eitaa logo
دانشکده علوم قرآنی سبزوار
366 دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
456 ویدیو
448 فایل
سبزوار. توحید شهر. بالاتر از ضلع شرقی دانشگاه حکیم سبزواری. دانشکده علوم قرآنی سبزوار تلفن: - 3-44415850_051 ارتباط با مدیر کانال: @yasane
مشاهده در ایتا
دانلود
10.pdf
938.1K
سلام بر ابراهیم. فصل 10
با سلام الحمدلله اکنون پس از گذشت چهل سال از مجاهدت‌ها و ایثارگری‌های دوران انقلاب و دفاع مقدس، به رهبری داهیانه حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای مدظله‌العالی، همچنان شاهد صلابت نظامی، علمی، فرهنگی و سیاسی، مقاومت و پایداری در برابر استکبار جهانی و حامیان منطقه‌ای آن هستیم. نسل جوان به‌ویژه دانشجویان، نیازمند آگاهی لازم از آن دوران و رزمندگان دوران دفاع مقدس هستند که این امر اهتمام ویژه ای را می طلبد. نظر به ضرورت گرامی‌داشت چهلمین سالگرد دفاع مقدس، برگزاری جشنواره دفاع مقدس در محورهای زیر، در دستور کار معاونت فرهنگی دانشگاه قرار گرفته است. الف: محورهای جشنواره: 1- بخش هنری: طراحی پوستر، عکس، خوشنویسی، فیلم کوتاه، پویا نمایی و ... 2- بخش ادبی: شعر دفاع مقدس، داستان، دل نوشته (خطاب به شهدا، مادران و همسران شهدا و ...) 3- بخش پژوهشی: الف: خلاصه نویسی کتاب: با محوریت کتاب «از آغاز تا پایان» تدوین جمعی از نویسندگان، نشر مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس‏- سپاه پاسداران انقلاب اسلامی»(پیوست شده) ب: مقاله نویسی: ـ بررسی جنگ نرم از دیدگاه مقام معظم رهبری مدظله‌العالی ـ تأثیر ولایت پذیری در پیروزی دفاع مقدس ـ نقش رسانه‌های جمعی در ترویج ارزش‌های دفاع مقدس ـ جایگاه دانشگاهیان در دفاع مقدس ـ چالش‌ها، فرصت‌ها و تهدیدهای جنگ تحمیلی ـ دستاوردهای کوتاه مدت و بلند مدت دفاع مقدس ـ آسیب شناسی شیوه‌های ترویج فرهنگ ایثار و شهادت ب: برگزاری برنامه‌های ویژه در دانشکده ها: 1- مراسم ویژه بزرگداشت سردار شهید حاج قاسم سلیمانیره 2- تجلیل و تقدیر از پیشگامان دفاع مقدس 3- برگزاری نمایشگاه ویژه دفاع مقدس مهلت ارسال آثار: پایان مهرماه 1399 ارسال آثار از طریق پیام رسان ایتا، به نشانی: admin_farhangi1@
📌 تردید، روی آتشِ شجاعت آب می‌ریزد! ▪️ گاهی دشمنِ ما یک شخص یا گروه است اما گاهی با یک دنیا مواجه هستیم. می‌دانی یکی از عظمت‌های کربلا در چه بود؟ در این که امام حسین در مقابلِ فشار و سنگینی یک دنیای متعرض و مدعی، احساس تردید نکرد. ▫️ در مدینه صحابه‌ی زیادی بودند، همان کسانی که در قضیه حره و تهاجم مسلم بن عقبه ایستادند و مبارزه کردند. پس افراد ترسو و بی‌غیرتی نبودند؛ شمشیر‌ زن و شجاع بودند، اما آنها هم در یاری امام حسین دچار تردید شدند. ▪️ شجاعتِ ورود به میدان جنگ، یک مسئله است و شجاعتِ مواجه شدن با یک دنیا، مسئله‌ای دیگر. دشمنِ مهدی زهرا نیز یک گروه و یک جبهه نیست. تمام دنیای کفر و ظلم دشمن اوست؛ لشکریان و یاران مهدی باید مانند خود او، شجاعت مواجهه با یک دنیا را داشته باشند. مدعیانِ یاوری حضرت باید ببینند برای این مواجهه آماده‌اند یا تردید خواهند کرد؟ ▪️ ۱۵
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📌 هیچ وقت به امام زمانت کمک نکن! ▪️ در کربلا برخی حاضر نشدند از خودشان برای امام زمانشان مایه بگذارند و زندگی و وجود خود را خرجِ امام حسین علیه السلام کنند. حتی وقتی امام حسین برای دعوتِ آنها پیک فرستاد تا آنها را به قیمتِ بهشت و سعادتِ حقیقی برای خود بخرد، آنها اسب و شمشیرشان را تقدیم حضرت کردند. نفهمیدند که امام، یار می‌خواهد نه مال و اگر شمشیر و اسبی هم در راهِ یاری او خرج می‌شود، مالی است همراه با خودِ یار. ▫️ حواسمان باشد اگر در زُمره‌ی یاران و یاوران امام زمانمان نباشیم و خودمان را برای او خرج نکنیم، تأسف و اشکِ پشیمانی بعد از آن سودی نخواهد داشت؛ همانگونه که برای عبیدالله بن حُر جعفی نداشت. ▪️ کربلا به ما آموخت تنها کمک به امام زمان کافی نیست، بلکه باید تمامِ زندگی‌ را وقفِ امام کرد و تمامِ عمر در رکاب او بود. پس به بهانه‌ی اینکه به او کمک کردی، خودت را کنار نکش! ▪️ ۱۶
