شعر بخونیم...

جان پس از عمری دویدن لحظه ای آسوده بود عقل سرپیچیده بود از آنچه دل فرموده بود...

عقل با دل روبرو شد صبح دلتنگی بخیر عقل بر میگشت راهی را که دل پیموده بود:)

عقل کامل بود، فاخر بود، حرف تازه داشت دل پریشان بود، دل خون بود، دل فرسوده بود...

عقل منطق داشت حرفش را به کرسی می نشاند دل سراسر دست و پا میزد ولی بیهوده بود..!

[ حرف منت نیست، اما صد برابر پس گرفت گردش دنیا اگر چیزی به ما افزوده بود.. ]

من کیم؟ باغی که چون با عطر عشق آمیختم هر اناری را که پروردم به خون آلوده بود...

ای دل ناباور من دیر فهمیدی که عشق از همان روز ازل هم جرم نابخشوده بود:)..

-فاضل نظری

بزنید شبکه سه کیفشو ببرید 🙃

درست است که نه قدم کوچک است و نه دهه نودی‌ هستم؛ خیلی روزها اما، #سلام_فرمانده را گوش میدهم و زیر لب، عباراتش را تکرار میکنم. با اشک، با لبخند. مثلا، آنجایی که میگوید: کاشکی، مثل حاج قاسم، من به چشم تو بیام...💔 امام‌زمانم:).