کلید حل مشکل
مردم منطقه معتقدند سیدضیاءالدین محمد (ابو ابراهیم) موسس مسجد جامع زاوقان بن سیدضیاءالدین علی صالح بن عبیدالله اعرج بن حسین الاصغر بن امام زینالعابدین(ع) در امامزاده زین الدین سمنان دفن است، این موضوع باعث تداخل در مکتوبات علامه حایری بابلی (سمنانی) شد و نام سید ضیاءالدین بن علی صالح (مدفون در مهران) با نام سید زین الدین صاحب مزار مخلوط شده و بجای نام سید ضیاءالدینِ علی صالح نام سید زین الدینِ علی صالح ساخته شود. یه چیزی وجود داشت ولی قضاوت نادرست صورت گرفت و باعث کلی داستان شد.
در طالقان امامزاده ای بنام ضیاءالدین بن ابراهیم بن محمد بن حسن کیاکی بن مهدی زین الدین مزار دارد، که ربطی به این ضیاءالدین و سادات ضیایی آنجا ندارد، در اعرجی ها نام ضیاءالدین زیاد است.
خلاصه:
یک مزار وجود دارد که در آن سید زین الدین مهدی و سید ضیاءالدینِ علی صالح (موسس مسجد آنجا و پسر علی صالح مهران) مدفون هستند، با ترکیب ایندو نام، نام سید زین الدینِ علی صالح توسط علامه حایری عنوان شد چون هم سادات کیا میگفتن اونجا مزار زین الدینه و هم دیگران میگفتن اونجا مزار ضیاءالدینه.
خود این ضریح هم بیانگر همینه بالا نوشته امامزاده سید مهدی پایین نوشته زین الدین علی صالح و نامی از مهدی نبرده، پس اینجا مزار دو نفر است.