✍ چرا به امام حسن مجتبي (عليه السلام )، كريم اهل بيت گفته مي شود؟ امام حسن مجتبي عليه السلام نسبت به دردمندان و تيره بختان جامعه قلبي رئوف داشتند و با خرابه ‌نشينان دردمند و اقشار مستضعف و كم ‌درآمد همراه و همنشين مي‌ شدند و دردِ دلِ آن‌ ها را با جان و دل مي ‌شنيدند و به آن ترتيب اثر مي‌ دادند، و در اين حركت انسان ‌دوستانه جز خداوند را مدّنظر نداشتند. همچنين هيچ ‌گاه هر ضعيف، ناتوان و درمانده، نااميد از درب خانه آن حضرت برنمي‌ گشت، حتّي خود ايشان به سراغ فقرا مي‌ رفتند و آن‌ ها را به منزل دعوت مي‌ كردند و به آن‌ ها غذا و لباس مي‌ دادند. امام حسن ـ عليه السّلام ـ تمام توان خويش را در راه انجام امور نيك و خداپسندانه به كار مي‌ گرفت و اموال فراواني در راه خدا مي‌ بخشيد، مورّخان و دانشمندان در شرح حال زندگاني پر افتخار ايشان، بخشش‌ هاي بي‌ سابقه و انفاق‌ هاي بسيار بزرگ و بي‌ نظيري ثبت كرده‌اند. آن حضرت در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارايي خود را در راه خدا خرج كردند و سه بار نيز ثروت خود را به دو نيم كردند و نصف آن را براي خود و نصف ديگر را در راه خدا به فقرا بخشيدند؛ از اين رو ايشان را كريم اهل بيت عليهم السلام مي نامند. حقايق پنهان،ص ٢٦٨ منتهي الآمال، ج ١،

امام علی علیه السلام آدم بخیل، خزانه دار وارثان خود است. (غررالحکم، ح 464)

🔰 چرا آخرین امام حاضر(امام حسن عسکری) میعادگاه اربعین را تعیین کرد؟ #سخنرانی 🔸امام حسن عسکری(علیه السلام) در حدیثی شریف؛ زیارت اربعین را به‌گونه‌ای اعلام فرموده‌اند که در کنار نماز نافلۀ روزانه خواندن و انگشتر به دست کردن، سر به خاک گذاشتن، و بلند گفتن بسم‌الله الرحمن الرحیم، بیان شده است. 🔸ایشان یک قرارگاه و میعادگاه را برای مؤمنین تعیین می‌کنند؛ و بعد، دوران غیبت آغاز می‌شود. گویا از این میعادگاه و این زمان و مکان زیارت، یک کار بزرگ برمی‌آید. 🔸عظمت اربعین بیشتر برای وفاداری به امام حسین (علیه السلام) است نه عزاداری. نهضت اربعین می‌خواهد پیوند میان کربلا و ظهور را برقرار کند. 🔸احتمال دارد اربعین امتحانی بی سروصدا، اما مهم برای یاری، ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه) باشد. اگرچه شرکت در مراسم اربعین واجب نیست، اما فردای پس از ظهور شاید از آن‌هایی که در این مراسم شرکت نکردند سوال کنند که چرا امام زمان (ع)شان را تنها گذاشتند. متن کامل را در اینجا بخوانید: 📎http://arbaeen.ir/?p=16593

🎥 #نماهنگ | دل تنگم آه ای سامرا 🎙 با نوای: #حاج‌میثم‌مطیعی 🔰 با زیر نویس عربی 🏴 ویژه شهادت #امام_حسن_عسکری (علیه السلام)

✍ عسکری یا عسگری ؟ بسیاری از مردم در نگارش صحیح عسگری یا عسکری به اشتباه عمل می کنند. در حالی که آنچه مهم است برداشت‌های غلط معنایی از این دو عبارت است که دستمایه دشمنان دین و امامت امام عصر علیه‌السلام قرار گرفته و بدین‌وسیله این غلط اصطلاحی و لغوی را به دایره موضوع اعتقادی کشانده است. شنیده می‌شود که گفته‌اند حسن عسگری عقیم بوده و فرزندی نداشته است و عبارت عسگری که لقب ایشان است به معنای عقیم و بی‌دانه است؛ فلذا همین شهرت به عقیم بودن دلیل بر عدم وجود فرزندی برای اوست. تاریخ گواه است که «عسکری» از مشهورترین القاب آن حضرت است؛ همان طور که امام هادی علیه‌السلام را به این لفظ لقب داده‌اند و عسکر محله‌ای بوده در شهر سامرا که لشکرگاه و محل توقف سپاه خلفای عباسی در آنجا قرار داشت. خلفای عباسی برای زیر نظر داشتن فعالیت‌های فرهنگی، علمی و سیاسی امام هادی علیه‌السلام، آن حضرت را در سال 236 ه.ق از مدینه به سامرا انتقال و در محله عسکر سکونت دادند. چون امام حسن علیه‌السلام و پدر بزرگوارش امام هادی علیه‌السلام در محله عسکر قرارگاه سپاه در شهر سامرا زندگی می‌کردند و به عسکری لقب یافتند و این لقب مشترک بین آن حضرت و پدرشان امام هادی علیه‌السلام است و آنها را عسکریین گفته‌اند. اگر بنا بود این لفظ به (گاف) نوشته یا تلفظ شود، باید امام هادی نیز عقیم می‌بود و از نعمت فرزند محروم تلقی می‌شد. از سوی دیگر عسکر لفظی عربی است و به معنای لشکر است. عسکری اسم منسوب است و منسوب به عسکر است و اصولا در زبان عربی حرف گاف وجود ندارد. پس آنچه صحیح است، عسکری (با کاف) است، نه عسگری (با گاف). در به وجود آمدن شایعه عقیم بودن حضرت، عوامل مختلفی چون خلفای عباسی، جعفر کذاب و فردی به نام زبیری تاثیری به‌سزا داشتند. این شایعه و عوامل حکومتی عباسی باعث شدند که عده قلیلی از مسلمانان معتقد باشند که امام حسن عسکری فرزندی دارد و او مهدی موعود (عج) است ولی طرفداران این عقیده، خیلی کم بودند، چنانکه نعمانی که در زمان غیبت صغری می‌زیسته، می‌نویسد: این جمعیت کمی که بر این عقیده پا بر جا ماندند همان‌هایی هستند که علی بن ابیطالب درباره‌شان می‌فرماید: در پیمودن راه حق از کمی نفرات وحشت نکنید. شایسته است مردم و رسانه‌ها کمر همت ببندند و در ترویج کلمه صحیح عسکری به جای عسگری کوشش کنند.

