«وفاق ملی یا نفاق سری»
خبر انتصابات این روزهای دولت چهاردهم، که در فضای مجازی حاشیه ساز شده است، از حضور جناب آقای ظفر قندی آغاز شد؛ مواضع ایشان در ماجراهایی مانند کوی دانشگاه و فتنه ۸۸ و نیز در سال گذشته که تمجید از سران فتنه بود، با انتخاب آقای حسین کرمانپور دردساز شد؛ وی نیز با توییتهای عموماً ضد امنیت ملی و ادعاهای بی اساس و تحریک آمیز در سال ۱۴۰۱، به عنوان یکی از مهمترین منابع تولید اخبار جعلی در حوزه بهداشت و درمان شناخته می شود.
خانم فاطمه مهاجرانی، بانوی سخنگوی دولت نیز در تجمع انتخاباتی آقای پزشکیان در اراک با اظهاراتی مانند «من به عنوان یک مادر اجازه نخواهم داد مهرشاد شهیدی دیگری بر خاک بیفتد. اجازه نمیدهیم اندکی تمامیتخواه، کوچههای ما را پر از خون جوانانمان کنند.» سبب نگرانی حامیان خط انقلاب شده است.
و اینک با انتصاب نسرین وزیری توسط فرزانه صادق، به عنوان روابط عمومی وزارت راه که در دی ماه سال ۸۸ به علت شرکت در اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری بازداشت و بعد از ۲۳ روز با قرار کفالت از زندان اوین آزاد شده بود، این سوال مطرح می شود که آیا چینش افرادی که مواضعی ناخوشایند، نسبت به انقلاب و نظام اسلامی داشته اند، به منظور چینش زنجیره ای ممتد در مناصب حساس دولتی خواهد بود؟! و آیا این زنجیره قرار است اهدافی همسو با اعتقادات این افراد را دنبال کند؟!
و در آخر آنکه، به نظر می رسد، وفاق تعریفی در عمل ابتدایی دولت حاضر، در دایره افراد وابسته به اصلاحات، منحصر شده است!
✍🏻فاطمه_شکیبرخ
#انتصابات
#دولت_چهاردهم
@Ghalamzaniii