج کند. اما در مورد غیر مؤمنین درخواست خارج شدن كينه را نمی‌كنيم؛ زيرا هر روز دشمنان اهل‌بیت را لعن می‌کنیم و آتش لعن در دل‌مان شعله‌ورتر می‌شود و نمی‌توانیم کوتاه بیاییم. ✨ خدایا! تو سینۀ مرا پاک‌سازی کنی. 💢 نزع آورده شده است؛ یعنی در ارتباطات با مؤمنین نباید ‌ذره‌ای کینه در میان باشد كه در روابط آن‌ها تأثیر ‌بگذارد. ♦️اساسا‌ً نبايد دل ما گرفتار آسیب رسانی به مؤمنین باشد و به‌دنبال مكر و نقشه كشی برای آنان باشيم حتی اگر دلخوری‌هايی هم وجود داشته باشد بايد قبل از نهادينه شدن در سينه، آن را مرتفع كنيم. 🔆 «وَ اعْطِفْ بِقَلْبِي عَلَى الْخَاشِعِينَ» ✨ خدایا! من قلباً نسبت به كسانی كه در مقابل تو خشوع دارند، مهربان باشم. ❇️ قرار نیست روابط ما با همه یکسان باشد. کسانی را قلباً دوست داریم و کسانی را به‌طور رسمی ارتباط برقرار می‌کنیم. قانون همین است كه ارتباط با افراد مختلف يكسان نباشد قرار نیست! 💠 *ذكر خير ماندگار* 🔆 «وَ اجْعَلْ لِی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْغَابِرِينَ» ✨ خدایا! از تو می‌خواهم ذکر خیر از من را ماندگار كن. ✴️ *این یکی از نیازهای ماست كه در میان بازماندگان ذکر خیرما باقی بماند.* 🍀 امیرالمؤمنین در وصیت‌هایشان می‌فرمایند: 🔆 «خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مُتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُم» 📙 نهج‌البلاغه، حکمت ۹ (با مردم چنان آميزش و رفتار نمائيد كه اگر در آن حال مرديد (در مفارقت و جدائى) بر شما بگريند، و اگر زنده مانديد خواهان معاشرت با شما باشند.) ❇️ به‌گونه‌ای زندگی کنید که وقتی نیستید برای شما گریه کنند؛ یعنی این‌قدر به شما علاقمند باشند. ✨ خدایا! مرا طوری قرار بده که همه مدح و ثنای مرا بگویند و بازماندگان از من خاطرۀ بد نداشته باشند. ❇️ *در ارتباطات سالم و مهارت‌های ارتباطی، باید طوری برخورد کنیم که افراد بگویند غیر از تعریف و خوبی چیزی از او مشاهده نكرديم.* 💢 اگر انسان فکر کند که به‌زودی می‌ميرد و عمر دنيا كوتاه است، وقتی نمی‌داند فردا هست یا خير، ناخودآگاه خوب می‌شود و هر خیری از دستش بربیاید انجام می‌دهد و خدای سبحان ثناگویی او را در بازماندگان ‌جاری می‌کند. ♦️ انسان‌ها برای یک وجود خنثی، که ثناگویی ندارند! وجود مؤثر موجب ثناگویی می‌شود! 🍃 از خدای سبحان درخواست می‌کنیم تا زنده هستیم ما را وجود مؤثر و مفیدی برای اطرافیان‌مان قرار بدهد که بعد از مرگ‌مان ثناگوی ما باشند. 🔆 «وَ ذِكْراً نَامِياً فِي الآْخِرِينَ» ✨ خدايا! می‌خواهم ذکر من در ميان آيندگان رشد و نمو داشته باشد. وجودی داشته باشم که بعد از مرگم روز به روز جلوه‌گرتر شود. ❇️ ارتباطات ما نه فقط با افراد زمان خودمان به نحو زیبایی باشد، بلکه با افرادی که در تاریخ و بعد از ما خواهند آمد، رابطۀ خوبی برقرار کنیم. 🔰 خانمی نقل می‌كرد به یک شهیدی توسل پيدا کرده بود که شوهرش از کما برگردد. شهید هم اجابت كرده و با آن مرد در کما ارتباط برقرار کرده بود. در واقع آن شهید نه فقط در بازماندگان خود بلکه در بارۀ غریبه‌ها هم موثر است. 💢 گاهی اوقات وجود يك فرد آن‌قدر گسترده می‌شود كه مثلاً یک عالِم هزار سال قبل یک کتابی نوشته و در حال حاضر هنوز از آن کتاب استفاده می‌شود. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
