جوابیه ای به غزلی که این روزها بسیار شنیده شد شاعر غزل اصلی خانم مائده هاشمی هستند تو از تمام دختران شهر سر بودی افسوس از راز دل من بی خبر بودی از عکس هایی که به دیوار اتاقم بود هم ماه تر، هم خاص تر، هم ساده تر بودی هرجا کم آوردم کنارم بیشتر ماندی با این که زن بودی ولی مرد خطر بودی هرجا به خاکی میزدم از آن همه همراه تنها یکی می ماند، تو آن یک نفر بودی هرجا یکی کم بود کاسه کوزه هایم را روی سر او بشکنم آن دور و بر بودی پشت سرت قایم شدم من مثل ترسو ها هرجا بلا آمد، برای من سپر بودی این بیت ها عینا سخن های خودت بودند تنها تو در این شهر با من هم نظر بودی از دور حالم را تو میفهمی حلالم کن آن روز من اصلا نفهمیدم پکر بودی از من به خود ،از خود به غم، از غم به تنهایی تو در تمام عمر در حال سفر بودی تو عشق خود را بر زبان آوردی و من نه اهل سیاست بودم و اهل هنر بودی ای کاش آن روزی که گفتم می روم بی تو یا لال بودم ، یا زبانم لال، کر بودی من دور هایم را زدم فهمیدم آخر سر تو از تمام دختران شهر سر بودی #سید_صادق_آتشی #جوابیه #عشق #غزل #شاعر @Sadeghatashi7