امام صادق علیه السلام : شايسته نيست كه زن مسلمان، آنگاه كه از خانه خويش بيرون مى رود، لباس خود را وسيله #جلب_توجّه ديگران نمايد. كافی ج 5، ص 519

✍ آیا گفتن الصلوه خیر من النوم بدعت است ؟ وحدثنی عن مالک أنه بلغه أن المؤذن جاء إلى عمر بن الخطاب یؤذنه لصلاة الصبح فوجده نائما فقال الصلاة خیر من النوم فأمره عمر أن یجعلها فی نداء الصبح.     مالک ، امام مالکی ها روایت کرد : روزی موذن برای صدا زدن عمر به نزد عمر آمد و دید عمر در خواب است . در آن هنگام گفت : الصلاة خیر من النوم( نماز بهتر از خواب است) ؛ بعد از آن قضیه عمر دستور داد آن جمله یعنی الصلاة خیر من النوم را در اذان داخل کنند و به کار ببرند.  موطأ الإمام مالک ج 1، ص 72، اسم المؤلف:  مالک بن أنس أبو عبدالله الأصبحی الوفاة: 179 ، دار النشر : دار إحیاء التراث العربی ، مصر ، تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی.   طبق اعتراف علمای اهل سنت جمله الصلاه خیر من النوم در زمان عمر ابداع شده است هم‌چنان که شوکانی گوید: وَذَهَبَتْ الْعِتْرَةُ وَالشَّافِعِیُّ فِی أَحَدِ قَوْلَیْهِ إلَى أَنَّ التَّثْوِیبَ بِدْعَةٌ، قَالَ فِی الْبَحْرِ: أَحْدَثَهُ عُمَرُ، فَقَالَ ابْنُهُ: هَذِهِ بِدْعَةٌ وَعَنْ عَلِیٍّ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) حِینَ سَمِعَهُ: لَا تَزِیدُوا فِی الْأَذَانِ مَا لَیْسَ مِنْهُ.  نیل الأوطار، ج 2،ص46،المؤلف: محمد بن علی بن محمد بن عبد الله الشوکانی الیمنی (المتوفى: 1250هـ)،تحقیق: عصام الدین الصبابطی،الناشر: دار الحدیث، مصر،الطبعة: الأولى، 1413هـ - 1993م)  اعراض مولا علی (ع) از صلاه خیر من النوم  شوکانى از علماى اهل سنّت در کتاب نیل الاوطار مى‌گوید:  وَعَنْ عَلِیٍّ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) حِینَ سَمِعَهُ : لَا تَزِیدُوا فِی الْأَذَانِ مَا لَیْسَ مِنْهُ.  هنگامى که حضرت على(ع) تثویب در اذان یعنی الصلاة خیر من النوم را شنید فرمود : چیزى که جزو اذان نیست به آن اضافه نکنید.  نیل الاوطار، ج2، ص38   شوکانى مى‏گوید : لَو کانَ لما انکره عَلِیّ وابنُ عُمَر وَطاوس ‏ یعنى اگر جزو اذان بود ،هرگز حضرت على ( ع ) و عبداللّه بن عمر و طاووس به آن اعتراض نمى‏کردند.  نیل الأوطار ، ج2 ، ص38. 