٧٢ ♦️ *در برخورد با حسود به خدا پناه ببريد* 🍃 حضرت امام سجاد علیه‌السلام آموزش می‌دهند و می‌فرمایند مهارت ارتباطی با فرد حسود چنین است: 🔆 «فَنَادَيْتُكَ يَا إِلَهِي مُسْتَغِيثاً بِكَ، وَاثِقاً بِسُرْعَةِ إِجَابَتِكَ، عَالِماً أَنَّهُ لَا يُضْطَهَدُ مَنْ أَوَى إِلَى ظِلِّ كَنَفِكَ، وَ لَا يَفْزَعُ مَنْ لَجَأَ إِلَى مَعْقِلِ انْتِصَارِكَ، فَحَصَّنْتَنِي مِنْ بَأْسِهِ بِقُدْرَتِكَ.» ✨ خدایا! تو را صدا زدم در حالی که به تو استغاثه کردم. یعنی از تو کمک طلبیدم. خودم را در مقابله با این فرد عاجز و ناتوان می‌دیدم. اطمینان داشتم تو سریع جوابم را می‌دهی. اجازه نمی‌دهی او آبروی مرا ببرد و برای من نقشه بکشد. یقین داشتم هرکس به حمایت تو پناهنده شود، شکست نمی‌خورد. یعنی وجود این حسود موجب ناامنیِ زندگی من نشده چون من روی تو حساب باز کردم. با تو ارتباط خوبی برقرار کردم. یقین داشتم هر کس به پناهگاه حمایتی تو پناهنده بشود نگرانی ندارد. تو هم مرا از شرّ او حفظ کردی و اجازه ندادی او آسیبی به من وارد کند. 💢 مجدداً به خودم و شما یادآوری می‌کنم: ما در جامعه زندگی می‌کنیم. بالاخره اطرافیانی داریم که گاه و بی‌گاه به هر دلیلی نه تنها طاقت دیدن ما را ندارند؛ بلکه برای نابود کردن ما از هیچ امری فروگزار نیستند. اما به‌جای اینکه در مقابل او به دفاع از خودم بپردازم، به‌جای اینکه حتی فکر کنم با نمک‌گیر کردن، او را از حسادت جدا می‌کنم، با خدای او ارتباط برقرار می‌کنم: «قل اعوذ برب الناس». از ربّ او می‌خواهم تربیتش کند. از ربّ او می‌خواهم او را از این بیماری دور کند. از ربّ او طلب می‌کنم نتواند به من آسیب وارد نمايد. ❇️ در یک نگاه دیگر: در مهارت‌های ارتباطی گاهی اوقات باید عقب‌نشینی و همۀ امور را به خدا واگذار کنیم. خدایا! تو اصلاح امور را به دست بگیر. من فقط به تو پناهنده می‌شوم. این بندۀ توست كه با من اين‌گونه معامله می‌کند تو خودت به بنده‌ات توجهی داشته باش که از این بیماری عافیت پیدا کند. در واقع فکر ما نبايد گرفتار این فرد شود. ❇️ در ارتباط سالم نباید با حسود درگیر شويم و حتی در گوشه ذهن هم برای او امر نامناسبی را درخواست نکنيم. بلکه به خدا پناهنده شويم. خدا هم ما را تحت حمایت خودش قرار می‌دهد. ❇️ مجدداً یادآوری می‌کنم: «َکمْ مِنْ حَاسِدٍ» چقدر حسود در زندگی‌ ما وجود دارد؟! ممكن است افراد حسودی اطراف ما باشند که موجب می‌شود هر شب در نماز شفع و وترمان «مِن شرّ حاسدٍ إذا حَسَد» را ذکر کنیم. 💢 پس نبايد برای دفع آسیب‌رسانی اطرافیان‌ نقشه ‌بکشیم، بايد وظیفۀ درست خود را پیدا کنیم که استغاثه به خدای سبحان و یقین به اجابت است. در استغاثه، به خدا واگذار نمی‌کنیم. می‌گوییم خدایا! به فریادش برس. او کم آورده که حسودی می‌کند. او را به‌عنوان یک بیمار ‌ببینیم. ✨ *خدایا! تو او را تأمین و نعماتش را با عافیت به او یادآوری کن که دست از حسادت بردارد.* 🌀 نكته: یاد گرفتیم اگر در اطراف زندگی ما حسودانی وجود دارد، تعجب نكنيم. واقعیت زندگی این است که خیلی‌ها طاقت دیدن نعمات ما را ندارند. نه تنها طاقت ندارند، بلكه می‌خواهند هر جور شده ما را زمین بزنند؛ اما این واقعیت موجب نمی‌شود از زندگی‌ لذت نبریم يا برای ما درگیری فکری ایجاد ‌کند. این واقعیت قابل عبور است. عبور از این امر به وسیله استغاثه است. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