کتاب از آغاز تا پایان.pdf
1.51M
جهت خلاصه نویسی جشنواره دفاع مقدس
📌 برایَت گِران تمام می‌شود! ▪️ چرا سپاهیانِ یزید با آنکه ادعای مسلمانی داشتند، نماز می‌خواندند، غسل شهادت می‌کردند و... اما در مقابل امام حسین علیه السلام ایستادند؟ توجیهِ آنها این بود که می‌خواستند به خدا نزدیک‌تر شوند. نیّت‌شان قربه الی الله بود! نداشتنِ بصیرت، مثلِ نداشتنِ چشم است؛ ممکن است راه را اشتباه بروی و از آن بدتر ممکن است راهِ اشتباه را درست بدانی و حتی از آن دفاع کنی، که می‌شود همان دفاعِ کور‌کورانه. ▫️‌ برای رسیدن به خدا، باید از راهِ خدا عبور کرد و امام، همان راهِ درستی است که سرانجامش خداست؛ و این راه وابسته به زمان است. انسان موظف است در هر زمان، راه و امامِ زمانِ خودش را کامل بشناسد، چون می‌خواهد عمری در آن راه و با این راهنما باشد. ▪️ این روایت را که شنیده‌ای: «مَن مَاتَ وَ لَم یعرِف إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلیة» هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلی مرده است. آری! ندانستن، توجیهِ خوبی برای اشتباه نیست، چون آدمِ بصیر، هر روز اطلاعاتِ خودش را بروز رسانی می‌کند. ▪️ ۱۷
معرفی کتاب محرم. کتاب خاک بهشت : مشتمل بر ترجمه و توضیح احادیث و روایاتی در باب اهمیت و احترام حرم مطهر امام حسین (علیه السلام) و تربت آن حضرت است.
گناه تو چيست ؟! آخر به كدامين گناه صبح‌هايت همه حسرت است و شبهايت همه آه؟! اين همه سال، اين همه انتظار، اين همه چشم به ‌راهي… به من بگو چه مي‌كني با اين قلبِ پر درد؟! چه مي‌كني با آه، چه مي‌كني با درد؟! چه مي‌كني با سوز، چه مي‌كني با مرورِ اين خاطرات تلخ؟!… خاطرة در … خاطرة ديوار… خاطرة گل‌ميخ… خاطرة مادر… خاطرة مسجد… خاطرة محراب… خاطرة فرق شكافته… خاطرة پدر… خاطرة زهر… خاطرة زندان… خاطرة زنجير… خاطرة تشنگي… خاطرة تنهايي… خاطرة طفل شيرخوار، عمود آهن، كَمرِ شكسته، پيشاني سنگ خورده ، تير سه‌شعبه، گلوي بريده… آه… خداي من… چه مي‌كني با اين همه درد، چه مي‌كني با اين همه آه چه مي‌كني با اين همه سوز؟! چه بوده است زندگي تو؟ هر لحظه با درد، هر لحظه با غم، هر لحظه با غربت.. آه… غربت، غربت، غربت… يا صاحب الزمان ! تو با غربت جدّت بيش از رنج‌هاي ديگرش آشنايي… تو درد غربت را مي‌شناسي، با غريبي آشنايي… با رنج خيانت مردمان خو گرفته‌اي… و مي‌داني كه درد و رنج و غم چيزي است و احساس تنها بودن و تنها ماندن چيز ديگر… آه پدر… تو نيز تنها مانده‌اي … تو نيز غريب مانده‌اي… باور مي‌كني پدر؟! گذر ايام تو را از ياد مردمان برد… گذر ايام تنها نام تو را لقلقة زبانشان كرد… مي‌فهمي پدر؟! لقلقة زبان و ديگر هيچ… و به يقين تو در شگفتي، از آنان كه گريه مي‌كنند بر غربت امام شهيدشان و نمي‌گريند بر غريبي امام زندة خويش… آه پدر… به كدامين گناه تنها مانده‌اي… چه بوده است كه نكرده‌اي در حق مردمان؟! چه بسيار سفره‌هاشان كه دعا كردي و خداوند بركت داد… چه بسيار نمازها كه خواندي و خداوند باران داد… چه بسيار ناله‌ها كه كردي و خداوند رحمت فرستاد… و چه بسيار صورت‌ كه بر خاك گذاشتي تا خداوند درگذرد از ايشان… آه پدر… تك تكشان را در ياد نگاه مي‌داري… و يكايكشان را در نظر داري… و فراموششان نمي‌كني… پس چگونه است كه ايشان فراموشت كرده‌اند؟! چگونه است كه دم مي‌زنند از اين كه اگر در كربلا بودند هرگز امامشان را تنها نمي‌گذاشتند و نمي‌بينند امروز را كه چگونه تنهايت گذارده‌اند… و تو خوب با بهانه‌هاشان آشنايي… خو گرفته‌اي… مي‌نالند از غم نان واينكه فرصتي ندارند تا آنچنان كه بايد به امامشان بپردازند و به ياد مي‌آورم گفتار آنان را كه به بهانه‌هايي چون اين، چگونه جدّت حسين† را تنها گذاردند… دنيا فرقي نكرده است پدر… دنيا فرقي نكرده است… و اي كاش مي‌يافتند كه نه حسين† را در كربلا احتياجي به آنان بود و نه تو را در اين زمان… اي كاش