#نهج_البلاغه یَا ابْنَ آدَمَ لَا تَحْمِلْ هَمَّ یَوْمِكَ الَّذِی لَمْ یَأْتِكَ عَلَی یَوْمِكَ الَّذِی قَدْ أَتَاكَ فَإِنَّهُ إِنْ یَكُ مِنْ عُمُرِكَ یَأْتِ اللَّهُ فِیهِ بِرِزْقِكَ . ای فرزند آدم ! اندوه روز نیامده را بر اِمروزت میفزا ، زیرا اگر روزِ نرسیده، از عمر تو باشد خدا روزی تو را خواهد رساند. #حکمت_267 #من_محمد_را_دوست_دارم

روزه مستحبی زن بدون اذن شوهر #احکام_بانوان #جمعه

✍ کمک مالی به معتاد برای ممانعت از آزار رساندن او به خانواده‌اش چه حکمی دارد؟ مصرف مواد مخدّر در غیر موارد درمان جایز نیست؛[1] لذا صدقه و کمک به فرد معتاد نیز جایز نخواهد بود، مگر این‌که - مانند فرض سؤال - ضرورتی پیدا شود که تنها راه رفع آن، کمک مالی به فرد معتاد باشد. با این حال، برخی از فقها،[2] حتی در فرض سؤال نیز کمک مالی به فرد معتاد جهت تهیه مواد مخدر را جایز نمی‌دانند. ضمائم: پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[3] حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): اگر ضرورت نجات خانواده‌اش آن را اقتضا کند، و راهی حتی گزارش به مسؤولین برای نجات خانواده وجود ندارد، به مقدار ضرورت اشکال ندارد. حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): جایز نیست. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): اگر کمک به او موجب جری شدن او در جهت اعتیاد و خرید مواد مخدر شود، باید اجتناب شود. حضرت آیت الله العظمی علوی گرگانی (مد ظله العالی): اگر تشخیص ضرورت داده شود و بدانید آزار زیاد می‌رساند و کمک شما موجب آرامش زن و فرزندان او خواهد شد از صدقات می‌توان به او کمک نمود. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): اگر به حد ضرورت برسد و راه دیگری برای رفع اذیت و آزار او نباشد اشکالی ندارد، ولی وظیفه اولیه کمک کردن به معتاد جهت ترک اعتیاد است.   [1]. ر. ک:  نمایه 15726 (حکم مصرف تریاک). [2]. آیت الله سیستانی. [3]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، صافی گلپایگانی، علوی گرگانی و مکارم شیرازی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست. #شهيد_طهراني_مقدم #گروگانگيران_معيشت

امام على عليه السلام: با عقل ها، قله های دانش فتح می شود بِالعُقولِ تُنالُ ذُروَةُ العُلومِ غررالحكم، حدیث 4275 #پدر_موشكي_ايران

✍ چرا به حضرت معصومه(سلام الله علیها) کریمه اهل بیت می گویند؟ در کتاب «فروغی از کوثر» ذیل عنوان «کریمه اهل بیت» آمده است که اولیای الهی منشأ کرامات و عنایاتی بوده‌اند که آثار یک عمر اخلاص و وارستگی آنهاست، از دیرزمان، آستان قدس فاطمی منشأ هزاران کرامت و عنایت ربانی بوده است... (۱) اما به نظر می‌رسد، شهرت این لقب برای حضرت معصومه(س) به واسطه رویای صادقه‌ای است که از مرحوم آیت‌الله سیدمحمود مرعشی نجفی(ره) نقل شده است. داستان به این صورت است که مرحوم سیدمحمود مرعشی نجفی متوفای ۱۳۲۸ هجری قمری بسیار علاقه‌مند بود که به هر طریقی شده، محل قبر شریف حضرت صدیقه طاهر(س) را به دست آورد، برای این مقصود، ختم مجربی انتخاب کرده، چهل شب به آن مداومت کرد تا شاید خداوند به طریقی او را از محل قبر شریف حضرت زهرا(س) آگاه فرماید، شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان استراحت کرد. در عالم رویا به محضر مقدس حضرت باقر(ع) یا حضرت صادق(ع) مشرف شد. (۲) امام(ع) به ایشان فرمود: «علیک بکریمهًْ اهل‌البیت»؛ به دامن کریمه اهل بیت چنگ بزن، ایشان به تصور اینکه منظور امام(ع) از «کریمه اهل بیت» حضرت زهرا(س) است، عرضه داشت: بلی قربانت گردم، من نیز این ختم را برای همین گرفتم که محل قبر شریف آن حضرت را به صورت دقیق‌تر بدانم و به زیارتش مشرف شوم. امام(ع) فرمودند. منظور من قبر شریف حضرت معصومه در قم است، مرحوم آیت‌الله سیدمحمود مرعشی نجفی هنگامی که از خواب برخاست تصمیم گرفت که رخت سفر ببندد و به قصد زیارت حضرت معصومه(س) رهسپار ایران شود.(۳) پی نوشتها: ۱- محمدبیگی، الیاس، فروغی از کوثر، قم، انتشارات زائر، چاپ دوم، ۱۳۷۹، ص ۴۳. ۲و ۳- مولف می‌نویسد: این تردید از مرعشی نجفی است مراجعه شود به مهدی‌پور، علی‌اکبر، کریمه اهل بیت، قم، نشر حاذق، چاپ اول، ۱۳۷۴، ص۴۳. #حضرت_معصومه #ڪريمه_اهل‌بيٺ #وفات_حضرت_معصومه

🎥 نماوا | نشان فاطمی 🎙 بانوای: حاج‌میثم‌مطیعی 🔸 شاعر : رضا یزدانی 🏴 بازنشر به مناسبت رحلت جانسوز #حضرت_فاطمه‌_معصومه (سلام‌الله‌علیها) #ڪريمه_اهل‌بيٺ #حضرت_معصومه