✳️ *شكايات و درددل را نزد خدا ببريم* 📙 صحیفۀ سجادیه، دعای ۵۱: دعایی است که حضرت در تضرّع و فروتنی ذکر کردند: 🔆 «أَشْكُو إِلَيْكَ يَا إِلَهِي ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيما وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ، وَ الُْمجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ، وَ كَثْرَةَ هُمُومِي، وَ وَسْوَسَةَ نَفْسِي.» ✍️ به‌نظر بنده این فراز یک پیغام خاص دارد و آن اينکه نزد هيچ‌كس درددل نكنيم بلكه شكايات و ناراحتی‌های خود را به‌سوی خدا ببريم. «أَشْكُو إِلَيْكَ يَا إِلَهِي» ✨ خدایا! من به تو شکایت می‌کنم. بابت چه؟ «ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيما وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ» خدايا نفس من ناتوان است از این که سرعت بگیرد به وعده‌هایی که تو به دوستانت دادی. ✨ خدايا! من آبروی خود را نزد کسی نمی‌برم. «أَشْكُو إِلَيْكَ» و فقط به تو شکایت می‌کنم. شكايت من بابت اين است که نفسم تنبلی و مسامحه می‌کند. از سهل‌انگاریِ نفسم، از عقب‌ماندگیِ نفسم به تو شکایت می‌کنم. 🔆 «وَ الُْمجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ» به تو شکایت می‌کنم از اینکه نمی‌توانم از آن چیزی که دشمنانت را پرهیز دادی، کناره‌گیری کنم. نفس من ناتوان و در حال غصه خوردن است. به تو شکایت می‌کنم از اینکه نفسم مرتب مرا وسوسه می‌کند. به من می‌گوید رها کن برگرد! این یک راه طولانی است. دست اندازش زیاد است، گردنه‌هایش سخت است. کار تو نیست! یک قدم هم که بر می‌دارم، نفس من به اسم من سند می‌زند. بُتِ مرا بزرگ می‌کند. 💢 بنابراين در بحث مهارت‌ها حق نداريم از خود به دیگران شکایت کنيم. اگر بدی و عیوب یک بچه را جلوی یک بزرگ‌تر دیگر یا بچه دیگری بگوییم واقعاً به ساختار شخصیتی او آسیب وارد کرده‌ایم و قبح انجام بدی را برای او مرتفع ساخته‌ايم و در نتيجه بدی به نظر او بد نمی‌آید. ما با ذکر معایب او در جمع، او را گستاخ می‌کنیم. با اين اوصاف روی چه محاسبه‌ای بدی‌های خود را برای دیگران بگویيم؟! اصلاً وقتی به دیگران می‌گویيم بدی‌ها در ما تقویت می‌شود. چون وقتی می‌گویيم، خودمان یک بار دیگر می‌شنويم. 🌀 *اگر می‌خواهيم تعامل خوبی با خود برقرار کنيم باید فقط به او (خدا) شکایت کنيم.* ⁉️ می‌گویید: چه فرقی دارد؟! او هم که می‌شنود! جواب می‌دهيم: او قبل از اینکه خودم بشنوم، می‌شنود. او «یا من هو اقرب اليّ من حبل الورید» است و از من به خودم نزدیک‌تر است؛ اما وقتی به او شکایت می‌کنيم، قبل از اینکه ما بشنويم او می‌شنود و اجازه نمی‌دهد این گفته اثر سوئی در ما بگذارد و فوری به درمان اقدام می‌کند. اجازه نمی‌دهد این نفس جسور و گستاخ بشود. ♦️ افرادی‌که از خودشان شکایت می‌کنند، یک سیکل معیوب به‌وجود می‌آورند؛ زيرا وقتی شکایت می‌کنند، شکایت در آن‌ها تقویت می‌شود، باورشان می‌شود آدم‌های بدی هستند. برای چه به من و امثال من می‌گویید، مگر من چه کاره‌ام؟ به کسی بگویيم که می‌تواند فوراً اصلاحات صورت دهد. ♦️ «وَكَثْرَةَ هُمُومِي» کثرت هموم، می‌خواهید رابطۀ خوبی با خود داشته باشید؟ به خدا شکایت کنید از اینکه غصه‌های زیادی سراغم آمده. قرار نبوده غصه بخورم، قرار بوده بندگی کنم. اصلاً قرار نبوده نگرشم به امور زندگی این‌طور باشد. پناه می‌برم به خدا! از اینکه شیطان مرا وسوسه کند تا به او شکایت کنم. پناه می‌برم به خدا! 💢 پس مهارت ارتباطی صحیح با خود این است که آبروی‌مان را نزد هیچ‌کس نبريم؛ بلکه مشکلات‌مان را فقط با خدا در میان بگذاريم. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
✳️ *اشتياق در اعلام نياز* 📙 صحیفۀ سجادیه، دعای ۵۴: 🔆 «اللَّهُمَّ اجْعَلْ رَغْبَتِي فِي مَسْأَلَتِي مِثْلَ رَغْبَةِ أَوْلِيَائِكَ فِي مَسَائِلِهِم» ✨ خدایا! من می‌خواهم در گداییِ خود مشتاق باشم و از سر جبر و زور درخواستی نكرده و در کمال شوق گدایی کنم، همان‌طور که وقتی دوستان تو درخواستی داشتند، مشتاقانه طلب می‌كردند. ❓می‌فرمایید به کدام قسمت بحث ارتباطات برمی‌گردد؟ عرض می‌کنم: ما در ارتباطاتی که با خوبان داریم، یکی از مهارت‌ها این است که از آن‌ها خوبی را یاد بگیریم. حتی نه فقط خوبیِ عملی، خوبیِ حالی آن‌ها را نيز یاد بگیریم. ✨ خدايا! من می‌بینم دوستان تو مشتاق ارتباط هستند، من هم می‌خواهم رابطۀ خوبی با آن‌ها داشته باشم تا اشتیاق ارتباطشان با تو را آموزش بگیرم. ❇️ در روابط صحیح باید خوبی‌های اطرافیان‌مان را اسکن کنیم. عکس آن‌ها را داشته باشیم و نگوييم این خصیصۀ اوست و امکان ندارد نصیب من بشود! اتفاقاً هم حالات خوشِ خوبان را ببینیم و هم این حالات خوش را برای خودمان طلب کنیم. 🌀 به‌نظر بنده یک نوع شکر ارتباطی است. شکر ارتباط با خوبان، تأثیرگذاریِ خوبان در زندگی ماست. 🔰 به‌طور مثال بگويم من احساس نياز نمی‌كردم این‌گونه از زندگی لذت ببرم؛ اما از زمانی که فلان کتاب را به من معرفی کردند، دید و نگاهم عوض و حالم خیلی خوب شده است. ❇️ در واقع وقتی با خوبان ارتباط برقرار می‌کنیم خوبی‌های اخلاقی و عملی و فضائل احوالی آن‌ها را مشاهده می‌كنیم. (رغبت در اینجا حال است، خُلق و عمل نیست.) 🔹 ما اگر واقعاً باور کنیم می‌‌توانيم مثل خوبان بشویم، به خوبان حسودی‌ نمی‌كنيم. 🔹 اگر باور کنیم کمالات ما می‌تواند مثل خوبان بشود، قطعاً از خودمان ناامید نخواهيم بود. 🔹 اگر باور کنیم حالات خوش ما ممکن است مثل حالات خوش اولیاء الهی بشود دیگر آه نمی‌کشیم و پشت سر آن‌ها حسرت نمی‌خوریم. ✨ از خدا می‌خواهیم: ای خدایی که این حال خوش را به او دادی! به من هم تفضلاً عطا كن! به‌جای اینکه به‌نظرمان حال خوش خوبان عجیب بیاید، می‌گوییم خدایا! برای من هم این کار را انجام بده. پس از آن می‌بینیم چقدر رذائل نفسانی برداشته می‌شود و ديگر از پيشرفت معنوی ديگران عصبانی نمی‌شويم. ✴️ *در اين فراز، یک نگاه خیلی جالب مشاهده می‌شود: فکر می‌کنيم همۀ خوب‌ها به گردن ما حق دارند و اگر امروز شوق به وصال دارم، خوبان را دیدم، اشتیاق آن‌ها به وصال را ديدم، من هم از خدا خواستم و خدا نصیبم کرد.* پس خدا خیر دهد آن خوبانی را که واسطه شدند تا این حالات نصیب من هم بشود لذا همیشه خود را به خوبان بدهكار می‌دانيم. 