♦️تزاحم انتخابگری انسان و مصالح جامعه (۳) ما در زمانی زندگی می‌کنیم که عده‌ای یک‌بعدی به مطلب نگاه می‌کنند و می‌گویند ای آقا! مردم را آزاد بگذارید؛ آزادی، آزادی، آزادی! پدران ما یا پدربزرگ‌ها در دوره‌ای در این آب و خاک زندگی می‌کردند که از آن طرف غلتیده بودند. اگر کسی خبر می‌شد که در خانۀ فلان‌کس، یک تنبک درست کردند و می‌زنند، از دیوار بالا می‌رفت تا آن را بگیرد و پاره کند و به این ترتیب، نهی از منکر کند. آن از آن‌سو غلتیده بود؛ نه به این حدیث توجه کرده بود و نه امروز به این حدیث توجه می‌شود. آن روز از این حدیث غفلت کرده بود که ای کسی‌که به‌عنوان حمایت از سنت رسول خدا (ص) از دیوار مردم بالا می‌روی برای این‌که ببینی اگر تنبک می‌زنند، آن را بگیری و پاره کنی، «إِنَ‏ الْمَعْصِيَةَ إِذَا عَمِلَ‏ بِهَا الْعَبْدُ سِرّاً لَمْ‏ تَضُرَّ إِلَّا عَامِلَهَا». و امروز که از هر کوی و گذری می‌گذری، آواهای فساد بر گوش پیر و جوان [و] زن و مرد زمزمه می‌کنی و آن‌ها را به‌سوی تباهی می‌خوانی، به تو باید گفت: «وَ إِذَا عَمِلَ بِهَا عَلَانِيَةً وَ لَمْ يُغَيَّرْ عَلَيْهِ أَضَرَّتْ بِالْعَامَّةِ». چرا؟ «وَ ذَلِكَ أَنَّهُ يُذِلُّ بِعَمَلِهِ دِينَ اللَّهِ». حریم حرام و حلال باید در جامعه محفوظ باشد. حریم حق و باطل باید در جامعه محترم بماند. 📚انسان از منظر قرآن، ص ۱۵۱ #اندیشه_بهشتی_دفتر_اول #انسان_از_منظر_قرآن ﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋ @sadaf145