✍ فرق انسان مسلمان با غیر مسلمان اینه که اسلام میگوید با دعا، گریه و نذر و نیاز به همه جا میرسی ولی بقیه تلاش میکنن و پیشرفت میکنن مثل اروپایی ها! کسانی که این شبهات را مطرح میکنند شاید بهتر باشد پیش از اشکال به اسلام لااقل یک دور قرآن و کلام اهل بیت را بخوانند. اینکه باید برای رسیدن به هدف و پیشرفت تلاش کرد هیچ شکی نیست. به صراحت هم در کلام اهل بیت (ع) آماده است: امام رضا(ع) در رابطه درخواست پیروزی بدون تلاش از خدا میفرمایند: هر کس از خداوند، توفیق بطلبد ولی تلاش نکند، خودش را مسخره کرده است. مسند الامام الرضا(ع)، ج 1، ص 283 درخواست توفیق از خدا، بدون تلاش و کوشش به جایی نمی رسد و به تعبیر امام، چنین کسی خودش را مسخره کرده است؛ مثل آن که کسی از خدا روزی بخواهد، ولی هیچ فعالیتی و تلاشی برای معیشت نکند. در قرآن هم سوره هود آیه ۸۸ خداوند میفرماید: آنان که در راه ما جهاد و تلاش می کنند، ما هم راه های خود را به آنها نشان می دهیم پس تلاش و کوشش مقدمه لازم رسیدن به موفقیت است. نه تنها عیب از اسلام نیست بلکه عیب از فهم نادرست ما از اسلام است. " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

مداحی حماسی حاج میثم مطیعی دیگر با دشمن حرفی نمانده اذن میدان ده #لبیک_فرمانده #انتقام_سخت #شهید_محسن_فخری_زاده

✍ باطن برزخی ما به چه صورتی است؟! استاد علامه حسن زاده آملی: اگر آدمى می خورد و می خوابد و شهوت به كار می برد "بهيمه" است. و اگر علاوه بر اين سه امر، ضرر و آسيب و آزار به خلق خدا دارد "سبع" است. و اگر می خورد و می خوابد و شهوت به كار می برد و حيله و مكر و تزوير و خلاف و دروغ و از اين گونه امور با بندگان خدا دارد "شيطان" است. و اگر می ‏خورد و می خوابد و شهوت به كار می ‏برد ولى صفات سبعى و شيطانى ندارد يعنى مردم و خلق خدا از او آسوده ‏اند "ملك" است. و اگر علاوه بر مقام ملكى بسوى معارف و ادراك حقايق عوالم وجود و سير در آنها و سير الى اللّه و في اللّه گرايش دارد "انسان" است. ممدالهمم در شرح فصوص الحکم علامه حسن زاده املی #جمعه #انتقام_سخت

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: لاَ تَنْظُرْ إِلَى اَلذَّنْبِ وَ صِغَرِهِ وَ لَكِنِ اُنْظُرْ مَنْ تَعْصِي بِهِ فَإِنَّهُ اَللَّهُ اَلْعَلِيُّ اَلْعَظِيمُ. به كوچكى گناه نگاه نکن؛ بلكه ببین چه كسى را نافرمانى مى‌كنى! تحف العقول، ج 1، ص 11. #حدیث #اصل_نود #مهدویت