🔆 «وَ رَهْبَتِي مِثْلَ رَهْبَةِ أَوْلِيَائِكَ» ✨ خدایا! من نمی‌خواهم فقط به یک زاویۀ زندگی دوستان تو توجه کنم؛ می‌خواهم به زوایای مختلف زندگی آن‌ها نظر داشته باشم. 🔰 به‌طور مثال نمی‌خواهم فقط رغبت داشته باشم، اما از رهبت محروم باشم. [یا] فقط رجا داشته و خوف نداشته باشم. می‌خواهم ترسم مثل ترس دوستانت باشد. چون آن ترس، باعث حفظ ادب حضور می‌شود؛ افزون برآن موجب می‌شود ذره‌ای گستاخی در محضر تو نداشته باشم. 🌀 من در این عبارت دوم این نکته را به خودم و شما متذکر می‌گردم: *خدایا! من در ارتباط با خوبان جامعیت را طلب می‌کنم. نه یک بُعد زندگی آن‌ها را. می‌خواهم همه چیزم و همه حالاتم مثل آن‌ها بشود.* 📌 ادامه دارد... 📚 «برگرفته از بیانات استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
٧٨ 💠 *ارتباط با نعمات الهی* 📙 صحیفۀ سجادیه، دعای ۱ : 🔆 «فالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرَّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ، وَ تَوَسَّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ. وَ لَوْ كَانُوا كَذَلِكَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِيَّةِ إِلَى حَدِّ الْبَهِيمِيَّةِ فَكَانُوا كَمَا وَصَفَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ {إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبيلاً}» ❇️ خیلی عبارت عجیبی است! حمد و ثنا مخصوص آن خدایی است که اگر بندگان را از شناخت حمدش ممنوع می‌کرد و بندگان اجازه نداشتند به جهت الطاف پشت سر هم او و نعمت‌های آشکار و نعمت‌هایی که یکی پشتیبان دیگری است(متظاهره از ماده ظهیر به معنای پشتیبان است.) حمد خدای سبحان را بکنند، در این صورت بندگان در نعم الهی تصرف می‌کردند، یعنی از نعمت استفاده می‌کردند، بدون اینکه او را حمد کنند و روزیِ فراوان را دریافت می‌کردند بدون اینکه او را شکر کنند و اگر این اتفاق در زندگی عباد صورت می‌گرفت، افراد از انسانیت خارج شده و تبدیل به حیوان می‌شدند و وصف آن‌ها در قرآن کریم به این شکل است: «إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبيلاً». 🍀 نگاه امام سجاد علیه‌السلام به اختصار عبارتست از: ما به الامتیاز انسان و حیوان شکر و حمد است. مابه‌الامتیاز! یعنی وجه تفاوت انسان و حیوان حامد بودن و شاکر بودن است. یعنی اگر کسی از الطاف الهی بهره‌مند بشود اما حمد و شکر را بر خودش واجب نداند، حتماً از قالب انسانی خارج شده است. «لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِيَّةِ» حتماً از مرز انسانیت خارج شده و حتماً در جایگاه حیوانیت تنزل یافته. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
💠 *شكر، از مصاديق ارتباط است* 📙 ادامۀ دعای ١ صحيفۀ سجاديه: 🔆 «وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا عَرَّفَنَا مِنْ نَفْسِهِ، وَ أَلْهَمَنَا مِنْ شُكْرِهِ، وَ فَتَحَ لَنَا مِنْ أَبْوَابِ الْعِلْمِ بِرُبُوبِيَّتِهِ، وَ دَلَّنَا عَلَيْهِ مِنَ الْإِخْلَاصِ لَهُ فِي تَوْحِيدِهِ، وَ جَنَّبَنَا مِنَ الْإِلْحَادِ وَ الشَّكِّ فِي أَمْرِهِ.» 