در روایت است حضرت رسول با یک یهودی رابطه برقرار می‌کنند. معلمی بچه های مسلمان را به او می سپارند و در نظر دارند، حضرت با او داد و ستد دارند. یک چند روزی می بینند از این یهودی، جوان یهودی خبری نشد. حضرت می‌پرسند چه شده؟ می‌گویند مریض است، در خانه خوابیده. حضرت می آیند سراغ او. در حال جان کندن است . حضرت بالای سرش می نشیند. او حالش که بهتر می شود، نگاه می‌کنند رسول خدا را می‌شناسد. حضرت می گویند که اگر تو شناخته‌ای که حقیقت چیست، شهادت بده. نگاهی به پدر و مادرش می کند، سرشان را آنها پایین می اندازند. ساکت می‌شود، بیهوش می‌شود. به هوش می‌آید تا چند مرتبه و آخرین بار پدر و مادرش می گویند؛ خودت می دانی، اگر می‌خواهی اسلام بیاور. مسلمان می شود. رسول خدا او را برمی دارند، نعش او را برمی‌دارند و می آیند و در قبرستان مسلمانان دفن می کنند. من حرفم این است که ببینید؛ چه شوری ،چه حرصی در رسول است؛ یکی از شیطان بگیرد، یکی را بیاورد. آن هم یک جنازه یهودی، این چه خاصیتی دیگر دارد؟ تو این دنیا همه حسابها تمام شده. این آخرین رمقش هم تمام شده، در خدمت پدر و مادرش یا در قوم یهود بوده. ولی رسول خدا حتی اینکه یک نفر از شیطان کم کنند، از این کوتاهی نمی کنند. #استادعلی‌صفایی‌حائری

مهربان برای همه....❤️ #استادعلی‌صفایی‌حائری #رحمت_للعالمین