✍ آیا اختصاص قسمت مستقلی برای بانوان در مساجد، برگرفته از توصیه‌های اسلامی و دینی است؟ حضور در مساجد باید همراه با آثار فرهنگی و معنوی باشد، به نحوی که انسان در صورت نرفتن به مسجد، به نوعی احساس کمبود کند. بنابر این، شایسته است که زمینه را برای حضور هرچه بهتر کسانی که خواهان حضور در مساجد باشند، فراهم نمود تا آنان آرامش بیشتری داشته باشند. بعد از این مقدمه باید گفت؛ سیستم مساجد در صدر اسلام بسیار ساده بود و برخی از آنها حتی سقف هم نداشتند. بر این اساس، تفکیک جایگاه آقایان و بانوان در تمام مساجد - به نحوی که امروزه انجام می‌شود - چندان متصور نبود؛ و از همین‌رو در برخی مساجد، مانند منطقه‌ی طواف در مسجد الحرام بیقین چنین تفکیکی وجود نداشت و آیه و روایتی هم وجود ندارد که به لزوم چنین تفکیکی توصیه کند؛ با این وجود اما گزارش‌های تاریخی حاکی از آن است که در همان صدر اسلام نیز هنگام اقامه‌ی نماز جماعت، بانوان پشت سر آقایان قرار گرفته و به صورت مختلط اقامه‌ی جماعت نمی‌کردند: ابن عباس در مورد شأن نزول آیه 24 سوره حجر[1] گفت: «کسانى بودند که براى رسیدن به فضیلت نماز جماعت، در صف جلو مى‏ایستادند؛ اما کسانى بودند که براى نگاه کردن به زنان در صف عقب مى‏ایستادند».[2] این امر نشان از آن دارد که امکان دیدن زن‌ها تنها در صف آخر نماز امکان‌پذیر بود؛ از این‌رو برخی افراد چشم‌چران در آن صف حضور می‌یافتند! فاطمه بنت قیس گفت: «... زمانی که صدای منادی نماز جمعه را شنیدم، همراه دیگر مردمان روانه‌ی مسجد شدم و در صف اول زنان که به دنبال صفوف مردان بود ایستادم».[3] برخی گزارش‌ها نیز نشان‌دهنده‌ی آن است که در مساجدی که ازدحام در آنها بیشتر بود - و جهت آرامش بیشتر نمازگزاران و یا جلوگیری از فسادهای احتمالی - سعی می‌شد تا نوعی تفکیک میان زنان و مردان در نظر گرفته شود. به عنوان نمونه، یکی از درهاى شرقى مسجد النبی(ص) «باب النساء» نام دارد که بعدها به دلیل رویارویى آن با خانه‌ی «ریطه دختر ابو العباس سفّاح» به آن «باب ریطه» نیز گفته مى‏شد. در بیان علت نام‌گذارى‌اش گفته شد که پیامبر(ص)  توصیه فرمود تا این در را به صورت ویژه براى رفت و آمد زن‌ها در نظر بگیرند.[4] در زمان خلیفه‌ی دوم، زنان به امامت «سلیمان بن ابی حثمه» در حیاط و صحن مسجد النبی(ص) نماز جماعت می‌خواندند و مردان به امامت «ابی بن کعب» و «تمیم دارى‏» در مقام پیامبر(ص) و داخل مسجد نماز جماعت خود را برگزار می‌کردند.[5] از گزارش‌ها و روایاتی که نشانگر حضور برخی بانوان در پشت پرده می‌باشد،[6] لزوما تفکیک جایگاه آقایان و بانوان برداشت نمی‌شود؛ چون در آن زمان، گاه برخی مردان نیز در داخل مسجد پرده‌ای زده و محدوده‌ای برای خود ایجاد کرده و در داخل آن به عبادت می‌پرداختند. به هر حال، امروزه که به سادگی می‌توان این تفکیک را ایجاد کرد، اگرچه این تفکیک واجب و لازم نیست، اما هم برای آقایان و هم برای بانوان باایمان آسان‌تر خواهد بود.[7] [1]. «وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمینَ مِنْکُمْ وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرینَ». [2]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، ج 6، ص 514، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش. [3]. مقریزی، تقی الدین‏، امتاع الاسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع‏، تحقیق، نمیسی، محمد عبد الحمید، ج 9، ص 63، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1420ق. [4]. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، تحقیق، تدمری، عمر عبد السلام، ج 5، ص 459، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ دوم، 1409ق؛ نورالدین على بن أحمد السمهودی، وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفى‏، ج 2، ص 216، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 2006م. [5]. ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد‏، الطبقات الکبری‏، تحقیق، عطا، محمد عبد القادر، ج 5، ص 19، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1410ق. [6]. طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، محقق، مصحح، خرسان، محمد باقر، ج 1، ص 98، مشهد، نشر مرتضی، چاپ اول، 1403ق. [7]. «حضور زنان در مساجد برای امور معنوی»، 38698؛ «حضور زنان در مسجد»، 8710. #جمعه #کواکس #اصل_نود

🔮همسایه وَاللّهَ، اَللّهَ فِى جيرانِكُمْ، فَاِنَّهُمْ وَصِيَّةُ نَبِيِّكُمْ مازالَ يُوصِى بِهِمْ حَتَّى ظَنَنَّا اَنَّهُ سَيُوَرِّثُهُمْ. امام على عليه السلام فرمود: خدا را، خدا را درباره همسايگان كه آن سفارش پيامبر صلي الله عليه و آله شماست، پيامبر صلي الله عليه و آلهمرتّب درباره همسايه سفارش مى كرد تا جائيكه ما گمان كرديم كه همسايه از همسايه ارث خواهد برد. نهج البلاغه، 422 #حدیث_روز #فاطمیه

✍ اگر نماز، انسان را از فحشا و منکر باز می‏دارد، چرا بعضی از نمازگزاران مرتکب خلاف می‏شوند؟ پاسخ : اولا تخمه پوک، هیچ گاه سبز نمی‏شود و نماز بدون حضور قلب، تخمه پوک است. نمازی سبب دوری انسان از مفاسد می‏شود که با حضور قلب باشد وگرنه حرکت لب و کمر چنین خاصیتی را ندارد. اگر مدرسه و دانشگاه به انسان رشد علمی می‏دهد به این معنا نیست که هر کس به مدرسه و دانشگاه رفت به آن رشد می‏رسد، بلکه به این معناست که مدرسه و دانشگاه بستر رشد است به شرط آن که با جدیت درس بخوانید و آنچه را می‏خوانید بفهمید. نماز نیز اگر با اصول و شرایطی که دارد اقامه گردد، مانع فحشا و منکر می‏شود. ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر ( سوره عنکبوت، آیه 45. ) ثانیا نمازگزاری که گاهی خلاف می‏کند، اگر اهل نماز نبود خلافش بیشتر بود، زیرا همین نمازگزار برای صحیح بودن نمازش مجبور است بدن و لباسش پاک باشد، لباس و مکانش از مال مردم نباشد و همین مقدار مراعات احکام و مسائل، سبب دور شدن او از برخی گناهان و منکرات می‏شود، همان گونه که پوشیدن لباس سفید، انسان را از نشستن روی زمین آلوده باز می‏دارد. حاج آقا قرائتی #فاطمیه #نماز #حاج_قاسم