🌀 بابت پنج امر خدا را حمد می‌کنیم: 🔆 «الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا عَرَّفَنَا مِنْ نَفْسِهِ» 🔹۱. الحمدلله که خدا خودش خود را به ما معرفی کرده است. خیلی جالب است؛ فکر کنید اگر قرار بود خدا را از زبان کس دیگری بشناسیم چقدر شناخت‌مان ناقص بود! خیلی فرق دارد که خدا خودش، خودش را به ما معرفی کرده باشد یا ما با نگاه کردن به چیزی او را بشناسيم. خیلی فرق است که فقط از طریق آیات او را بشناسيم یا او خودش خود را به من معرفی کرده باشد، در واقع بايد از طریق او به آیاتش نگاه کنيم. بعد جالب است: «اعرفنا» نیست، بلکه فرمود «عرّفنا»؛ علی الدوام خودش را به ما معرفی می‌کند. ✨ خدایا! سپاس که همۀ زندگی ما «عرّف» كرده‌ای! تو دائم خودت را به ما معرفی می‌کنی. 🔆 «أَلْهَمَنَا مِنْ شُكْرِهِ» 🔹 ۲. الحمدلله بابت اینکه توفیق شکر را به ما داده است. چون شکر بابت نعماتی است که به خودِ ما داده شده است و حمد بابت نعماتی است که به همۀ افراد داده است. الحمدلله که به من شکر را الهام کردی. یعنی مرا نعمت‌شناس قرار دادی و توفیق دادی از نعماتت لذت ببرم و توفیق دادی نعماتت را استفاده کنم. «اَلْحَمْدُللِه الَّذِی اَلْهَمَنا مِنْ شُکْرِهِ» یعنی هر حال خوبی که بابت نعمات داریم، الهام ربانی است. نمی‌گوییم «وَفَّقَنا» می‌گوییم «اَلْهَمَنا»؛ یعنی خدایا! ممنون که شکر را به ما الهام کردی. ❓می‌گویید:شکر چیست؟ 🍀 امام صادق علیه السلام فرمودند: 🔆 «أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مُوسَى: يَا مُوسَى، اشْكُرْنِي حَقَّ شُكْرِي، فَقَالَ: يَا رَبِّ كَيْفَ أَشْكُرُكَ حَقَّ شُكْرِكَ، وَ لَيْسَ مِنْ شُكْرٍ أَشْكُرُكَ بِهِ إِلَّا وَ أَنْتَ أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ؟ قَالَ: يَا مُوسَى، الْآنَ شَكَرْتَنِي حِينَ قُلْتَ: إِنَّ ذَلِكَ مِنِّي.» 📘 کافی ج ۲ ، ص ۹۸ ✴️ خدای سبحان به حضرت موسی وحی فرمود: آنچنان که شایستۀ شکر من است، شاکر من باش. حضرت موسی به خدا عرض کرد: خدایا! من چطور شکر تو را بکنم در حالی که این شکر نعمتی است که تو به من دادی که من در حال شكر كردن هستم. خدای سبحان پاسخ داد: یا موسی! همین که فهمیدی شکر هم برای تو نیست و توفيق شکر كردن را هم من به تو دادم، این شاکر بودن است. ❇️ پس باور کنيم الحمدلله گفتن یک رزق قلبی است که خدا نصیب ما کرده است. 🔆 «وَ فَتَحَ لَنَا مِنْ أَبْوَابِ الْعِلْمِ بِرُبُوبِيَّتِهِ» 🔹 ۳. بعضی از درهای شناخت ربوبیت‌اش را برای ما باز کرده است و ما ذره‌ای می‌فهمیم که خدا ربّ است یعنی متوجه می‌شويم خدا زیاد می‌کند، خدا پرورش می‌دهد، خدا نواقصم را مرتفع می‌کند، خدا کمالاتی به من اضافه می‌نمايد. (همه اين‌ها از مصاديق ربوبيت الهی است) ملاحظه می‌كنيد حال ما چقدر خوب می‌شود؟! شما خانۀ پیرها كه می‌روید هیچ چیز در آن اضافه نمی‌شود. می‌گویند می‌خواهیم بمیریم دیگر! هیچ چیز نونوار در آنجا نمی‌بینید و دل انسان می‌گيرد، حال اگر خانۀ خودمان اینطور باشد و دائم معرفت جدیدی در مورد خدا به ما اضافه نشود، خودمان برای دیگری دل‌گیر هستیم. ✨ پس می‌گوییم خدایا! تو دائم خودت را معرفی می‌کنی که زیاد‌کنندۀ من هستی دائم در وجود من یک چیزی اضافه می‌کنی. یک کمال و لطف و معرفتی! ✨ خدایا! بابت اين قضيه ممنونت هستم که دائم ربوبیتت را به من نشان می‌دهی. یا دائم نواقصم را مرتفع