┈•꧁༼﷽༽꧂•┈
💠💠 #سلوک و دستورالعمل های سلوکی _ عرفانی
عالم ربانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی
💠 انسان طورى خلق شده كه اگر #قلب او متوجه #دنيا و #لذات #دنيا و #عالم #طبيعت و حيوانيت باشد همه ى اعمال او قهرا براى دنيا و عالم #ماديت خواهد بود؛
✅ زيرا قلب از اعمال و حركات انسان رنگ نيت او را به خود گرفته، اثرى مادى در آن منقش مى گردد، گر چه آن اعمال ظاهرا از امور اخروى باشد؛ زيرا مدرك اين قلب چيزى بيش از دار فانى و عالم محسوس نيست؛
⬅️ لذا از اعمال اخروى نيز مقصدى غير از عالم ماده نمى تواند داشته باشد.
💠 و اگر روى #قلب به طرف #آخرت باشد و قلب ادراك نمايد كه ماوراى اين عالم محسوس عالمى است بس فرح بخش و دلپذير، و تمام خيرات و لذات در آنجا است و در واقع لذات عالم فانى جز دفع آلام چيزى نمى باشد و
🔹#لذت_اصلى_و_حقيقى_لذت_معنوى_و_روحانى است، در اين صورت معلوم است كه
🔹 اگر به كارى از كارهاى دنيا هم مشغول شود آن كار در طول آخرت و حقيقت قرار مى گيرد و خواهى نخواهى رنگ روحانى به خود گرفته، و اثر روحانى از آن احساس مى شود.
📚سفینه الصادقین /۹
•┈┈••✾☘️🕊☘️✾••┈┈•
@safine_s
┈•꧁༼﷽༽꧂•┈
💠💠 #سلوک و دستورالعمل های سلوکی _ عرفانی
عالم ربانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی
▫️تو كز سراى #طبيعت نمى روى بيرون
▫️كجا به كوى #حقيقت گذر توانى كرد
🔹اين شعر تأثير عجيبى در من گذاشت، به طورى كه مرا دگرگون ساخت. پيوسته آن را زمزمه كرده، با خود مى گفتم: من كه در طبيعت هستم كجا مى توانم به حقيقت برسم؟...
🔹آن شب #روضه خوانده مى شد و مردم هم گريه مى كردند، امّا من در حال #انقلاب خود بودم و در حالى كه دست هايم را به سوى آسمان بلند كرده و گريه مى كردم، مى گفتم: خدايا! مرا از عالم طبيعت بيرون ببر. مى ناليدم و خدا خدا مى كردم...
🔹در اين حال ناگهان متوجه شدم همين طور كه اينجا نشسته ام در عالم ديگرى نيز هستم. بدنم اينجا بود، ولى خودم جاى ديگرى بودم. حتى خود را مى ديدم كه دست هايم را بلند كرده و دعا مى كنم.
حساب خواب و خيال و تصور نبود؛ واقعيتى بود كه در بيدارى پيش آمد. اينكه مى گويم بدنم اينجا بود و خودم جاى ديگر، نبايد تصور جايى بشود. غير از اين نمى توان تعبير كرد. اين مطالب وقتى در لفظ بيايد به اين شكل بيان مى شود و الاّ آنچه كه واقع مطلب است قابل بيان نيست....
📚 سفینه الصادقین /۱۹
•┈┈••✾☘️🕊☘️✾••┈┈•
@safine_s