✍ معاذ بن جبل کیست؟ معاذ بن جبل‏ بن عمرو بن اوس بن عائذ؛ کنیه‌اش ابو عبد الرحمن و از انصار پیامبر اسلام(ص) است. او به همراه هفتاد نفر از کسانی بود که در بیعت عقبه؛ با پیامبر(ص) بیعت کرد و در جنگ‌هایی؛ مانند بدر و اُحُد به همراه پیامبر(ص) شرکت کرد. معاذ پس از شرکت در جنگ تبوک در ۲۸ سالگى، توسط پیامبر(ص) به عنوان معلم و کارگزار به یمن فرستاده شد و هنگامى که رسول خدا رحلت فرمود؛ معاذ در یمن بود؛ و زمانی که ابو بکر خلیفه شد، معاذ به فرماندهى منطقه «جند» یمن منصوب شد. او پس از مدتی به مکه بازگشت، سپس به منطقه شام رفت در آن‌جا و در منطقه‌ای به نام «عمواس» که نام ناحیه‏اى در اردن است به طاعون مبتلا گشته و در روزگار خلافت عمر، در ۳۸ سالگى درگذشت و نسلى از او باقى نماند. اهل سنت روایات متعددی را درباره فضائل معاذ بن جبل بیان کرده‌اند، اما یکی از مشهورترین مواردی که از او در این منابع نقل شده است، همان موضوع «عمل به رأی» است که بنابر آنچه از اهل سنت نقل شده است، این موضوع مورد تأیید پیامبر اسلام(ص) نیز قرار گرفته است. در این نقل آمده است: «زمانی که پیامبر(ص)، معاذ را به منطقه یمن می‌فرستاد، از او پرسیدند: اگر مردم آن‌جا، قضاوتی پیش تو آوردند به چه منبعی برای صدور حکم استناد می‌کنی؟ معاذ گفت: به کتاب خدا. باز پیامبر(ص) پرسیدند: اگر حکم آن‌را در کتاب خدا نیافتی چه می‌کنی؟ گفت: از سنت رسول خدا کمک می‌گیرم. باز از او پرسیدند: اگر در سنت رسول خدا نیافتی چه؟ گفت: آن‌گاه بدون هیچ واهمه‌ای، به اجتهاد به رأی خود عمل می‌کنم. پیامبر(ص) دست خود را بر سینه او زده و فرمود: سپاس خدا را که فرستاده رسول خدا را به آنچه مورد پسند رسول خدا است، موفق گردانید». این واقعه به این جهت مورد استقبال اهل سنت قرار گرفته که به دو منبع استنباط (قرآن و سنت) در نزد آنان اشاره شده است و در نبود این دو منبع، رأی شخص! مورد تأیید قرار گرفته است. دیلمی در کتاب «ارشاد القلوب»، مطلبی آورده است که نشان از اظهار پشیمانی معاذ بن جبل در موضوع عدم حمایت وی از امام علی(ع) جهت جانشینی پیامبر اکرم(ص) را دارد.

🌷امام علی علیه السلام: مَن رَجاكَ فَلا تُخَيِّب أمَلَهُ . کسی را که به تو امید دارد، ناامید نکن. غررالحکم حدیث 422 #حدیث #دهه_فجر #مادر