می‌کنی، کمالاتی در اختیارم قرار می‌دهی، یا کمِ من را زیاد می‌کنی. این‌ها همه معنای ربوبیت است. الحمدلله که به من این معنا را تفهیم می‌کنی. ❇️ خدا هرچه برای ما زیاد می‌کند، شیرفهم هم می‌کند و می‌گوید من این کار را کردم. ربوبیت او این است. پس می گويم الحمدلله خودت به رُخم می‌کشی که چه نواقصی را مرتفع کردی و چه کمالاتی را اضافه کردی، خودت به من این معرفت را می‌دهی که چقدر ظرف وجودی مرا بزرگ کردی! خودم به تنهایی نمی‌فهميدم! 🔆 «وَ دَلَّنَا عَلَيْهِ مِنَ الْإِخْلَاصِ لَهُ فِي تَوْحِيدِهِ» 🔹 ۴. خدایا! ثناگوی تو هستم به جهت اینکه ما را به خودت راهنمايی کردی که بفهمیم در عالم یکی است که همه‌کاره است. وقتی تو را یکی می‌دانیم و نسبت یگانگی به تو می‌دهیم، خودمان را از دیگران خلاص می‌کنیم. خودمان را فقط در دام تو اسیر می‌کنیم. ✴️ عامیانه‌اش این است: الحمدلله که من یکّه‌شناس هستم. در هیچ مسئله‌ای غیر او را نمی‌شناسم. امور مادی و معنوی را از او طلب می‌کنم. 🔸 اما معنای دومش این است: (این معنا را من بیشتر قبول دارم.) الحمدلله که هر زمان س
۲۹ 💠 *برطرف كردن موانع جذب انرژی* 🔆 «مَنْ يُسَاعِدُنِي وَ أَنْتَ أَفْرَدْتَنِي، وَ مَنْ يُقَوِّينِي وَ أَنْتَ أَضْعَفْتَنِي» 🔆 «خدایا! وقتی تو مرا تنها بگذاری چه کسی مرا كمك می‌کند؟! اگر تو مرا به دلیل گناهی که کردم ضعیف کنی، چه کسی مرا تقویت می‌کند؟!» 📕 دعای ۲۱ صحیفه سجادیه ✅ ما معتقديم در فضای مثبت می‌توانیم جذب انرژی داشته باشیم؛ اما این امر منوط به این است که خود شخص مانع نداشته باشد. اگر کسی به دلیل معصیت مانع دارد، خوبان را هم که مشاهده می‌كند، از آن‌ها ایراد می‌گیرد. 💢 اگر شخصی به دلیل غرور و غفلت گرفتار ضعف بشود، جمع مثبت هم هیچ گره‌ای از او باز نمی‌کند. انتقالِ انرژیِ مثبت از مجامع به افراد، زمانی است که ما مانع نداشته باشیم و حال خودمان خوب باشد؛ *اما اگر انسان با خدا درگیر شود، مطمئن باشید خلق خدا نه موجب قوّت او می‌شوند و نه کمکی به او می‌کنند. چون خلق جنود و سپاه خدا هستند.* ✅ اقبال و ادبارِ مردم به بزرگانِ معرفتى به فرمان خدای سبحان است. *اگر امروز مردم به من روی می‌آورند و محبت دارند، او اجازه داده است مرا دوست داشته باشند.* ◀️ در روابط اجتماعی باور کنیم که خلق بنفسه کارآیی برای ما ندارند. اگر مایل هستیم از دوستان و نزدیکان‌مان دریافتی داشته باشیم؛ باید مانع خود را برطرف کنیم. ◀️ *اگر حقیقتا بنده باشیم، او به همه بخش‌نامه می‌دهد ما را ياري کنند.* *این نگرش باعث می‌شود انسان با خلق درگیر نباشد.* می‌فهمد که مشکل از خود اوست و می‌داند تا زمانی که مانع دارد، اگر همۀ خلق هم جمع بشوند نمی‌توانند به او خیررسانی داشته باشند. ✅ *می‌داند که خلق، سپاه خدای سبحان هستند و اگر مساعدتی می‌کنند، به اذن اوست.* 📚«بیانات استاد زهره بروجردی» ‏ 🍃🌸 https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
◀️ حضرت برای اطرافیان مؤمن و ولاییِ خود دعا می‌کند: علاوه بر اینکه به‌عنوان الگو قرار بگیرند، خودِ حضرت با آن‌ها ارتباط خوبی داشته باشد: 🔆 «وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ» 🔆 « خدایا! مرا چنان کن که با بدکاران ایشان به احسان مقابله کنم.» 📔 دعای ۲۶ صحیفه سجادیه ❇️ خدایا! گاهی اوقات اطرافیان ولاییِ من بد عمل کردند؛ اما من عمل نامناسب آن‌ها را نبینم، بلکه ولایت‌پذيري آن‌ها را لحاظ كنم و به‌دلیل همان قبول ولایت، به آن‌ها احسان داشته باشم. ✍🏼 چند معنا برای این عبارت وجود دارد: 🔷 خدایا! به من توفیق بده در میان اطرافیان مؤمنم به *هنگامِ كوتاهى كردن در حق من، مقابلۀ به مثل نداشته باشم* 🍃 یعنی اگر نسبت به من کوتاهی و جسارت داشتند، من نسبت به آن‌ها لطف داشته باشم. اگر آن‌ها «مُسیء» بودند، من «مُحسن» باشم؛ چون همۀ آن‌ها ولایت‌پذيراند. 🔷 در نگاهی عمیق‌تر ممکن است همین افراد ولایی، بدکار و کم‌کار باشند؛ اما خدایا! اگر ظلمی هم کردند و اگر کم‌کاری هم داشتند: 🔆 «أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهم» 🔆 «از ظالمان ایشان با گذشت صرف نظر کنم [عبور کنم و ندیده بگیرم].» 🔆 «وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ» 🔆 «وحسن ظن را در مورد همۀ آن‌ها بکار گیرم.» 🍃 دربارۀ همۀ برادران دينیِ خود خوش‌بین باشم كه اگر خطایی از آنان سر می‌زند، بر اساس جهل است و *در صورت علم و آگاهی، قطعاً كار ناصواب انجام نمی‌دهند.* 📚 « استاد زهره بروجردی» emamraoof.com 🌸🍃 https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
۵۵ 💠 *رفتار كريمانه* 🔆 *«وَ امْنَعْنِي عَنْ أَذَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ، وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ»* 🔆 «خدایا! برای من مانعی ایجاد کن که هیچ فرد مؤمن و مؤمنه‌ای و مسلم و مسلمه‌ای را اذیت نکنم.» 📘 صحیفه سجادیه، دعای ۳۹ ✍ خدايا! نمی‌خواهم هیچ آسیبی به دیگران برسانم و مايلم مظهر نام «سلام» باشم و دیگران از آفات من در امان باشند. 🔆 «اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا عَبْدٍ نَالَ مِنِّي مَا حَظَرْتَ عَلَيْهِ وَ انْتَهَكَ مِنِّي مَا حَجَزْتَ عَلَيْهِ، فَمَضَى بِظُلَامَتِي مَيِّتاً، أَوْ حَصَلَتْ لِي قِبَلَهُ حَيّاً فَاغْفِرْ لَهُ مَا أَلَمَّ بِهِ مِنِّي، وَ اعْفُ لَهُ عَمَّا أَدْبَرَ بِهِ عَنِّي، وَ لَا تَقِفْهُ عَلَى مَا عَنْهُمْ فِيَّ» 🔆 «خدايا! اگر فردی در مورد من امری را انجام داده که از نظر شریعت ممنوع بوده است (مثلاً به من تهمتی زده یا غیبت مرا کرده یا مرا استهزاء و تحقیر کرده است) آبروی مرا برده، و در این وضعیت و زیر بار ظلم به من، از دنیا رفته و یا هنوز زنده است؛ ولی حق مرا ادا و از من بابت این امر نامناسب عذرخواهی نکرده است، بابت این ظلم‌ها، تو او را ببخش! بابت آن‌چه به من پشت کرده، تو او را عفو کن.» 🔷🍃 حضرت امام سجاد علیه‌السلام به ما می‌آموزد در قبال بدی دیگران، کریم باشیم تا آنجا که *نه‌تنها هیچ‌کسِ دیگر، بلکه خودِ فردِ خلاف‌کننده هم متوجه شدت قبح عملش نسبت به من نشود و آبروی او نزد خودش و من محفوظ بماند!* ✴️ چقدر باید در روابطی که با یکدیگر داریم سعۀ صدر داشته باشیم که نه‌تنها او را ببخشیم، بلکه از خدا بخواهیم اصلاً متوجه زشتیِ عملش دربارۀ من نشود؟! 🍃 البته از خدا می‌خواهیم که او به قبح عملش واقف شود و با دیگری، چنین رفتاری نداشته باشد .📚 « استاد زهره بروجردی» ‏ 🏴یاحسین 🍃 https://eitaa.com/sabkezendegikareemane