✍ مکرّر مردم، خصوصاً جوانان می پرسند که چرا در نماز حال پیدا نمی کنیم؟ و چرا در نماز آن لذّتی را که باید ببریم، نمی بریم؟ حضرت سجاد(ع) در دعای ابوحمزه ثمالی پاسخ این پرسش را در ضمن چند «لعّل» بیان نموده است. حضرت میفرماید: «اَللَّهُمَّ اِنِّی کُلَّمَا قُلْتُ قَدْ تَهَیَّأْتُ وَ تَعَبَّأْتُ وَ قُمْتُ لِلصَّلَاةِ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ نَاجَیْتُ أَلْقَیْتَ عَلَیَّ نُعَاساً إِذَا أَنَا صَلَّیْتُ وَ سَلَبْتَنِی مُنَاجَاتَکَ إِذَا أَنَا نَاجَیْتُ مَا لِی کُلَّمَا قُلْتُ قَدْ صَلُحَتْ سَرِیرَتِی وَ قَرُبَ مِنْ مَجَالِسِ التَّوَّابِینَ مَجْلِسِی عَرَضَتْ لِی بَلِیَّةٌ أَزَالَتْ قَدَمِی وَ حَالَتْ بَیْنِی وَ بَیْنَ خِدْمَتِکَ؛ خدایا! براستی من هرگاه با [خودم] گفتم که مهیا و آماده شوم [برای یک نماز با حال] و برای نماز در پیشگاه تو و مناجات با تو ایستادم؛ چرت (بی حالی) بر من عارض نمودی، آن هم در حال نماز، و از من (و دلم) حال مناجات با خودت (و راز و نیاز) را گرفتی؛ در حالی که من با تو مناجات می کردم، چه شده است هر وقت می گویم باطنم اصلاح شده و همنشینی من با توبه کاران نزدیک شده است، گرفتاری برایم رخ می دهد که قدمهایم می لرزد [و حال نماز و نزدیکی به توبه کاران از من گرفته می شود] و بین من و خدمت تو [و حضور قلب و همنشینی با پاکان] حائل ایجاد می شود. [راستی راز این بی حالیها چیست؟]» آنگاه با استفاده از علوم الهی خود به بیان عوامل این بی حالی می پردازد: 1⃣ «سَیِّدِی! لَعَلَّکَ عَنْ بَابِکَ طَرَدْتَنِی وَ عَنْ خِدْمَتِکَ نَحَّیْتَنِی؛ آقای من! شاید مرا از درگاهت رانده ای و از خدمت (و بودن در محضرت) دورم کرده ای.» 2⃣ «اَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی مُسْتَخِفّاً بِحَقِّکَ فَأَقْصَیْتَنِی؛ یا شاید دیدی من حق [طاعت و بندگی] تو را سبک شمردم؛ پس [مرا از خود و ارتباط با خود در نماز و مناجات] دور نموده ای.» 3⃣ «أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی مُعْرِضاً عَنْکَ فَقَلَیْتَنِی؛ یا شاید دیدی مرا که از تو رو گردان بودم [و اعراض از خدا زندگی تلخی را به دنبال دارد؛چرا که] تو مرا بَد داشتی [و از من روگردان شدی].» 4⃣ «أَوْ لَعَلَّکَ وَجَدْتَنِی فِی مَقَامِ الْکَاذِبِینَ فَرَفَضْتَنِی؛ یا شاید مرا در مقام دروغگویان یافتی پس مرا از خود دور نمودی.» 5⃣ «أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی غَیْرَ شَاکِرٍ لِنَعْمَائِکَ فَحَرَمْتَنِی؛ یا شاید دیدی که [این همه] نعمتهای تو را شکر نگفتم [و در مسیر درست به کار نبردم]، پس مرا محروم ساختی.» شکر نعمت، نعمتت افزون کند کفر نعمت از کفت بیرون کند 6⃣ «أَوْ لَعَلَّکَ فَقَدْتَنِی مِنْ مَجَالِسِ الْعُلَمَاءِ فَخَذَلْتَنِی؛ یا شاید مرا در مجالس علما نیافتی؛ پس خوارم داشتی[و حال مناجات و نمازم را از من گرفتی].» 7⃣ «أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی فِی الْغَافِلِینَ فَمِنْ رَحْمَتِکَ آیَسْتَنِی؛ یا شاید دیدی بین غافلان به سر می برم؛ پس مرا از رحمت خود؛ مأیوس کردی [تا با همان غافلان همنشین باشم].» 8⃣ «أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی آلَفُ مَجَالِسَ الْبَطَّالِینَ فَبَیْنِی وَ بَیْنَهُمْ خَلَّیْتَنِی؛ یا شاید دیدی که با اهل باطل و بیهودگان مأنوس و دمسازم؛ پس مرا به آنها واگذاشتی [و گفتی برو با همانها خوش باش! تو را با نماز و مناجات و راز و نیاز چه کار؟].» 9⃣ «أَوْ لَعَلَّکَ لَمْ تُحِبَّ أَنْ تَسْمَعَ دُعَائِی فَبَاعَدْتَنِی؛ یا شاید [آن قدر گناه کردم] که دوست نداری صدای [مناجات و راز نیاز و] دعای مرا بشنوی؛ پس [با گرفتن حال] مرا [از خود] دور نمودی.» 🔟 «أَوْ لَعَلَّکَ بِجُرْمِی وَ جَرِیرَتِی کَافَیْتَنِی؛ یا شاید به خاطر جرم و گناهم کیفرم دادی [و اثر گناهم این بود که حال نماز و مناجات را از من بگیری؛ همچون غیبت و عمل نکردن به علم که حال نماز و ... را از انسان می گیرد].» 1⃣1⃣ «أَوْ لَعَلَّکَ بِقِلَّةِ حَیَائِی مِنْکَ جَازَیْتَنِی؛ یا شاید بخاطر کمی حیای من از تو [و حال آنکه از مردم حیا کردم؛ ولی تو را بر خود حاضر ندانستم] مرا مجازات کردی [و حال نماز و دعا را از من گرفتی].»

حدیثی از حضرت زهرا سلام الله علیها: بشرٌ في وَجهِ المُؤمِنِ يُوجِبُ لِصاحِبِهِ الجَنَّةَ؛ خوش‌رويى هنگام روبه رو شدن با مؤمن، بهشت را بر فرد خوش‌رو واجب می‌كند. بحارالانوار، جلد ۷۲، صفحه ۴۰۱ #امام_هادی #ماه_رجب #حاج_قاسم

✍ جواد کیست ؟ همه ما می ‌دانیم که اگر کسی در راه خدا خدمتی انجام بدهد، خدا #جبران می ‌کند؛ اما این را وجود مبارک امام کاظم و بعدها هم وجود مبارک امام جواد (سلام الله علیهما)[1] خوب توضیح دادند. فرمودند اگر کسی در راه کار خیر #قدم بردارد: «مَنْ أَیقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِیةِ»؛[2] یعنی درست است اگر شما شنیدید که کسی کار خیر بکند و در راه خیر قدم بردارد، خدا #جبران می‌ کند، ولی نمی ‌دانید که چه وقت جبران می ‌کند و چطور جبران می‌ کند! یک وقت است که قطعه سنگی در باغی در اثر باران در این خاک فرو رفته است، این سنگ را که شما بردارید، تا جای آن پُر بشود چند ماهی طول می ‌کشد. یک وقت است که شطّ و نهر روانی مثل چشمه روان است، شما یک سطل آب که بردارید همان وقت جایش پُر می ‌شود. این ‌طور نیست که باید مدت ها صبر بکند. فرمودند اگر شما در راه خدا قدمی برداشتید، حالا آن را توسعه می ‌دهیم، همان وقت خدا آن را پُر می‌ کند؛ منتها شما دیر متوجه می ‌شوید! این ‌طور نیست که خَلَف و جای آن بعدها پُر شود؛ نظیر آن قلوه سنگی که چند ماه طول می ‌کشد تا جای آن پُر شود نیست. الآن شما یک سطل آب که از چشمه روان یا نهر بردارید، همان وقت جایش پُر است. فرمود ذات أقدس الهی این‌ طور پُر می ‌کند، نه اینکه بعدها پُر بکند، شما بعدها می ‌فهمید! آن ‌گاه این را توضیح دادند، فرمودند یک وقت است که کسی مالی را در راه خدا خیر می ‌کند، این سبک ‌ترین و کم ‌ارزش‌ ترین کار است، چون گذشت از مال خیلی مهم نیست. یک وقت است که به او اهانت شده است، حرف تلخی زدند و او رنجید، او اگر فوراً این #سخا را داشته باشد، این #جود را داشته باشد که ببخشد، دیگر غده بدخیم طلاق و امثال طلاق در جامعه نخواهیم داشت. این رفتار ده برابر آن پول اثر دارد! پاگذاشتن روی غرور کار مهمی است. گذشت اخلاقی کار مهمی است. آن وقت ما نه در دستگاه قضایی پانزده میلیون پرونده داریم، نه طلاق داریم و نه مانند آن. انسان جواد و بخشنده آن است که از بی ‌ادبی دیگری بگذرد، از اهانت دیگری بگذرد، یعنی پا بر روی غرور خود بگذارد و از این حق خود بگذرد؛ این می‌شود سخا و خدا همان لحظه پُر می‌ کند. اگر همین یک جمله امام جواد و امام کاظم (سلام الله علیه) بود، ما طلاقی نداشتیم. شوهر یک حرف می‌ زند، او فوراً می ‌رنجد؛ او حرفی می‌ زند، این می‌ رنجد. هیچ‌ کدام هم گذشت ندارند؛ آن وقت این #غده_بدخیم می ‌شود. آن وقت دو طرف تا زنده‌ اند #افسرده زندگی می ‌کنند. ما وقتی وارد حرم مطهر ائمه شدیم، در و دیوار را می ‌بوسیم، حق هم با ماست، این کار را هم می کنیم و باید هم بکنیم، برای اینکه اینها ما را #تربیت کردند. [1]. عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال مستدرك سیدة النساء إلى الإمام الجواد، ج‏23ـ الجوادع، ص274. [2]. تحف العقول، ص403. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی پایگاه اسراء/ درس اخلاق آیت الله جوادی آملی تاریخ: 1398/05/31

🌷بسم الله الرحمن الرحیم 🌷 #استفتائات ✍️ پرسش و پاسخ احکام: 🖋️ کسی که می داند غذایی که پدرش آورده از مال حرام بوده و خورده تکلیفش چیست؟ آیا باید رد مظالم بپردازد ؟ ✍️ پاسخ مراجع عظام: آیت الله خامنه ای: ✍️ اگر صاحب مال را می شناسد یا با تفحّص می تواند مشخّص کند، قیمت غذا را به او برگرداند. در غیر این صورت آن را به فقیر صدقه دهد و در صدقه دادن بنا بر احتیاط از حاکم شرع اذن بگیرد. آیت الله مکارم شیرازی: ✍️ در صورتي که مفسده اي ندارد به صاحبان مال برگرداند و الا بايد تمام آن را به فقرا بدهد و اگر خودش فقير باشد مي تواند به اندازه رفع فقر از آن استفاده کند. آیت الله وحید خراسانی : ✍️ اگر می داند آنچه خورده مال حرام بوده باید قیمت آن را به صاحبش برگرداند و اگر متمکّن از پیدا کردن صاحب آن نیست از طرف او به فقیر شیعه صدقه بدهد. آیت الله فاضل لنکرانی : ✍️ اگر صد درصد یقین دارد که غذایی که پدر آورده عین مال حرام بوده و خورده است، اگر صاحب غذا و یا صاحب پولی را که با آن غذا خریده شده است، می شناسد باید قیمت غذایی را که خورده به صاحبش بدهد در غیر این صورت از طرف صاحبش به فقیر مستحق صدقه بدهد. اما اگر صد در صد یقین ندارد که با عین پول حرام غذا را خریداری کرده و احتمال می دهد از در آمد حلالش باشد یا به ذمه آن را خریداری کرده باشد، خوردن آن اشکال ندارد و تکلیفی ندارد. 🕌 استفتاء از سایت مراجع عظام #پرسش_و_پاسخ_احکام #حلال_و_حرام اللَّهُمَّ صَلِّ علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ولعن أعدائهم اجمعین